قرن۲۱ به سمتی می‌رود كه اكثر مشاغل به دانش و مهارتهای رایانه‌اى نیاز خواهند داشت. ورود به این عرصه به نوع جدیدی از آموزش نیاز دارد كه با آموزش سنتی كنونی بخصوص آنچه هم اكنون در مدارس ایران در جریان است همخوانی ندارد. مدتی است برخی كشورهای جهان به تاسیس مدارس الكترونیكى یا آنچه در کشور ما مصطلح شده مدارس هوشمند دست زده اند. در مدارس هوشمند رایانه در نحوه تدریس و ارزشیابی تاثیر می‌گذارد و برنامه‌های درسی را تا حدودی تغییر می‌دهد ولی در عین حال كاركردهای اجتماعی مدارس بر جای خود باقی می‌ماند چون در روابط اجتماعی به دانش‌آموزان یاری می‌رساند. در این مدارس دانش‌آموزان می‌آموزند انبوهی از اطلاعات را پردازش كنند و از این اطلاعات در جهت یادگیری بیشتر استفاده كنند؛ دانش‌آموزان حتی می‌توانند با منابع علمی جهان و معلمان و بچه‌های مدارس دیگر ارتباط برقرار كنند(رحیمی نیا، 1388: 49). همچنین مدارس هوشمند این قابلیت را دارد که سیستم آموزشى را به شكل سیستم مشاركتی، مبتنی بر آموزش توانایى‌هاى پژوهش، جمع‌بندى، تحلیل و نتیجه‌گیری دانش‌آموزان تبدیل كنند.  فرایند كار در مدرسه هوشمند روش آموزش را تغییر می دهد. تنوع دانش آموزان نه تنها عامل محدود كننده در تدریس نیست بلكه به عنوان یک نقطه قوت مورد توجه قرار می گیرد. نیازها، استعدادها، تفاوتهای فردی وسبك یادگیری دانش آموزان در ابتدای كار تشخیص داده می شود تا معلمان را قادر به برنامه ریزی برنامه درسی اثر بخش بنماید لذا یادگیری برای هر دانش آموز بهینه می شود.  مدرسه هوشمند متعهد است كه فرصتهای آموزشی برابری را برای همه دانش آموزان با انواع استعدادها ونیازها فراهم كند. این تعهد به همه افراد دست اندركار تعلیم وتربیت مربوط می شوداین افراد عبارتند از معلمان، مدیران مدارس، كاركنان پشتیبانی، اولیاء ، جامعه . همه این افراد باید بتوانند وآماده كمك به دانش آموزان در مدارس هوشمند باشند (محمودی و همکاران، 1387: 62).

در این فصل به بررسی كلیات تحقیق پرداخته شده است. ابتدا مساله اصلی تحقیق بیان می گردد و سپس اهمیت و ضرورت تحقیق مورد بررسی قرار می گیرد و در ادامه به اهداف اساسی تحقیق، فرضیات و سؤالات تحقیق و قلمرو تحقیق پرداخته شده و در انتها نیز تعریف مفهومی و عملیاتی متغیرهای پژوهش تعریف می شود.

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است

قرآن نوری است فرا راه انسان­ها تا ابدیت و راهنمای استوارترین راه به  سوی سعادت. بوستانی است که عطر شکوفه­هایش مشام جان­ها را می­نوازد و دلها را صفا می­بخشد.

قرآن شگفت­ترین کتاب و بزرگترین معجزه تاریخ است؛ که از آغاز جهان هستی تاکنون بی­نظیر مانده و خواهد ماند؛ به عنوان کتاب هدایت شایسته تأمّل، آگاهی و جست و جو است تا از رهنمودهایش استفاده کنیم. شناخت قرآن و بهره­ گیری از معارف آن، از اولین و برترین اولویتهای فکری مسلمین است بویژه که خود قرآن و سیره نبوی و سنت دیگر معصومان(ع) آن­را مورد تاکید قرار داده­است.

این کتاب آسمانی، دارای معانی کنایی، استعارات و اشارات فراوانی است که فهم یا درک آنها نیازمند تدبّر و تفکر در آنها است. از این رو کوشش مفسران و عالمان قرآن دوست برای احیای معارف بلند قرآن و بازشناساندن مفاهیم ناب آن ضروی می­نماید. بنابراین تفسیر قرآن از همان آغاز نزول توسط خود پیامبر و سپس صحابه، تابعین و … صورت گرفت.

در این پژوهش تلاش شده است، در حد توان به نقش طبقه مهم موالی در تفسیر قرآن پرداخته شود. این پایان نامه دارای چهار فصل است.

فصل اول: بررسی چگونگی شکل­ گیری طبقه موالی

فصل دوم: جایگاه اجتماعی، اقتصادی و سیاسی موالی

فصل سوم: بررسی جایگاه علمی موالی؛ در این بخش سعی می­ شود، به صورت گزینشی، برخی از علومی که موالی در آن دست داشتند، انتخاب وسپس کارکردهای موالی در حوزه تفسیر بررسی شود.

فصل چهارم که مهم­ترین و اساسی­ترین قسمت این پایان نامه است، به تأثیرگذاری­های موالی بر تفسیر قرآن کریم پرداخته می­ شود، که شامل بیان اثرات مثبت و منفی آنان در این حوزه و همچنین یافته­ های تحقیق و

آن چه ما به الامتیاز انسان از دیگر موجودات است، قوه عقل، تفکر و اندیشیدن می باشد؛ و به واسطه همین قوه منحصر به فرد، انسان راه سعادت و کامیابی را یافته، به طریق هدایت و رستگاری راه می یابد. البته در صورتی که از این قوه به طریق صحیح استفاده نماید و این نعمت خداداد را در مسیر انحراف و اشتباه به کار نیندازد. باورهای غیر عقلانی و تحریف های شناختی در حوزه روان شناسی، بر اختلال تفکر فرد در درک واقعیات تاکید دارد و درمانگران این دو نظریه، راهکارهایی جهت مقابله با این عقاید نامعقول ارائه می دهند.

از سوی دیگر، اسلام در رسالت جهانی خویش، وظیفه پاسخگویی به تمام موضوعات مورد نیاز بشر را دارا می­باشد. شهید صدر معتقد است که موضوعات مورد نیاز بشر که در دین مطرح گردیده­اند، باید در دنیای واقع بررسی شوند تا به غنی­سازی اندیشه­ها و یافته­ های بشری کمک رسانند. به بیان دیگر، مفسر یا تحلیل­گر باید در پرتو یافته­ های خویش، با نگاهی پرسش­گرانه و با هدف پاسخ­یابی فعال و پویا رو به سوی قرآن نشسته و دیدگاه قرآن را از میان مقایسه نص آن با نتایج و یافته­ های اندیشه بشری دریافت نماید. و لذا، نظریه قرآن درباره عناوین مختلف اعتقادی، اجتماعی و جهانی با پیشرفت زمان پدید می ­آید و از طریق مجموعه تجارب یافته شده از علوم روز جامعه، در تبادل اطلاعات با قرآن و محاوره و گفت و گوی با آن، نتایجی حاصل می­گردد که می­توان با آن­ها نیازها و سوالات بشر متمدن امروزی را پاسخ داد و بدین ترتیب مفاهیم عمیق قرآن را در بطن جامعه به طور آشکارتری ظاهر نمود.[1]

در حقیقت از آن جا که پژوهش در علوم انسانی ( به منظور شناخت، برنامه ریزی و ضبط و مهار پدیده­های انسانی) در  راستای سعادت واقعی بشر ضرورتی انکارناپذیر است و استفاده از عقل و آموزه­های وحیانی در کنار داده ­های تجربی و عینی، شرط اساسی پویایی، واقع نمایی و کارایی این گونه پژوهش­ها در هر جامعه است، به همین دلیل، این پژوهشگر قصد دارد در تفسیر موضوعات قرآنی، یافته­ ها و تحقیقات دانشمندان علوم انسانی را(با موضوع بررسی تحریف های شناختی و باورهای غیر عقلانی) بر قرآن عرضه نماید و ضمن بهره­ گیری از آن­ها، به پاسخگویی سوالات و شبهات روز بپردازد و تنها در این صورت است که رهیافت­های بشری استفاده بهینه­ای دارد و قابلیت آن را دارد که بشر را در بعد معرفتی به سمت تکامل معنوی خویش سوق داده و در مقابل موانع و عوامل بازدارنده مصونیت بخشد.

نکاتی که در پژوهش حاضر رعایت شده عبارتند از:

استفاده از کتاب های روان شناسی در زمینه باورهای غیر منطقی و تحریف های شناختی.

استفاده از تفاسیر مختلف شیعه علی الخصوص تفسیر نمونه که  تفسیری اجتماعی است و به موضوعات مطرح در جامعه اشاره دارد.

استفاده از ترجمه قرآن آیة الله مکارم شیرازی.

کشاورزی از نظر قدمت دومین تکنولوژی قدیمی در جهان می باشد. تنها جمع آوری ابتدایی مواد غذایی، شکار و ماهیگیری شاید قدیمی تر از آن باشند. کشاورزی اولین کوشش انسان برای تعادل با طبیعت برای تولید، جمع آوری غذا و بقولات برای اساسی ترین نیازهای اولیه خود بوده است. امروزه اهمیت کشاورزی کاهش پیدا نکرده، زیرا بیش از یک چهارم جمعیت جهان در کشورهای کم درآمد در آفریقا، آسیا، آمریکای لاتین و اقیانوسیه زندگی می کنند، این کشورها دارای مشترکات فراوانی هستند که از همه بالاتر داشتن یک اقتصاد فقیر کشاورزی است ( بلوم، 1981).

کوچک شمردن کشاورزی در یک کشور مستعد نه تنها تأمین غذا را تهدید می کند بلکه امنیت غذایی و سلامت غذا را نیز به شدت کاهش می دهد. از سوی دیگر بی توجهی به تربیت و جذب نیروی کارآمد در این بخش نیز به نوبه خود توسعه و بهره وری و در نتیجه توان رقابت با بخش های دیگر را کم می کند. از این رو برای ارتقای بهره وری شاغلان در هر بخشی از جمله بخش کشاورزی، برنامه های آموزشی اثربخش و توسعه انسانی از اهم نیازهاست ( بلوم،1981).

بدیهی است نقش دانشکده های کشاورزی در نیل به هدف مذکور انکار ناپذیر است. با توجه به اهمیت آموزش های کشاورزی در سطح دانشکده های کشاورزی که « عملی بودن » جزء لاینفک آن است. اهمیت دروس عملی و از جمله درس عملیات کشاورزی در مجموعه دروس دانشکده های کشاورزی و لزوم آگاهی نسبت به اثربخشی با میزان تحقق اهداف پیش بینی شده آن انکار ناپذیر است. بنابراین تحقیق حاضر با هدف تعیین اثربخشی درسی عملیات کشاورزی در سطح دانشکده های علوم کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی شهرستان خرم آباد به اجرا درآمده است.

تا چه اندازه نظام های آموزشی کشور به نیازهای فرد و جامعه پاسخ می دهند؟ تا چه اندازه این نظام ها با تحولات فناورانه، جهان گرایی اقتصاد و نیز تغییرات سیاسی و اجتماعی، به ویژه آنچه در محیط پیرامونی رخ می دهد هماهنگ هستند؟ تا چه اندازه رشد توانایی فردی و توسعه نظام های آموزشگاهی در جهت توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور است؟ تا چه اندازه عملکرد فعالیت های آموزشی در سطح کلاس درس، مدرسه و نظام آموزشی از مطلوبیت برخوردار است؟ پاسخ به این سؤال ها و سؤالهای مشابه مستلزم استفاده از ساز و کار ارزشیابی آموزشی است. ارزشیابی آموزشی آیینه ای فراهم می آورد تا تصمیم گیران و دست اندرکاران فعالیت های آموزشی تصویری از چگونگی فعالیت ها به دست آورند، با بهره گرفتن از این تصویر، از نظام های آموزشی مراقبت بیشتری به عمل آورند تا در راستای پاسخگویی به نیازهای فرد و جامعه کیفیت نظام های آموزشی ارتقاء یابد (بازرگان، 1383).

ارزشیابی آموزشی کمک می کند نیازهای آموزشی شناسایی شود، براساس این نیازها، برای نظام های درسی و آموزشی هدف گذاری شده و برنامه های آموزشی مطلوب تدوین شود. سپس برای تحقق هدفها، سازماندهی لازم به عمل آید و انجام امور هدایت و رهبری شود (بازرگان، 1383).

گوبا و لینکلن (1989) ارزیابی را توافق کردن در باره ارزش یا شایستگی پدیده های آموزشی می پندارند. بنا بر تعریف پاتون (1997) ارزیابی برنامه عبارت است از گردآوری اطلاعات در باره فعالیت ها، ویژگی ها و بروندادهای برنامه به منظور قضاوت در باره برنامه، بهبود اثربخشی برنامه، و یا اطلاع رسانی برای تصمیم گیری جهت برنامه ریزی آینده. استافیل بیم و وبستر (1989) ارزشیابی آموزشی را فرایند تعیین، تهیه و فراهم آوردن اطلاعات توصیفی و قضاوتی در باره ارزش یا اهمیت هدفهای آموزشی برنامه ها، عملیات و نتایج آن به منظور هدایت تصمیم گیری، پاسخگویی و اطلاع رسانی تعریف می کنند(بازرگان، 1383).

مهمترین کاربردهای ارزشیابی آموزشی به شرح زیر است:

1- آگاهی دقیق تر نسبت به هدف های یادگیری و نتایجی که باید از برنامه ها و فعالیت های آموزشی به دست آید و تصمیم گیری در باره آنها.

2- حمایت از برنامه ها و فعالیت های آموزشی آغازین و جبرانی برای رفع کمبودها در نیل به هدف های آموزشی و توسعه انسانی؛

3- تقویت تعهد و دلبستگی افراد نسبت به فعالیت های آموزشی و در نهایت تحقیق هدف های آموزشی؛

4- فراهم آوردن زمینه لازم برای ایجاد ساختار، تشکیلات، جو سازمانی و توسعه نیروی انسانی مناسب برای تحقیق هدفها و در نهایت توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی کشور؛

5- پاسخگویی نسبت به فعالیت های آموزشی و اطمینان دادن به فرد و جامعه در قالب این فعالیت ها؛

6- اطلاع رسانی در باره فعالیت های آموزشی(بازرگان، 1383).

یکی از جنبه های مورد ارزیابی در نظام های آموزشی، ارزیابی اثربخشی است. مفهوم اثربخشی عبارت است از این که تا چه اندازه بروندادهای مطلوب حاصل شده است. به کمک مفهوم اثربخشی به این سؤال پاسخ داده می شود که تا چه اندازه برونداد نظام آموزشی از مطلوبیت مورد نظر برخوردار است (بازرگان،
1383).

1-2- بیان مسأله

آموزش حرفه ای بخشی از آموزش عمومی است که آموزش کشاورزی زیر شاخه آن محسوب می شود. آموزش کشاورزی از طریق افزایش و تغییر در دانش، بینش و مهارت فراگیران موجب افزایش بهره وری آنان می شود، هزینه های تولید را کاهش می دهد و فرصت های شغلی بیشتری را برای اشتغال افراد فراهم می آورد. برای توسعه کشاورزی، آموزش به تنهایی کافی نیست ولی بدون شک یکی از عوامل مهم و ضروری است. مطالعات و بررسی های زیادی که در رابطه با نقش آموزش نیروی انسانی در بالا بردن بازده اقتصادی سرمایه گذاری در آموزش نیروی انسانی است ( موحد محمدی، 1382).

آدام اسمیت (1976) در کتاب ثروت ملل، توانایی اکتسابی و مفید همه اعضای جامعه را جزئی از سرمایه ثابت قلمداد نموده است. آلفرد مارشال (1920) اقتصادان معروف دیگر معتقد است: با ارزش ترین همه سرمایه ها آن است که در افراد بشر سرمایه گذاری شده است (ارسلان بد، 1370).

مؤسسات آموزشی و از جمله دانشکده های کشاورزی نقش کلیدی در آموزش نیروی انسانی ماهر تأثیرگذار در روند توسعه کشاورزی هر کشوری ایفا می کنند. بدیهی است اکثر صاحب نظران آموزش کشاورزی معتقدند فعالیت های آموزشی در سطح دانشکده های کشاورزی باید توام با کار عملی در سطح مزرعه باشد و یادگیری از طریق عمل مورد تأکید قرار گیرد چرا که آموزش های عملی بیش از سایر روش های آموزش در یادگیری یا تغییر نسبتاً پایدار رفتار بالقوه فرد موثر است. این بدان دلیل است که آموزش های عملی از جمله عملیات کشاورزی- مبتنی بر تجربه یعنی تأثیر متقابل فرد و محیط در یکدیگر است یعنی فرد از محیط (مزرعه) تأثیر پذیرفته و بر آن تأثیر می گذارد. در برخورد فرد با محیط برای یادگیری، اعضای حسی، دستگاه های عصبی، تجربه های قبلی، تمایلات و گرایش ها و هدفهای یاد گیرنده نقش مؤثری به
عهده دارند. در واقع کل شخصیت فرد در تمام ابعاد خود در آفریند تعامل قرار می گیرد و تغییر پیدا
می کند( شعبانی، 1371).

در طی آموزش های عملی کشاورزی در سطح مزرعه، در حقیقت شرایطی برای یادگیری و تغییر رفتار دانشجویان فراهم شده است به گونه ای که آنان فعالیت های مختلفی را انجام داده و شرایط متعددی را تجربه می کنند با این حال که یک نکته مهم در آموزش های عملی کشاورزی همواره این بوده است که آیا شرایط ایجاد شده مطلوب بوده است یا نه؟ آیا دانشجویان با کسب تجارب و انجام فعالیت های تعیین شده در سطح مزرعه به هدف های آموزشی رسیده اند یا نه؟ به عبارت دیگر میزان تحقق اهداف پیش بینی شده درس عملیات کشاورزی (اثربخشی) چقدر است؟ در راستای پاسخ به این سؤالات و سؤالاتی از این قبیل تحقیق حاضر با موضوع بررسی میزان اثربخشی درس عملیات کشاورزی در دانشگاه های شهرستان خرم آباد شکل گرفته است.

1-3- اهمیت و ضرورت تحقیق

مؤسسات آموزش کشاورزی و از جمله دانشکده های کشاورزی نقش مهمی در فرایند توسعه کشاورزی ایفا می کند که از مهمترین آن تربیت افرادی است که دارای شایستگی کافی در زمینه ارائه خدمات توسعه روستایی و کشاورزی نظیر ترویج کشاورزی، تحقیق و آزمایش، تأمین نهاده ها، ایجاد بازاریابی، اعتبارات، تعاونی ها و نظایر آن می باشند. از آنجا که احتمالاً اکثر دانشجویان دانشکده های کشاورزی به طور مستقیم و غیرمستقیم درگیر کار با مردم روستایی خواهند شد صاحب نظران آموزش های حرفه ای کشاورزی مؤکداً توصیه می نمایند تربیت دانشجویان کشاورزی باید واجد چهار ویژگی باشد، اول این که آموزش باید
حتی الامکان با فرصت های اشتغال و شرایط مناطق روستایی متناسب و مرتبط باشد، دوم این که آموزش بجای محور قرار دادن مطالب آموزشی یا تولیدات، باید مردم را محور قرار دهد و سوم این که توجه به آگاهی از جنبه های اقتصادی- اجتماعی زندگی روستایی همراه با بهاء دادن به نقش کشاورزی در اقتصاد روستا را مدنظر قرار دهد و به عنوان مهمترین ویژگی آموزش کشاورزی به جای نظری باید عملی و کاربردی بوده، یادگیری از طریق عمل مورد تأکید قرار گیرد(یغما، 1374).

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است

و وسیله ای برای آغاز بلوغ فكری، تعمق قدرت تفكر و تحلیل های ذهنی در افراد می باشد (بساکت و مارسیک، 1992). آموزش ابزاری استراتژیک برای تحول اجتماع، توسعه اقتصادی و سازندگی جامعه است آموزش، اثر بخش ترین سازوكار جامعه برای مقابله با بزر گترین چالش قرن حاضر یعنی توسعه است. توسعه به انسان­های كلی­نگری كه دارای تفكر سیستمی و بینشی فرا رشته­ایی و همچنین آگاه و خلاق باشند، نیاز دارد كه تنها از طریق آموزش همه­جانبه می توان به آن دست یافت. فراهم آوردن دانش و مهارت­ های مورد نیاز نیروی كار آتی، یكی از مستقیم­ترین و بدیهی ترین راه­هایی است كه آموزش می تواند به توسعه اقتصادی كمك كند. از طرف دیگر فراهم كردن شرایط و امكانات لازم برای نیرو های انسانی ماهر و كارآزموده جهت ورود به بازار كار از مهم ترین اقدامات و پیش بینی هایی است كه دولت مردان و برنامه ر یزان كشورها می بایست جهت پیشبرد برنامه های توسعه خود اعمال نمایند. كشوری كه نتواند مهارت و دانش مردمش را توسعه دهد و از آن در اقتصاد ملی به نحو مؤثری بهره ­برداری كند، نخواهد توانست هیچ چیز را توسعه دهد (برند، گلن ای، 1381).

با توجه به ضرورت تناسب برنامه های آموزشی با دنیای در حال تحول و تكامل امروز، لزوم توسعه پویا و ارتقای نیروی انسانی وجود دارد، كه مستلزم آموزش مستمر و مادا مالعمر است. آموزش مستمر شامل تحصیل مداوم معلومات و دانش، كسب تجربیات افراد مختلف متناسب با شیوه زندگی و اشتغال است كه موجب تحول الگوهای آینده رفتار آدمی می شود (شهبازی، 1372).

لذا در این فصل سعی شده است مسئله پژوهش، اهمیت موضوع، اهداف تحقیق، روش اجرایی تحقیق، محدوده های تحقیق، محدودیت های تحقیق و تعاریف عملیاتی تحقیق به طور کامل شرح و مورد بررسی قرار گیرد.

1-2- بیان مسئله

فرآورده‌هاى کشاورزى اعم از محصولات زراعى و دامى که اصطلاحاً به آنها تولیدات کشاورزى اطلاق مى‌شود، در بدو امر به‌خاطر تأمین اساسى‌ترین کالاهاى مورد نیاز بشر یعنى مواد غذائى حائز اهمیت است. در کنار این امر همان‌گونه که تجربه برخى کشورها مثل استرالیا و کانادا نشان مى‌دهد بخش کشاورزى را مى‌توان به‌عنوان نقطه شروع توسعه اقتصادى در نظر گرفت. علاوه بر این کشورهاى توسعه‌یافته با در دست گرفتن سهم عمده‌اى از تولید و تجارت محصولات کشاورزى (مثل غلات) در سطح جهان توانسته‌اند علاوه بر دستیابى به ارز قابل توجه در هر سال، از نظر اقتصادى و سیاسى نیز بر سایر جوامع تسلط یابند. این در حالى است که در بسیارى از کشورهاى دیگر که بخش عمده‌اى از جمعیت فعال آنها در بخش کشاورزى است سالیانه مبالغ عمده‌اى بابت واردات این محصولات اختصاص مى‌یابد. به‌ خصوص از آنجا که نرخ رشد جمعیت در جوامع اخیر معمولاً بالاتر از سایر کشورها است و لذا تأمین غذاى جمعیت رو به افزایش غالباً به‌عنوان یک مسئله جدى قلمداد مى‌شود (خواجه‌پور، 1380).

کشاورزان در جریان فعالیت‌های کشاورزی خود با خطرهای مهمی مواجه‌اند و برای اجتناب از خسارت‌های ناشی از این خطرها به کمک‌های دولت یا سایر روش‌های جبران خسارت نیاز دارند.بازار بیمه می‌تواند راه حلی مناسبی برای‌ تثبیت محصولات کشاورزی و درآمد کشاورزان باشد.مسئلهء اساسی در بیمه‌ محصولات کشاورزی خطرهایی است که باید پوشش داده شوند.در این مقاله‌ ریسک‌های بیمه‌پذیر در بخش کشاورزی،امکان دسترس کشاورزان به‌ پوشش‌های کامل بیمه‌ای و مسئله توانایی مالی آنها برای خرید بیمه‌نامه مناسب، نقش دولت‌ها در شکل‌گیری ساختار بیمه کشاورزی و نیز موضوع مهم دسترس‌ به پوشش‌های بیمه اتکایی برای حوادث فاجعه‌آمیز بررسی شده است. در این مقاله نشان داده شده است که ناآگاهی کشاورزان از بیمه و توان مالی‌ اندک کشاورزان و نیز دسترس نداشتن آنان به پوشش‌های کامل بیمه‌ای‌ ضرورت دخالت دولت در این امر به ویژه تأمین بخشی از حق بیمه و خسارت‌ و نیز ارائه پوشش یا تأمین مالی خسارت‌های فاجعه‌آمیز را اجتناب‌ناپذیر می‌کند(همتی،1384).

نگاهی به برنامه‌های بیمه کشاورزی در سراسر جهان نشان می‌دهد که بیشتر این نهادها یا متعلق به دولت است یا امور آنها را دولت اجراء می‌کند و کشور ما، نیز از این قاعده مستثنی نیست. از طرفی تحولات اخیر در زمینه کوچک کردن دولت و واگذاری پروژه‌های مختلف به‌ویژه در بخش صنعت و خدمات به بخش غیردولتی و نتیجه‌بخش غیردولتی و نتیجه‌بخش بودن آن در بسیاری از موارد اغماض‌ناپذیر است. در کشاورزی هم حضور بخش غیردولتی در مواردی کارساز نشان داده شده است، اما در زمینه بیمه محصولات کشاورزی چطور؟ نتایج پژوهش‌ها گویای این نکته‌اند که سازمان‌های خصوصی می‌توانند یک نقش اساسی در تشویق و پیشرفت تغییرات تکنولوژی ایفاء کنند. لیکن این سازمان‌ها اشتیاق بیشتری جهت تمرکز فعالیت‌های خود بر کشاورزان بزرگ و عمده مالکان دارند. این موضوع، تدوین خط‌مشی‌های ابتکاری از جانب دولت در راستای کنترل و محدود کردن فعالیت‌های نامناسب بخش خصوصی را امری ضروری جلوه می‌دهد(زمانی‌پور، ۱۳۷۹).

امروزه آموزش و بهسازی منابع انسانی به عنوان یكی از استراتژی های اصلی دستیابی به مزیت رقابتی سازمان ها قلمداد می شود. بنابراین بهبود بهره وری نیروی انسانی باید یكی از اهداف مهم هر سازمان و یا نهاد تلقی شده و برای آن برنامه ریزی دقیق و صحیحی را تدارك دید. از جمله عواملی كه بر بهره وری نیروی انسانی مؤثر است، آموزش می باشد(میرزایی اهر نجاتی و همکاران، 1390).

سازمان ها و شرکت های امروزی به خوبی دریافته اند که آن چه در راه آموزش منابع انسانی صرف می کنند، به زودی در عملیات و دستاوردهای سازمانی انعکاس خواهد یافت(سوانسون و هولتون، 2009). نتایج تحقیقات نشان می دهد که آموزش کارکنان بر نگرش ها(ساهینیدیس و بوریس، 2008)، رضایت شغلی(اشمیت، 2007)، روش انجام کار(اکوینس و کرایر، 2009)، تعهد(مک کیب و گاراوان، 2008)، روابط و رفتار سازمانی(باکلی و کیپل، 2007) و به طور کلی بر عملکرد انسانی اثر می گذارد. تقریبا همه منابع موجود که بر اثرات آموزش به شکل گیری سرمایه انسانی تاکید دارند، باور کرده اند که آموزش می تواند اثر کاری فرد را افزایش دهد؛ توانایی تخصیص یعنی استفاده به اندازه و به جا از منابع را بهبود بخشد؛ و نو آوری و ابتکار او را ارتقاء دهد(شولتز، 1983؛ عماد زاده، 1378؛ فگین و مک کان، 2009؛ متوسلی و آهنچیان، 1381).

آموزش تجربه ای است مبتنی بر یادگیری كه به منظور ایجاد تغییرات نسبتاٌ ماندگار در فرد صورت می گیرد تا او بتواند توانایی خود را برای انجام دادن كارها بهبود بخشد(میرزایی اهر نجاتی و همکاران، 1390). مانکین (2001) بهسازی منابع انسانی را سیستم بازخوردی می داند که سازمان ها از طریق آن به توسعه شغلی و سازمانی اقدام می کنند. شواهد زیادی در دست است که نشان می دهد بهسازی کارکنان فرایندی است که از طریق آموزش انجام می شود(گراگلیس، 2007؛ سیمونین و ازمیر، 2009). با وجود این به رغم ارزش استراتژیک آموزش در بهسازی منابع انسانی و توسعه سازمان، هر نوع آموزش و با هر کیفیت، به چنین نتایجی دست نمی یابد. در هر مرحله از پیدایش برنامه و شکل گیری آن در عمل، امکان بروز آفت ها یا خطاهایی وجود دارد که در این صورت مهم ترین پیامد برنامه را به چیزی تبدیل خواهد کرد، که در وجه مقابل آنچه از آموزش امید می رفته است: یعنی منابع کمیاب سازمانی را هدر می دهد، وقت کاری کارکنان را می گیرد و نسبت به اثر برنامه های آموزشی بد بینی به وجود می آورد. یک دلیل این امر آن است که در دوره های آموزشی همه هدف ها تحقق نمی یابد(دونا، 2009)، یعنی اثربخشی آن صد در صدی نیست، اما از مدیران انتظار می رود که برای ارتقاء سطح اثر بخشی تلاش کنند. بنابراین، بدیهی است که جستجو برای یافتن راهکارهای ارتقاء اثر بخشی دوره ها، یک موضوع چالشی برای مدیران است و اطمینان به اثر بخشی برنامه های آموزشی کارکنان موضوع حساس و جالب توجهی است.

از سوی دیگر، بخش کشاورزی به لحاظ ویژگی های ساختاری و نقش بارزی که در فرایند توسعۀ کشور دارد از اهمیت زیادی برخوردار بوده و مهمترین ثروت ملی و تأمین کنندۀ نیازهای غذایی مردم و مواد خام صنایع کشور است. اما بخش کشاورزی و جامعۀ روستایی به دلیل ارتباط تنگاتنگی که با طبیعت دارد، آسیب پذیرترین بخش اقتصادی است. این بخش به لحاظ ویژگی های ساختاری و نقش بارزی که در فرایند توسعۀ کشور دارد از اهمیت زیادی برخوردار بوده و مهمترین ثروت ملی و تأمین کنندۀ نیازهای غذایی مردم و مواد خام صنایع کشور است. استقلال نسبی و حداقل وابستگی به منابع ارزی، وجود منابع بالقوه و بالفعل، شرایط آب و هوایی متنوع برای تولید انواع گوناگون محصولات از دیگر مزیت های این بخش است. کشاورزی برخلاف سایر فعالیت های اقتصادی بطور دائم مواجه با مسایل ناشناخته و غیرقابل پیش بینی طبیعی می باشد و عمده ترین مشخصه آن ارتباط مستقیم با طبیعت است. این امر بدان معناست که با پیش آمدن شرایط نامساعد طبیعی، کشاورزی با کاهش تولید و بازده محصول روبرو خواهد بود، این امر نه تنها درآمد کشاورز را کاهش خواهد داد بلکه با بروز مکرر آن قدرت سرمایه گذاری مجدد از طرف کشاورز و باغدار سلب خواهد شد. بنابراین درمیان مساعدت ها و کمک های متعدد دولت در هنگام وقوع چنین وضعیتی، بیمه محصولات کشاورزی، یکی از مؤثرترین عواملی است که می تواند کشاورز و محصول او را در مقابل سوانح و بلایای طبیعی به نحو مطلوب حمایت کند (فرجی و میردامادی، 1385).

اما اجرای چنین امر مهمی در نظام کشاورزی یک کشور نیاز به آموزش و ارتقاء سطح آگاهی افراد، کشاورزان و باغداران دارد. در این میان فعالیت های ترویجی و روش های متنوع آن در جهت پذیرش کشاورزان و باغداران از کارکرد و فرایند بیمه نقش اساسی پیدا می کند. از آنجائیکه بیمه در کشور های در حال توسعه از جمله ایران نیاز به برنامه های توجیهی گسترده دارد و بیمه محصولات زراعی، باغی، دامی و آبزیان بسیار جوان بوده و هنوز در جامعه روستایی نهادینه یا درونی نشده است، اهمیت و نقش امنیت سازی آن برای کشاروزان از بعد،تأمین کنندگی، اقتصادی و روانشناختی مشخص می شود. بیمه نبودن محصولات کشاورزی و پائین بودن سطح امنیت مالی، کشاورز را در تصمیم گیری دچار دوگانگی کرده و موجب هدر رفتن منابع می شود. لذا بیمه علاوه بر پیامدهای اقتصادی، پیامدهای اجتماعی خاصی را نیز دربر دارد(نوری سعید، 1378).

امروزه با توجه به اهمیت غذا در تغذیه جمعیت رو به رشد جهانی، سرمایه گذاری در بخش کشاورزی جایگاه ویژه ای یافته است، در نتیجه واحدهای تولید محصولات کشاورزی تخصصی تر عمل می کنند و محصولات کشاورزی به عنوان یک کالای تجارتی تلقی می شوند. به همین منظور صنعت بیمه محصولات کشاورزی به نحو فزاینده ای اهمیت پیدا کرده و به عنوان یک ابزار حمایتی از منابع مالی سرمایه گذاران بخش کشاورزی هنگام حوادث قهری و بلایای طبیعی محسوب می شود. این صنعت در کشورهایی چون ایالات متحده آمریکا، اروپا، کانادا و استرالیا بیش از صد سال فعالیت داشته و در سطح دنیا پیشرو بوده است. تجربیات جدیدتری هم در برزیل، آرژانتین و اروگوئه در این زمینه بدست آمده است. در این کشورها بیمه با جبران خسارات مالی ناشی از تگرک و آتش سوزی آغاز شده و سپس موارد دیگری را در برنامه گنجانیده اند. در برخی از کشورها مثل سوئیس، شبکه پوشش بیمه محصولات کشاورزی بسیار گسترده تر بوده و اغلب خطرات تهدید کننده را در بر می گیرد(کرباسی، 1380). اکنون بیمه محصولات کشاورزی در بسیاری از کشورهای آسیایی و از جمله جمهوری اسلامی ایران اجرا می شود و یکی از راه های عمده کاهش نوسانات درآمدی بهره بردار است. با این حال پذیرش بیمه محصولات کشاورزی تابع عوامل گوناگونی است که بدون آگاهی از آنها احتمال جلب مشارکت مناسب بهره برداران کشاورزی در این برنامه اندک است(فرجی و میردامادی، 1385).

از آنجائی که بیمه محصولات کشاورزی به عنوان یکی از راهکارهای نوین برای مقابله با خطرات فعالیت های کشاورزی و در نتیجه کاهش نوسانات درآمدی کشاورزان مورد توجه و تاکید قرار گرفته است، و با توجه به تصویب قانون بیمه محصولات کشاورزی درسال 1363، اما استقبال از بیمه محصولات زراعی، باغی و دامی کمتر مورد استقبال کشاورزان قرار گرفته است. از سوی دیگر به اعتقاد اکثر آگاهان و صاحبنظران، یکی از اساسی ترین راهکارهای آگاه سازی عمومی و اطلاع رسانی وسیع در بین جامعه بهره بردار کشاورزی، استفاده از آموزش های غیررسمی و به اصطلاح ترویجی و بهره مندی از راهکارها و ابزارهای متنوع این عرصه است که می تواند موجب گسترش و توزیع پیام های بیمه ای پیرامون چگونگی برخورداری صحیح از خدمات بیمه نزد مخاطبین خود گردد. بر همین اساس ارائه آموزش های لازم به کشاورزان از یک سو و کارگزاران بیمه از سوی دیگر اهمیت دو چندانی پیدا می کند. با اجرای برنامه های آموزشی – ترویجی و با توزیع جغرافیایی مناسب این برنامه ها می توان سطح آگاهی بهره برداران و فعالان امور بیمه کشاورزی را افزایش داد. همچنین تواناسازی کارگزاران بیمه کشاورزی از طریق ایجاد فرصت های آموزشی مناسب و اثربخش، به منظور ارتقاء سطح مطلوبیت خدمات بیمه ای، علاوه بر بهبود کیفیت خدمات بیمه ای، بواسطة تأمین نیازهای اطلاعات شغلی و ایجاد فرصت های مهارت آموزی حرفه ای و شغلی آنان می تواند نقش بسیار ارزنده ای را در تثبیت موقعیت این عوامل اجرایی در عرصه خدمات بیمه کشاورزی ایفا نماید. بی شک رشد و توسعه فعالیت های آموزشی در ابعاد مختلف بدون بهره برداری از پتانسیل موجود از قبیل مراکز آموزشی، نیروهای متخصص و امکانات آموزشی بخش خصوصی و دولتی امکان پذیر نمی باشد. با عنایت به گستردگی جغرافیایی اراضی کشاورزی و سطوح فرهنگی مختلف لزوم بهره گیری از امکانات بالقوه محلی و بومی به منظور اشاعه فرهنگ بیمه و ارائه آموزش های متناسب با سطح مواد و فرهنگ بهره برداران ضروری به نظر می رسد. از این رو،  نقش آموزش و ترویج در پذیرش نوآوری ها از جمله بیمه محصولات کشاورزی انکارناپذیر است. لذا تحقیق حاضر به دنبال بررسی اثربخشی دوره های آموزشی در ارتقا خدمات کارگزاران صندوق بیمه محصولات کشاورزی در استان لرستان می باشد.

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است