واقعه‌ی غدیر یکی از بزرگ‌ترین حوادث دینی و سرنوشت‌ساز در تاریخ اسلام است که در سال دهم هجرت، هنگام بازگشت پیامبر (ص) از حجة‌الوداع در منطقه‌ی غدیر خم و با حضور هزاران نفر رخ داد. در این روز پیامبر (ص) از جانب خداوند بلند مرتبه،‌ حضرت علی(ع) را به عنوان جانشین بعد از خود ، امامت امت و پرچم هدایت منصوب کردند تا آنان را از سقوط و تباهی دوران  حفظ نمایند . آیات تبلیغ و اکمال دین و… که در جریانات غدیر خم نازل گردید، همچنین تأکیدهای فراوان پیامبر اکرم (ص) و بیعت حاضرین در غدیر با امیرالمؤمنین ، علی (ع) به دستور پیامبر (ص) نشان از اهمیت و جایگاه عظیم این انتصاب دارد .

این واقعه در فراز و فرود‌های تاریخی و جریانات سیاسی، همواره مورد مناقشه بوده است. اکثر شیعیان سعی كرده‌اند با روش‌های گوناگون به اثبات و زنده نگه داشتن واقعه‌ی غدیر بپردازند. یکی از مهمترین راه‌های اثبات غدیر، تبلور آن در اسناد تاریخی و مذهبی است؛ در کنار اسناد فوق،‌ متون ادبی نیز تصویرگری زیبا بر این حقیقت تاریخی بوده‌اند. ادبیات یکی از ابزارهایی است که پیوسته در خدمت مردم بوده و نویسندگان و شاعران از آن به عنوان ابزاری برای بیان افکار و عقاید خویش بهره برده‌اند . غدیرتنها واقعه‌ای است که در میان تاریخ  وقایع اسلام از همان ابتدا مورد توجه شاعران قرار گرفت و در گذر قرن‌ها در ادب و فرهنگ مردم حضور داشته و شاعران مذاهب مختلف را واداشته تا درباره‌ی آن هنرنمایی کنند.

شعرای بسیاری در طول تاریخ ادبیات بشر، غدیر را دست‌مایه‌‌ اشعار خود قرار داده‌اند و آثار نغز بسیاری در این زمینه آفریده‌اند . شاعران ولایت‌مدار و متعهد دوره بازگشت ادبی به فراخور دانش ، استعداد ، توانایی و ذوق خویش از این دریای بیکران توشه‌ها برداشته و بهره‌ها برده‌اند و با وصف واقعه‌ی غدیر، ضمن ابراز ارادت خود به آستان امیرالمؤمنین(ع) به پایداری و تثبیت ولایت ایشان، كمك كرده‌اند. این گونه اشعار كه معمولاً در قالب قصیده و مدح امیرالمؤمنین، علی(ع)‌،‌ توصیف واقعه‌ی غدیر، بیان حقیقت تاریخی آن و حقانیت ولایت امام علی(ع)‌ سروده می‌شود،‌ غدیریه نام دارد. غدیریه‌ها علاوه بر ارزش هنری و ادبی