در این تحقیق، تعداد 11 گونه آفت گندم از مازندران به شرح زیر جمع­آوری و شناسایی شدند:

Eurygaster integriceps (Hem.: Scutelleridae) , Eurygaster maura (Hem.: Scutelleridae), Aelia furcula (Hem.: Pentatomidae), Aelia virgata (Hem.: Pentatomidae), Diuraphis noxia (Hom.: Aphididae), Sitobion avenae (Hom.: Aphididae), Shizaphis graminum ­(Hom.: Aphididae), Anisoplia austriaca (Col.: Scarabaeidae), Oulema melanopus (Col.: Scarabaeidae), Haplothrips tririci (Thy.: Phalaeothripidae), Leptophyes albovittata (Orth.: Tettigonidae), Saga sp. (Orth.: Tettigonidae)

زمان ظهور حشرات کامل زمستانگذران سوسک برگخوار غلات از دهه دوم اسفند شروع و در دهه­ سوم اسفند به اوج رسید. جفت­گیری در نیمه دوم اسفند رخ داد و تا پایان اسفند ادامه داشت. اولین تخم در دهه اول و حداکثر تعداد تخم در دهه دوم فروردین شمارش گردید. اولین لاروها در نیمه فروردین، حداکثر تعداد لارو در اواخر فروردین و آخرین لاروها در پایان دهه دوم اردیبهشت مشاهده گردیدند. حشرات کامل نسل جدید در دهه اول خرداد مشاهده گردیدند. میانگین تعداد تخم گذاشته شده 21 عدد و میانگین تعداد لارو منتج از تخمریزی هر سوسک ماده 17 عدد بود. فاصله بین جفتگیری تا تخمریزی سوسک برگخوار غلات 6 روز، طول دوره جنینی 16 روز، طول دوره لاروی 31 روز و طول دوره شفیرگی 2 هفته بدست آمد. این آفت در استان مازندران یک نسل دارد

واژه های کلیدی: گندم، آفات، مازندران، سوسک برگخوار غلات

فصل اول

كلیات

1-1. معرفی عمومی استان مازندران

1-1-1. مشخصات جغرافیایی

استان مازندران واقع در شمال ایران، با وسعتی معادل 23756 کیلومتر مربع حدود 46/1 درصد از مساحت کل کشور را داشته و هجدهمین استان کشور می باشد. این استان از جنوب با استان های تهران و سمنان و از غرب با استان گیلان و از شرق با استان گلستان همجوار است. مازندران بین 35 درجه و 47 دقیقه تا 38درجه و 5 دقیقه عرض شمالی و 50 درجه و 32 دقیقه تا 56 درجه و 14 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار گرفته است حد شمالی آن دریای خزر و کشور ترکمنستان است (مسگری و همکاران، 1385).

قسمت جنوبی این استان کوهستانی و قسمت شمالی آن جلگه ای ساحلی می باشد. به علت فراوانی نسبی آب فرسایش در کوه ها برتری داشته و آبرفت های ناشی از آن در نزدیکی دریا ته نشین شده و جلگه­ی مازندران را تشکیل می دهد. شکل1-1 نقشه­ی استان مازندران و موقعیت مکانی شهرستان های آن را نشان می دهد. بر اساس آخرین تقسیمات کشوری ، استان مازندران شامل 19 شهرستان و 56 شهر با مرکزیت ساری می باشد. بر اساس آخرین نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن، مازندران با جمعیتی حدود سه میلیون نفر حدود 3/4 درصد از جمعیت کل کشور را شامل می شود.

شکل1-1- نقشه تقسیمات کشوری استان مازندران (اقتباس از مسگری وهمکاران، 1385)

1-1-2. آب و هوا

رشته اصلی سلسله جبال البرز مانند سدی در جنوب این استان کشیده شده و مانع ورود رطوبت دریای مازندران به نواحی مرکزی ایران می گردد. همین توقف اجباری رطوبت در دامنه های شمالی البرز موجب افزایش بارندگی می­گردد. به همین دلیل زمین های این استان همیشه پوشیده از جنگل های انبوه و مراتع سبز و خرم است که در بهبود هوای استان تاثیر به سزایی دارد و بادهایی که از نواحی غربی می وزد باعث برودت و سردی هوا گشته و گاهی موجب ریزش برف می گردد.

با توجه به توضیحات ذکر شده استان مازندران را بر اساس خصوصیات دما و بارش و توپوگرافی منطقه می‌توان به دو نوع آب و هوای معتدل خزری و آب و هوای كوهستانی تقسیم كرد. آب و هوای كوهستانی خود بر دو نوع معتدل كوهستانی و سرد كوهستانی می‌باشد (بی نام، 1386) .

الف. آب و هوای معتدل خزری: این نوع اقلیم جلگه‌های غربی و مركزی استان تا كوهپایه‌های شمالی البرز را شامل می‌شود. در این نواحی به دلیل كمی فاصله كوهستان و دریا رطوبت تجمع می‌یابد كه پیامد آن می‌توان بارش‌های قابل ملاحظه و دمای معتدل را ذكر كرد .

میانگین بارندگی سالیانه در نوار ساحلی استان برابر با 977 میلی‌متر است. توزیع مكانی آن از غرب به شرق با كاهش همراه است در حالی كه توزیع زمانی آن وضعیتی كم و بیش منظم دارد (حداكثر بارندگی در پائیز و حداقل آن در تابستان اتفاق می‌افتد).

در بررسی پارامتر درجه حرارت نیز مشاهده می‌شود كه به دلیل رطوبت نسبی بالا و زیاد بودن تعداد روزهای پوشیده از ابر، دمای هوا معتدل و دامنۀ دمایی محدود می‌باشد كه این وضعیت منجر به تابستان‌های گرم و مرطوب و زمستان‌های معتدل با یخبندان‌های اتفاقی می‌گردد.

ب. آب و هوای معتدل كوهستانی :با افزایش تدریجی ارتفاع از اراضی جلگه‌ای به سوی دامنه‌های شمالی ارتفاعات البرز و فاصله از دریا، تغییرات خاصی در آب و هوای استان پدیدار می‌گردد. در نوار ارتفاعی 1500 تا 3000 متر، شرایط آب و هوایی كوهستانی حاكم است كه از ویژگی‌های آن می‌توان كاهش میزان بارندگی سالیانه و همچنین كاهش متوسط درجه حرارت ماهانه را ذكر كرد. علاوه بر آن زمستان‌های سرد همراه با یخبندان‌های طولانی و تابستان‌های كوتاه نیز از دیگر مشخصات این اقلیم است.

ج. آب و هوای سرد كوهستانی :در نوار ارتفاعی بالاتر از 3000 متر كه شامل قلل كوهستان‌های دامنه شمالی البرز می‌شود، دمای هوا به‌شدت كاهش یافته و یخبندان‌های طولانی ایجاد می‌شود. در این مناطق ریزش‌ها غالباً به‌صورت برف است كه در دوره طولانی سرد سال روی هم انباشته شده و تا اواسط دوره كوتاه گرم سال نیز دوام دارند. در همین مناطق و در قله كوه‌های دماوند، علم‌كوه و تخته سلیمان، شرایط ایجاد یخچال‌های كوهستانی و انباشت دائمی برف فراهم شده است (مسگری، 1385).

1-1-2. پوشش گیاهی

استان مازندران به دلیل موقعیت جغرافیایی، شرایط آب و هوایی و جنس خاک، از پوشش گیاهی متنوعی از قبیل جنگل های انبوه، چمنزار و استپ برخوردار است. مجاورت دریای مازندران و رشته کوههای البرز سبب شده است که پوشش گیاهی متنوعی به صورت نوارهای مشخص به وجود آیند. به طور کلی، پوشش گیاهی این استان را می توان به جنگل و مرتع تقسیم کرد:

جنگل- از غرب تا شرق استان و از جلگه ساحلی تا ارتفاعات 2500 متری، جنگلهای انبوه خزری، به صورت نواری، دامنه شمالی البرز را فرا گرفته است. در این جنگلها در جهت شمالی – جنوبی و غربی – شرقی بر حسب تغییر شرایط محلی مانند آب و هوا، ارتفاع، جنس خاک و سنگها و شیب دامنه ها تغییرات گیاهی مشخصی به وجود می آید. از این نظر، مازندران یکی از نقاط نادر جهان به شمار می رود. به طور کلی،در این جنگلها غلبه با درختان پهن برگ است که تا ارتفاع 1800متری گسترش دارند. بعد از آن تا ارتفاع 2500متری، درختان سوزنی برگ ظاهر می شوند. بالا تر از آن، شرایط رویش گونه های درختی محدود می گردد و پوشش گیاهی به چمنزار (همانند چمنزارهای آلپی اروپا) تبدیل می شود. در جهت غرب به شرق نیز تغییر گونه های درختی و تراکم جنگل محسوس است. در گذشته جنگل متراکم- تر بوده و گسترش شمالی بیشتری داشته است، ولی به علت رشد جمعیت، توسعه کشاورزی و بهره برداری فزاینده، از وسعت جنگل کاسته شده و حد شمالی آن نیز به کوهپایه های البرز محدود گردیده است (امیر اسماعیلی کناری، 1387). جنگلهای استان از درختهای متنوعی تشکیل شده است که مهمترین آنها عبارتند از بلندمازو، مَمرَز، آزاد، انجیری، توسکا، زبان گنجشک، شاه بلوط، شمشاد، افرا، نمدار، نارون (مَلج یا اوجا) و راش. این جنگلها در اقتصاد، صنایع، اشتغال، شرایط آب و هوایی، آبهای سطحی و زیر زمینی و خاک استان مازندران نقش مهمی دارند (بی نام ،1386).

1-2. وضعیت کشت غلات در ایران

1-2-1. سطح زیرکشت محصولات زراعی کشور

در سال زراعی 90- 1389 سطح زیرکشت محصولات زراعی کشور حدود 7 میلیون هكتار بوده كه از این مقدار 53.2 درصد كشت آبی و 46.8 درصد آن دیم بوده است. در این سال زراعی استان خوزستان با 9.3 درصد بالاترین سطح زراعی برداشت شده را نسبت به استان­های دیگر به خود اختصاص داده است و استان­های فارس و خراسان رضوی به ترتیب با 7 و 7 درصد در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند. كمترین سطح با 0.4 درصد متعلق به استان البرز بوده است.

بیشترین سطح محصولات زراعی آبی با 14.5 درصد، متعلق به استان خوزستان می­باشد. استان­های فارس و خراسان رضوی به ترتیب با 11 و 10.5 درصد در رتبه‌های دوم و سوم هستند و این سه استان مجموعاً 35.9 درصد برداشت سطح زراعی آبی سالانه را دارند.

1-2-2 میزان تولید

از اراضی زراعی در سال زراعی 90- 1389 تقریباً 77.2 میلیون تن محصولات مختلف زراعی برداشت شده است به طوری كه 89.9 درصد آن از مزارع آبی و 10.1 درصد بقیه از مزارع دیم حاصل شده است. حدود 32.9 درصد كل تولید زراعی ( تقریباٌ یک سوم ) در سال زراعی 90- 1389 از استان­های خوزستان با 15.8 درصد، فارس با 10.3 درصد، خراسان رضوی با 6.8 درصد بدست آمده است.

از 31 استان كه غلات در آنها برداشت گردیده است، استان­های خوزستان، فارس، کردستان و کرمانشاه به ترتیب با 7/9، 9/6، 5/6 و 2/6 درصد سهم در كشت غلات، جمعاً 29.4 درصد سطح برداشت شده این گروه از محصولات را به خود اختصاص داده‌اند. بالاترین سطح برداشت غلات دیم به استان کردستان با 10.9 درصد تعلق داشته است. استان­های كرمانشاه، آذربایجان­شرقی و همدان به ترتیب با 9.4، 8.5 و 8.1 درصد رتبه‌های دوم تا چهارم سطح برداشت دیم غلات را به خود اختصاص داده‌اند. از مجموع 77.2 میلیون تن تولید زراعی در سال زراعی 90- 1389، مقدار 19.8 میلیون تن معادل 25.7 درصد سهم غلات بوده كه 75.9 درصد آن از كشت آبی و 24.1 درصد بقیه از كشت دیم حاصل شده است. از تولید 19.8 میلیون تن غلات در سال یاد شده، گندم 62.2درصد، جو 14.4 درصد، شلتوك برنج 13.8 درصد و ذرت دانه‌ای 9.6 درصد سهم در تولید غلات داشته اند. حدود 37.8 درصد از تولید غلات كشور در چهار استان خوزستان، فارس، مازندران و کرمانشاه تولید شده است. در بین استان­ها خوزستان با 13.3 درصد سهم در تولید غلات در رتبه اول و بوشهر با 0.3 درصد سهم در جایگاه آخر قرار گرفته است(بی نام،1390). استان مازندران به عنوان یکی از تولید کنندگان گندم در سال جاری از مجموع 60184 هکتار اراضی زراعت گندم استان مازندران بالغ 221040 تن دانه گندم تولید و برداشت گردیده است.

نمودار شماره 3 – توزیع میزان تولید و سطح زیر کشت غلات كشور در سال زراعی 90- 1389

1-3. گندم

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است