مدیریت لجستیک در زنجیره تأمین.. 15
2-2-9- عناصر مدیریت زنجیره تأمین.. 17
2-2-10- ساختار زنجیره تأمین در صنعتلوازم خانگی.. 18
2-3- ریسک… 19
2-3-1- تعریف ریسک… 19
2-4- ریسک در زنجیره تامین.. 21
2-4- 1- تعریف ریسک در مدیریت زنجیرۀ تأمین.. 21
2-4-2- انواع کلی ریسک در زنجیره تأمین.. 22
1-ریسک های خارجی.. 23
2- ریسک های داخلی.. 23
2-4-3- مدیریت ریسک زنجیره تامین.. 24
2-5- مدلهای تصمیمگیریچند معیاره25
2-5-1- مدلهای تصمیمگیری چند هدفه. 25
2-4-2- مدل های تصمیم گیری چند شاخصه. 26
2-4-3- بیمقیاس سازی.. 28
2-4-3-1- بیمقیاس سازی با استفاده از اقلیدسی.. 28
2-4-3-2- بیمقیاس سازی خطی.. 28
2-4-3-3- بیمقیاس سازی فازی.. 29
2-4-4- دستهبندی متدهای MADM… 29
2-4-4-1-مدلهای جبرانی.. 30
2-4-4-2- مدلهای غیرجبرانی.. 30
2-5- پیشینه پژوهش…. 30
2-5-1- پیشینه ارزیابی ریسک زنجیره تامین.. 30
2-5-1-1- پیشینه داخلی.. 30
2-5-1-2- پیشینه خارجی.. 31
2-6- جمع بندی پیشینه و چهارچوب نظری پژوهش: 41
2-7- خلاصه فصل.. 43
فصل سوم: روش شناسی پژوهش…. 44
3-1- مقدمه. 45
3-2- روش تحقیق.. 45
3-3- جامعه آماری.. 45
3-4- روش و طرح نمونه برداری.. 46
3-5- حجم نمونه و روش محاسبه. 46
3-5-1- حجم نمونه برای گروه دلفی (تعداد خبرگان) و تعیین درجه اهمیت شاخصها: 46
3-5-2- حجم نمونه برای کارخانه های لوازم خانگی: 47
3-6- مراحل و فرایند اجرای پژوهش…. 48
3-7- ابزار گردآوری داده ها 48
3-8- روش های تجزیه و تحلیل داده ها 49
3-8-1- روش دلفی.. 49
3-8-1-1- شیوه به کارگیری دلفی.. 50
3-8-2- DEMATEL. 51
3-9- نرم افزار های مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل اطلاعات پژوهش…. 61
3-10- بررسی وضعیت صنعت لوازم خانگی در ایران.. 61
3-11- خلاصه فصل.. 61
فصل چهارم: تجزیه و تحلیل داده ها 62
4-1- مقدمه. 63
4-2- مرحله اول : شناسایی ریسک های موجود در زنجیره تأمین لوازم خانگی.. 63
4-2-1- مراحل دلفی.. 65
4-2-1-1- دور نخست دلفی.. 65
4-2-1-2- دور دوم دلفی.. 67
4-2-1-3- دور سوم دلفی.. 68
4-3- مرحله دوم: بررسی درجه اهمیت و وزن ریسک های زنجیره تأمین لوازم خانگی.. 69
4-3-1- بررسی درجه اهمیت ابعاد. 71
4-3-2 – بررسی زیر مؤلفه ها- بعد ریسک طرف عرضه. 73
4-3-3- بررسی زیر مؤلفه ها- بعد ریسک طرف تولید. 75
4-3-4- بررسی زیر مؤلفه ها- بعد ریسک طرف تقاضا 76
4-3-5- بررسی زیر مؤلفه ها- بعد ریسک طرف تهیه و توزیع. 78
4-3-6- بررسی زیر مؤلفه ها- بعد ریسک طرف اطلاعات.. 79
4-3-7- بررسی زیر مولفه ها- بعد ریسک طرف محیط.. 81
4-3-8- جدول تلفیقی درجه اهمیت مولفه ها به تفکیک ابعاد و وزن کلی مولفه ها به همراه رتبه بندی مولفه ها 82
4-4- مرحله سوم. 85
خلاصه. 94
فصل پنجم: نتیجه گیری.. 95
5-1- مقدمه. 96
5-2- بحث و بررسی: 96
5-2-1- شناسایی ریسک های زنجیره تامین در صنعت لوازم خانگی.. 96
5-2-2- بررسی درجه اهمیت (اولویت) و وزن ابعاد و زیر مولفه های ریسک زنجیره تامین در صنعت لوازم خانگی و بحث در زمینه نتایج: 97
5-2-3- رتبه بندی شرکت های تولید کننده لوازم خانگی منتخب استان تهران.. 98
5-3- نتیجه گیری: 98
5-4- پیشنهادات و راهکارهای پژوهش…. 100
5-4-1- پیشنهادات کاربردی.. 100
5-4-2- پیشنهادهایی برای پژوهش های آتی.. 102
پیوست ها 110
مقدمه
به دلیل افزایش عدم قطعیت در زنجیره تأمین و بروز عواملی نظیر مسائل سیاسی، نوسانات تقاضا، تغییرات تکنولوژی، ناپایداریهای مالی و حوادث طبیعی ، سازمانها برای کاهش آسیب پذیری و افزایش قابلیت تحمل زنجیره تأمین خود مجبور به صرف منابع برای پیش بینی تقاضا، تأمین و عدم قطعیتهای داخلی سازمان شدند. توجه به این عدم قطعیتها و عوامل ایجادکننده ریسکها موجب شد تا مسئله مدیریت ریسک در زنجیره تأمین مطرح شود (وانانی[1] و همکاران، 2009: 16).
در این فصل در ابتدا به بحث و بررسی در خصوص بیان مسئله پژوهش پرداخته شده و در ادامه کار اهمیت و ضرورت پژوهش بحث شده و همچنین اهداف و فرضیات پژوهش به عنوان شاکله های فصل اول پژوهش بیان گردیده و در پایان نیز با تعریف متغیرهای پژوهش و بیان محدودیت ها و موانع ، این فصل خاتمه می یابد .
1-2- بیان مسئله
اخیراً سازمان ها سعی دارند تا با ایجاد جریان های فراوان و موازی اطلاعاتی و فیزیکی به سمت زنجیره تأمین پیشرفته و کارا حرکت کنند، تا بتوانند محصولات باکیفیت بالا تولید کرده و در زمان مناسب و روش های مقرون به صرفه به مشتریان تحویل دهند(جاتنر ، 2005: 120).
آیتکن زنجیره تأمین را به عنوان شبکه ای از سازمان های مستقل و مرتبط با یکدیگر تعریف کرد که با همکاری یکدیگر سعی دارند، مدیریت و بهبود جریان مواد و اطلاعات از تأمین کنندگان تا مصرف کنندگان نهایی را کنترل کنند (آیتکن، 1998). مدیریت زنجیره تأمین به کنترل و بهبود جریان اطلاعات، مواد و پول در سراسر این زنجیره می پردازد (هلو و زکلی، 2005: 5 ) و هدف آن، ایجاد ارزش افزوده، تولید محصولات باکیفیت بالا، کم هزینه و به موقع بودن و درنهایت ایجاد ارزش برای مشتریان می باشد(فاوست و مگنان، 2004: 67 ).
با توجه به این که؛ سازمان ها همواره در معرض عدم موفقیت عرضه کنندگانشان در تأمین منابع لازم در موعد مقرر و یا باکیفیت و یا قیمت موردتوافق قرار دارند، با بزرگ شدن زنجیره تأمین، نرخ تأمین منابع لازم، نرخ تقاضای کالای تولیدی با نرخ فزاینده ای به سمت عدم قطعیت حرکت خواهد کرد و موضع مدیریت و تقسیم ریسک در سراسر زنجیره تأمین از اهمیت بیشتری برخوردار خواهد شد(نرمن و جانسون، 2004: 438 ). به طورکلی ریسک های زنجیره تأمین بر خروجی های زنجیره تأمین اثر می گذارند؛ به عبارت دیگر، هر اختلال یا ریسکی در زنجیره تأمین، اثر مستقیمی بر ادامه عملیات شرکت و تحویل محصولات و یا خدمت به بازار خواهد گذاشت و تأثیر نهایی بر مشتری وارد خواهد شد(جاتنر، 2005: 122). در این شرایط مدیریت ریسک های موجود در زنجیره تأمین برای ایجاد تعادل صحیح در سرتاسر زنجیره تأمین، تهیه به موقع منابع لازم و درنهایت تحویل به موقع محصولات به مشتریان، لازم به نظر می رسد و می توان آن را یکی از ملزومات مدیریت موفق در این عرصه دانست. فرایند مدیریت ریسک بر شناسایی ریسک های موجود و کاهش اثر نامطلوب آن ها در زنجیره تأمین تمرکز دارد و از 4 فاز شناسایی، ارزیابی، کنترل یا مدیریت و ردیابی رخدادهای ریسکی تشکیل می شود(ریچه و بریندلی، 2007: 303).
یکی از مهم ترین مراحل مدیریت ریسک، ارزیابی و رتبه بندی عوامل ریسک است؛ زیرا با انجام رتبه بندی ریسک ها، ارجحیت هر ریسک بر اساس شاخص های تعیین شده؛ در مقابل سایر ریسک ها مشخص و درنتیجه تصمیم گیرنده می تواند در مورد میزان تخصیص منابع موجود برای مقابله با هر ریسک برنامه ریزی نماید. به عبارتی دیگر با رتبه بندی این عوامل، مدیران این بنگاه ها از طریق تخصیص بودجه ی کافی و زمان لازم، آمادگی موردنیاز برای مقابله با هر یک از این عوامل برحسب اولویت و توان سازمان برای پاسخ گویی به هر یک را کسب خواهند کرد. ازاین رو هدف از فاز ارزیابی ریسک، اندازه گیری ریسک ها بر اساس شاخص های مختلف از قبیل میزان تأثیر و احتمال وقوع میباشد. رتبه بندی ریسک های زنجیره تأمین را می توان به روش های مختلف کمی و کیفی انجام داد. در ساده ترین و درعین حال متداول ترین حالت، رتبه ریسک را بر اساس حاصل ضرب مقادیر احتمال و تأثیر به دست می آورند. یکی از مهم ترین رویکردهای مدیریت ریسک، استفاده از فنون تصمیم گیری چند شاخصه می باشد (خلیلی، 1384: 194). لذا در این پژوهش هدف، پاسخ به این سوال است که ریسک های موجود در زنجیره تأمین صنعت لوازم خانگی استان تهران به چه صورت می باشد؟
1-3- اهمیت و ضرورت پژوهش
رقابتِ رو به رشد، از صنعت این را می طلبد که تمرکز بر شایستگی های محوری و کاهش دامنه ی عمودی تولیدکننده را توسعه دهد (افزایش دهد) که به بُعدی جدید از همکاری چندین شرکت در قالب زنجیره های ارزش افزوده می انجامد. زنجیره های تأمین امروزی (کنونی) به دلیل کثرت مشتریان، ارائه دهندگان خدمت و تأمین کنندگان مشترک (نسبتاً جهانی) دارای ساختار بسیار پیچیده و به هم وابسته هستند. درک و مدیریت ریسک تغییر در زنجیره ی تأمین مسئله ای پیچیده و موضوعی مهم در فضای کسب وکار (تجارت) می باشد(فول و همکاران،2011: 839). در فرایند مدیریت ریسک نخستین گام شناسایی ریسک های زنجیره ی تأمین است. ولی وضوح و مشخص بودن ریسکِ نهفته در زنجیره تأمین تنها پیش نیاز مدیریت ریسک موفق (به عبارتی مؤثر) نیست. انتخاب سنجه های (پیش گیری یا تخفیف) مناسب، ارزیابی ساختاری و «ناحیه تأثیر» انواع مختلف ریسک را تشکیل می دهد ( چوپرا و شودهی، 2004: 59). هرچند که جریانی غنی از ادبیاتِ (تجربی) مربوط به ریسک های زنجیره ی تأمین و مدیریت آن ها و ادبیات مفهومی در ارتباط با مفهوم جدید مدیریت ریسک زنجیره تأمین وجود دارد، اما ارزیابی این عوامل در صنعت لوازم خانگی صورت نگرفته است.
در سال های اخیر هیچ گرایشی از مدیریت به اندازه ی مدیریت ریسک زنجیره تأمین (SCRM) چه از دید کارورزان و چه به عنوان یک حوزه ی (زمینه ی) تحقیقی اهمیت پیدا نکرده است. پیش بینی ناپذیری محیط کسب وکار، (خواسته های) متغیر مشتری، کنش های رقبا، در کنار پویایی بازار و ابتکارات پیشرفتیِ پیوسته درون سازمان بدین معنی است که زنجیره تأمین هرگز به طور واقعی به وضعیت ثابت و پایداری نمی رسد (هیوود و پک، 2004: 72؛ کریستوفر، 1998). این پارامترهای عدم قطعیت می تواند از طریق شبکه زنجیره تأمین پراکنده و تکثیر یابد (ون در وورست و بیولنز، 2002: 412) . هم در نظر و هم در عمل اتفاق نظر گسترده ای وجود دارد که برای رقابت در محیطِ پیش بینی ناپذیر تجارتِ کنونی که دارای آشفتگی رو به افزون می باشد، مدیریت ریسک در زنجیره تأمین یک قابلیت ضروری است.
صنعت لوازم خانگی ایران با قدمتی فراتر از شش دهه در آستانه ورود به عصر جدید و درک حقیقتی نو می باشد. این صنعت همانند اغلب صنایع داخلی از کشورهای پیشرفته اقتباس شده است ولی به دلیل نبود آمادگی پذیرش آن، عدم وجود فرهنگ صحیح صنعتی در کشور و به وجود نیامدن ساختارهای مناسب، متأسفانه متناسب با شأن و جایگاه تاریخی و تمدن ایران پیشرفت ننموده است. با بر این صنعت مشاهده می شود که علی رغم پیشرفت های جهانی، ایران در وضعیت دهه پنجاه متوقف مانده و ازنظر فناوری، دانش فنی و نیروهای انسانی آموزش دیده در سطح پایینی قرار دارد (آل ابراهیم و نصیری، 1380: 690).
در صنعت لوازم خانگی همان طور که در فصل 2 اشاره خواهد شد، بخش هایی که در این زنجیره وجود دارند با ریسک هایی مواجه می شوند که می تواندسودآوری شرکتها، وضعیت تولید (کیفیت و زمان) ، مشتریان محصول و زمان توزیع را تحت تأثیر (جهت دار) قرار دهد. با توجه با توضیحات اشاره شده در بالا ، پرداختن به موضوع ریسک در بخش زنجیره تأمین از اهمیت بالایی برخوردار است . با توجه به اینکه ایران در صنعت لوازم خانگی جزء تولیدکنندگان و مونتاژ گران محسوب می شود ارزیابی این مهم در صنعت لوازم خانگی ایران ضروری و حیاتی می باشد.
1-4- اهداف تحقیق
- شناسایی عوامل ریسک زنجیره تأمین در بخش صنعت لوازم خانگی استان تهران
- رتبه بندی عوامل ریسک در صنعت لوازم خانگی استان تهران
- رتبه بندی شرکتهای تولیدکننده لوازم خانگی استان تهران
1-5- سؤالات پژوهش
- ریسکهای موجود در صنعت لوازم خانگی استان تهران ناشی از چیست ؟
- ترتیب این عوامل در صنعت لوازم خانگی استان تهران به چه شکل است؟
- وضعیت شرکتهای منتخب با توجه به ریسکهای شناسایی شده ( در هر ریسک) به چه ترتیبی می باشد؟
1-6- متغیرهای پژوهش
زنجیره تأمین: شبکه ای از سازمان های مستقل و مرتبط است كه با تشریک مساعی در راستای كنترل، مدیریت و بهبود جریان مواد و اطلاعات، از تأمین کنندگان تا مصرف کنندگان نهایی با یكدیگر همكاری می کنند تا رضایت مشتری را برآورده سازند(میرفخرالدینی و همکاران، 1390: 107).
مدیریت زنجیره تأمین: مدیریت زنجیره تأمین مجموعه اقداماتی است که طی آن سعی می شود عرضه کنندگان خدمات و کالا، تولیدکنندگان، انبارها و فروشندگان به طوری ادغام شوند که کالا به مقدار بهینه تولید شود و مقادیر بهینه به مکانهای مناسب و در زمان مناسب ارسال گردد و با انجام این مجموعه عملیات درحالی که رضایت مشتری حاصل می شود حداقل هزینه ها نیز حاصل می شود( حیدری، 1387: 44).
ریسک:انحراف در پیشامدهای ممکن، می باشد(مارس و شاپرا،1987، 1404).
مدیریتریسك: عبارت است از فرآیند مستندسازی تصمیمات نهایی اتخاذشده و شناسایی و به کارگیری معیارهایی كه می توان از آن ها جهت رساندن ریسك تا سطحی قابل قبول استفاده نمود(میرفخرالدینی و همکاران، 1390: 110).
ریسک زنجیره تأمین: ریسک تأمین احتمال شکست در یک حادثه در ارتباط با یک منبع منحصربه فرد و یا عرضه در بازار اتفاق می افتد و نتایج آن ناتوانی در خرید شرکت برای پاسخگویی به تقاضای مشتری یا باعث تهدید در ایمنی وزندگی مشتری می گردد(لاواستره و همکاران، 2012: 829).
مدیریت ریسک زنجیره تأمین:به عنوان یک فعالیت مدیریتی می تواند به منظور شناسایی و مدیریت ریسک ها برای زنجیره تأمین از طریق رویکرد همکارانه در میان اعضاء زنجیره تأمین برای کاهش آسیب پذیری زنجیره تأمین تعریف می شود (جاتنر، 2005).
1-7-موانع و محدودیت های تحقیق
موانع انجام این پژوهش شامل موارد زیر می باشد: