حیوانات به طور عام در زندگی بشر و به طور خاص در زندگی دامپروران از اهمیت ویژه و جایگاهی خاص برخوردارند. پرورش دام و طیور حرفه­ای سخت و پر مشقت می­باشد. از آنجایی که هدف نهایی درآمد بیشتر است، هر اندازه که دامپرور به کار با حیوانات علاقه نشان دهد، در صورت اقتصادی نبودن، پرورش دام کنار گذاشته خواهد شد. از مهمترین عواملی که پیشرفت در هر واحد تولیدی و اقتصادی را تضمین می­ کند، تلفیق داشته­های علمی با امکانات عملی است و این امر به ویژه در برخی رشته­های تولیدی مانند فعالیت­­­های دامپروری ضروری و اجتناب ناپذیر است. هر گاه یکی از عوامل موثر برای بهبود وضع دامپروری مانند درجه آگهی و چگونگی دسترسی به مجموعه­های مدون را در این زمینه بدانیم، این حقیقت آشکار می شود که کوشش و تلاش در این مسیر تا چه اندازه در دگرگونی و گسترش منطقی این حرفه موثر واقع می شود و چگونه عملیات مزبور در مجرایی اصولی، حرکت خواهد کرد.

پس از منع مصرف آنتی بیوتیک­های محرک رشد توسط اتحادیه اروپا در سال 2006، در سال­های اخیر توجه بسیاری به سمت افزودنی­های خوراکی با منشأ گیاهی معطوف شده است. در حال حاضر محصولات تجاری بسیاری در بازار وجود دارند و انتظار می­رود در آینده استفاده از این افزودنی­ها افزایش یابد. فیتوژنیک­ها طیف گسترده­ای از مواد گیاهی را شامل می­شوند که بسیاری از آنها سابقه طولانی در تغذیه انسانی دارند و به عنوان چاشنی، نگهدارنده و دارو از زمان­های قدیم استفاده می­شدند(محیطی وهمکاران ،1389). این مواد گیاهی معمولا از انواع مختلفی از ترکیبات فعال (مانند ایوجینول، سینامآلدئید، کاراکرول یا تیمول) تشکیل شده ­اند که در کنار یکدیگر سبب ایجاد طعم و عطر خاص می­شوند. در واقع، ترکیبات با منشاء گیاهی عموما به خاطر خواص طعم دهندگی معروفند بنابراین روی خوش خوراکی جیره­های دام و طیور موثرند. از طرف دیگر، فعالیت زیستی را دارا می باشند که توانایی ایجاد اثرات مثبتی را بر سلامت دستگاه گوارش و عملکرد دارند. خواص ضد­میکروبی، ضد­ویروسی، ضد­قارچی، آنتی­اکسیدانی و سایر فعالیت­های ترکیبات گیاهی در شرایط برون تنی به خوبی مشخص شده و در آزمایشات علمی متعدد به تایید رسیده است. به طوریکه تعداد مطالعاتی که اثرات ترکیبات گیاهی را در شرایط درون تنی بر دستگاه گوارش نشان داده اند مانند آزمایشات تغذیه­ای روی حیوانات در حال افزایش است. میکرو فلور دستگاه گوارش، مورفولوژی روده، تخلیه معده، فعالیت بخش­های گوارشی داخلی و در نهایت فراسنجه­های عملکردی انتظار می رود که تحت تاثیر ترکیبات گیاهی قرار گیرد (محیطی وهمکاران ،1389). دستگاه گوارش اولین محل اثر مورد انتظار برای افزودنی­های گیاهی می­باشد. گیاهان دارویی دارای مواد موثره­ای هستند كه افزودن آن­ها به جیره باعث بهبود عملكرد جوجه­های گوشتی می­ شود و مقدار این مواد موثره در گونه­ های مختلف متفاوت است. اسانس ­های گیاهان دارویی به عنوان آنتی­اكسیدان قوی عمل می­كنند و محرك تولید آنزیم­ های گوارشی هستند و علاوه بر آن باعث جذب نیتروژن و كاهش تولید آمونیاك در محیط روده می­شوند. در سال­های اخیر استفاده از افزودنی­های گیاهی خوراك در حیوانات به خصوص طیورمورد توجه زیادی قرار گرفته است . اگر چه انتظار می­رود گیاهان داروئی دارای اثرات مشابهی در حیوانات باشند اما به هر حال کاربرد و استفاده از آنها نیاز به بررسی های علمی دارد. موسین گلیکوپروتئنی با وزن مولکولی بالا می باشد که نقش مهمی در خاصیت حفاظت موکوس از لایه پوششی مجاری گوارشی، تنفس، تولید مثلی و جلوگیری از ورود پاتوژن­ها دارد، که نقش بارزی در جذب مواد غذایی در دستگاه گوارش دارد. در تحقیقات مختلف اسانس سنبل کوهی و مرزن جوش و اثرات آن بر عملکرد و ایمنی مورد بررسی قرار گرفته است ولی اثرات آن بر روی بیان ژن­های مرتبط با عملكرد دستگاه گوارش به صورت جامع مورد بررسی قرار نگرفته لذا در این اثر این اسانس ها بر روی بیان ژن موسین مورد بررسی قرار گرفت.

1-2-اهداف تحقیق

• بررسی تأثیر سطوح مختلف اسانس سنبل کوهی و مرزن جوش موجود در جیره بر عملكرد جوجه های گوشتی

• بررسی سطوح مختلف اسانس سنبل کوهی و مرزن جوش موجود در جیره و تاثیر آن بر بیان ژن موسین

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است