تربیت بدنی رابطه محیط مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان رشته تربیت بدنی از دیدگاه دبیران تربیت بدنی استان کردستان |
امروزه یکی از سازمانهای مهم و تأثیرگذار در هر جامعهای، نهاد آموزش و پرورش است. بی شك آموزش و پرورش اساسیترین نهاد اجتماعی در شكل دهی، هدایت و كنترل افكار افراد هر جامعه بشری است و داشتن آموزش و پرورش توانمند لازمه توسعه اجتماعی است. علاوه بر آن، به دلیل گسترش علوم و تجارب بشری و توسعه فنآوری و پیشرفتهای صنعتی، گرایش به سازمانهای آموزش و پرورش امری فراگیر و جهانی شده است، به گونه ای که یکی از شاخص های مهم رشد هر جامعه را وسعت دامنه وظایفی میدانند که آموزش و پرورش آن به عهده گرفته است(علاقهبند، 1390). بدیهی است که نهاد آموزش و پرورش عهدهدار ایجاد زمینۀ مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادها و تواناییهایی افراد است و همانا لازمۀ این نیل به هدف، تدوین و اجرای برنامه ریزیهای وسیع، جامع و حساب شده با توجه به اهداف عمومی آموزش و پرورش هر جامعه است (طالبزادگان، 1387). بیشک هدف هرگونه فعالیت آموزشی ایجاد یادگیری است (سیف، 1380)، فعالیتی که از سوی یادگیرنده انجام می شود تا به تغییر در او منتهی شود. از اینرو، در جریان فعالیت یادگیری عوامل مختلفی میتوانند بر یادگیرنده تأثیر گذاشته و یادگیری او را با مشکل مواجه سازنده بنابراین، یکی از مهمترین شاخص هایی که میتوان از آن برای بررسی میزان یادگیری و موفقیت نظام آموزشی در دستیابی به هدفهای خود استفاده کرد، پیشرفت تحصیلی دانش آموزان است(کرمی، 1384). در واقع عملکرد و پیشرفت تحصیلی از جمله مباحثی است که در محیطهای آموزشی، به ویژه مدارس از اهمیت زیادی برخوردار است(ابولقاسمی و جوانمیری، 1391) و ممکن است به دلایل مختلف و تحت تأثیر عوامل گوناگون با مشکل مواجه شود. بنابراین، شناسایی عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی یکی از مهمترین و اساسیترین فعالیتها در نظام آموزشی است، چرا که این شاخص که بیشتر براساس نتایج آزمونهای نهایی و استاندارد سنجیده می شود، مهمترین دغدغۀ دانش آموزان، والدین، دستاندرکاران و صاحب نظران آموزش و پرورش است و به همین دلیل بیشتر بررسیهای چند دهۀ گذشته به واکاوی عوامل موثر و راهکارهای بهبود پیشرفت تحصیلی اقدام کرده اندReynolds) و Teddlie، 2004). به نظر میرسد علاوه بر ساختار، جوآموزشی، عملکرد معلمان و غیره محیط مدرسه نیز بر این فرایند مهم اثرگذار باشد و به نوعی تبیین کننده پیشرفت تحصیلی لحاظ شود. در نتیجه تحقیق حاضر با اقتباس از موارد فوق در نظر دارد به بررسی رابطه بین محیط مدرسه و پیشرفت تحصیلی بپردازد و با توجه به این که در نظام آموزش و پرورش برای رشد و تعالی افراد و رساندن انسان به کمال مطلوب فعالیتهای مختلفی اعم از آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و غیره برگزار میگردد. این تحقیق دانش آموزان تربیت بدنی را مد نظر قرار میدهد با این رویکرد که این ارتباط سنجی از دیدگاه دبیران تربیت بدنی صورت میگیرد.
2-1- بیان مسأله
امروزه پیشرفت تحصیلی دانشآموزان به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظامهای آموزشی مورد توجه قرار گرفته است. علاوه براین، پیشرفت تحصیلی همواره برای معلمان، دانش آموزان، والدین، نظریهپردازان و محققان نیز حائز اهمیت بوده است. چرا که این عامل مهم نه تنها معیاری مهم در ارزیابی عمکلرد معلمان است بلکه به نوعی معرف تواناییهای علمی افراد در بدو ورود به دنیای کار و اشتغال و مقاطع تحصیلی بالاتر است(زمانی و نصر، 1383). شاخص پیشرفت تحصیلی دستاوردی است که به طور گسترده و عمومی همواره اندازه گیری می شود Dipaola) و Hoy، 2005). از طرفی، با عوامل بسیاری از جمله نظام ارزشی مدرسه، روابط عاطفی درون مدرسه، سیستم تنبیه و تشویق، آراستگی دبیر، ساختار کلاس، روش تدریس و غیره در ارتباط است و به نوعی از آنها تأثیر می گیرد (بهرامی و رضوان، 1385) که این عمکلرد جدای از موارد نام برده شده تجزیه و تحلیل نمی شود، اما علاوه بر این عاملها، عامل دیگری به نام فضای فیزیکی مناسب و با نشاط در این فرایند به نوعی می تواند نقش داشته باشد که در تحقیقات بررسی شده کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در واقع فضای فیزکی مناسب و با نشاط جزو عوامل درونی اثرگذر بر مدارس به صورت مستقیم و دانش- آموزان به صورت غیرمستقیم است(حاجیبابایی، 1391). در تصدیق این ادعا پیش از این (Dorman، 1998) اشاره به این دارد که یکی از عواملی که بر فعالیت مدارس و معلمان تأثیر میگذارد، محیط مدرسه است. در واقع محیط مدرسه با مدیریت آموزش مدارس، که مدارس را به عنوان یک سازمان رسمی در نظر میگیرد مرتبط است. بنابراین این محیط، با گروههای اجتماعی در زمینه اهداف، نتایج نقشها، ساختار سازمانی، نظامهای پاداش، فعالیتهای مشارکتی و ارتباط اولیا و مربیان شبیه میباشد. سالیانی است که فضای مدرسه به عنوان جنبه مهم و اساسی هر مدرسه مورد بررسی قرار گرفتهاست. علاوه برآن محیط بستری برای شکل گیری بسیاری از ویژگی های رفتاری است و به عبارت دیگر، بسیاری از عواطف، عادات، سلایق و حتی طرز نگرشها، نشستها و برخاستها به گونه ای شگرف از محیط تأثیر میپذیرد. دانشآموزان پس از محیط مسکونی خود بیشترین ساعات روز را در واحدهای آموزشی سپری می کنند و با توجه به نقش اساسی آموزش در فرایند شکلدهی به فرهنگ جامعه، لازم است علاوه براهمیت دادن به فرایند آموزش به ایجاد محیط مطلوب که شوق و انگیزه را نسبت به فرایند یاددهی و یادگیری در دانش آموزان ایجاد کند توجه کافی و وافی داشت(همت، 1388).
به طورکلی امروزه علیرغم کوششهای فراوانی که برای اثربخشی مدارس انجام میپذیرد، همچنان ضعف مدارس در این زمینه مورد انتقاد جدی قرار دارد. از طرفی درس تربیتبدنی در نظام آموزش و پرورش جهان جایگاه مهم و پر اهمیت یافتهاست. توجه به درس تربیتبدنی در مدارس تا آنجا اهمیت دارد که مواد اول و دوم منشور یونسکو، تربیت بدنی و ورزش را حق بنیادی تمام کودکان و نوجوانان میداند و به منظور ایجاد تعادل و تقویت رابطه فعالیت جسمانی و دیگر اجزای آموزش و پرورش موسسات ملی هر کشور را برای بهبود و توسعه تربیت بدنی موظف میداند. اما همچنان که به صورت ضمنی اشاره شد در این زمینه به ویژه در زمینه ورزش و تربیتبدنی کمتر تحقیقی این عامل مهم را در رابطه با اثربخشی مدنظر قرار دادهاست. وجود این روند نمی تواند در دستیابی به یک درک جامع و کلی نسبت به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و عوامل موثر بر آن کمک کند و ارتباط فی مابین موارد ذکر شده فوق را با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به تصویر بکشد. بنابراین با بهره گیری از موراد فوق این تحقیق درصدد است که به سوالات زیر پاسخ دهد:
1- آیا بین محیط مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رشته تربیت بدنی ارتباط وجود دارد؟
2- آیا محیط مدرسه قابلیت پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رشته تربیت بدنی را دارد؟
3-1- اهمیت و ضرورت تحقیق
امروزه علمای تعلیم و تربیت به تربیتبدنی و ورزش به منزلۀ موثرترین ابزار تربیت مینگرند. سامارانش[1] رئیس اسبق کمیتۀ بین المللی المپیک معتقد است: تربیتبدنی شیوۀ موثر آموزش و پرورش انسانهاست(1999). پرورش یافتگان مکتب تربیتی تربیت بدنی انسانهایی ارزشمندند که فضیلتهای اخلاقی انسان سالم و اجتماعی در آنها شکوفا شدهاست. ویژگیهای اخلاقی صبر و شکیبایی، همت بلند، سخاوتمندی و فدارکاری، عدالتگرایی و انصاف، قانونگرایی و حرمتگذاری به حقوق دیگران، مسئولیت پذیری، اهتمام در انجام مسئولیتها، احترام به بزرگان و پیشکسوتان و همیاری و تعامل با دیگران، که همگی از مهارت های میدانی و کاربردی زندگی اجتماعی امروز هستند، از طریق حضور در تکاپویهای تربیتبدنی و ورزش قابل حصولاند(حمیدی، 1390). به طوری که در چند دهۀ اخیر موضوع تربیتبدنی و ورزش مدرسهای در سطر اول اولویتهای برنامهای و تحقیقی بسیاری از کشورها و نهادهای بین المللی قرار گرفته است(شعبانی، 1383). در واقع نقش ورزش در جهان امروزی انکار ناپذیر است در این میان آموزش و پرورش یکی از اصلیترین سازمانهایی است که می تواند به عنوان یک رکن و بنیاد در نظام تعلیم و تربیت عمل کند و تربیتبدنی و ورزش به عنوان یک وسیله تربیتی می تواند نقش ارزندهای در این نظام داشته باشد(کاشف، 1390). از طرفی بررسی جوامع پیشرفته نشان میدهد که همۀ این کشورها از نظام آموزشی موثر و کارآمد برخوردار بوده اند. در واقع یکی از جلوههای آموزشی موفق میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آن نظام است. علاوه بر آن پیشرفت تحصیلی نیز برای یادگیرندگان از اهمیت خاصی برخوردار است(یوسفی و همکاران، 1388).
یکی از عوامل تأثیرگذار بر انگیزه پیشرفت تحصیلی، محیط و محرکهای بیرونی است. محیط کلاس نقش حیاتی و نیرومندی در عملکرد تحصیلی و روانشناختی و رفتاری دانش- آموزان به عهده دارد(Kuperminc و همکاران، 2001).
حال با توجه به اهمیت مباحث پیشرفت تحصیلی و اثری که محیط در این فرایند میتوان ایفا کند تحقیق حاضر برآن است تا رابطه محیط مدرسه را با پیشرفت تحصیلی دانش- آموزان تربیت بدنی از دیدگاه دبیران تربیت بدنی مورد بررسی قرار دهد. علاوه برآن شناخت ویژگیهای دانش آموزان، استفاده از نظرات دبیران تربیتبدنی و ورزش به مسئولان و برنامه- ریزان در مدارس کمک می کند تا براساس اصول علمی و برنامه ریزی درسی و نیازهای آنها، فعالیتها و تمرینهای اثربخش و متعاقب آن تقویت و افزایش ظرفیتهای اخلاقی، تربیتی، جسمانی، ذهنی، عقلی، مهارتی، عاطفی و اجتماعی را پیریزی کنند.
[1] Samanrash
فرم در حال بارگذاری ...
[جمعه 1399-10-19] [ 04:18:00 ب.ظ ]
|