بحث و نتیجه گیری …………………………………………………………………………………. 60
بحث و نتیجه گیری کلی…………………………………………………………………………… 61
محدودیت های تحقیق……………………………………………………………………………… 64
پیشنهادات تحقیق…………………………………………………………………………………… 64
فهرست منابع ……………………………………………………………………………………….. 66
فصل اول
مقدمه
فعالیتهای ورزشی علاوه براینكه، یك عمل تفریحی ونشاطآورند، وسیله موثری در حفظسلامت بدنو نیرومندی جسم محسوب میگردند.
علوم پزشكی و علوم ورزشی مكمل یكدیگرند و هریك از دیگری سودی بهینه میبرند. در سالهای اخیر پزشكان اهمیت ویژهای برای پیشگیری قائل شدهاند و در تلاش هستند تا با كمك آن از بروز و ابتلاء به بیماریها ممانعت بهعمل آورده و عوامل تهدید كننده سلامتی افراد را شناسایی و كنترل نمایند. دراین راستا طب ورزشی سعی در ممانعت از بروز وابتلا به بیماریها دارد و بر نقش و همكاری علوم پزشكی و علوم ورزشی تاکید دارد.
تحقیقات متعددی درخصوص نقش فعالیتهای بدنی بر بهبود کارآیی سیستمهای بدن و سلامت عمومی انسان ها انجام شده است. این مطالعات بیان میدارد كه فعالیت های ورزشی باعث رشد و توسـعه سیستمهای تشكیل دهنده بدن میگردد.
یكی ازسیستمهای مهم و حیاتی بدن، سیستم ایمنی است. سیستمی كه بدون عملكرد صحیح آن، ادامه حیات به مخاطره افتاده و چه بسا غیر ممكن گردد.
از آنجاییكه جنبههای گوناگون فعالیتهایبدنی، اثرات متفاوتی بر روی سیستم ایمنی بدن اعمال خواهند كرد، لذا به نظر میرسد كه شناسایی این تأثیرات میتواند در تفسیر دقیقتر مكانیسمهای فیزیولوژیكی و عكسالعملهای بیولوژیكی بدن راه گشا باشد.
چنین به نظرمیرسد كه فعالیتهایبدنی منظم، زیربیشینه و درازمدت اثرات متفاوتی در مقایسه با فعالیتهای بدنی نامنظم، سنگین وكوتاه مدت روی سیستم ایمنی بدن دارد. این احتمال وجود دارد كه تمرین سنگین با شدت بالا وبیش از حد، موجب اختلال عملكرد سیستم ایمنی بدن شده، مقاومت بدن را در برابر انواع باكتریها و ویروسها كاهش دهد.
پژوهش حاضر به مقایسه اثر سه روش بیشتمرینی بر سیستم ایمنی بدن میپردازد، چون سیستم دفاعی بدن وظیفه حفظ سلامتی بدن درمقابل عوامل بیماریزا را برعهده دارد و این تحقیق سعی در بررسی اثر سه نوع فعالیت _ بیش تمرینی _ را بر این سیستم دارد.
سلامتی و تندرستی افرادی كه به فعالیتهای ورزشی میپردازند، بهخصوص ورزشكارانی كه به صورت مداوم به تمرینات شدید میپردازند، لازم است مورد توجه قرار گیرد و كلیه عوامل كه باعث تقویت و تضعیف این سیستم میگردند، شناسایی شوند.
بیان مسئله
فیزیولوژی ورزش یكی از شاخههای علـوم ورزشی است، كه موضوعات تحقیقاتی گستردهای را شامل می شود و سعی دارد با استفاده از امكانات موجود تأثیرحركات و فعالیتهای بدنی با شدتهای مختلف بر بدن را مورد مطالعه قرار دهد.
با توجه به اینكه سلامتی با نوع وشدت فعالیتهای جسمانی رابطه دارد، میتوان با استفاده از روشهای مختلف این رابطه را مورد بررسی و اثر آن را بر روی هر یك از سیستمهای بدن مورد ارزیابی قرار داد.
فیزیولوژی ورزش و طب ورزشی در سالهای اخیر پیشرفت زیادی داشته اند، ولی هنوز مسائل زیادی ناشناخته مانده است. به عنوان مثال دانش و آگاهی از مكانیزم های فیزیولوژیكی در خصوص سازگاری های تمرین هنوز كامل نیست و برای مربیان و ورزشكاران سوالات بیشتری نسبت به آنچه كه دانشمندان میتوانند پاسخ دهند، وجود دارد.
بسیاری از ورزشكاران براین باورند كه فعالیت بدنی مقاومت آنها را در مقابله با بیماریهای متعدد بهبود میبخشد، در مقابل عده ای از محققان، مربیان و پزشكان تیمهای ورزشی، اثر سوء فعالیتهای بدنی، بخصوص فعالیتهای فزاینده و خستهكننده را روی سیستم ایمنی گزارش كرده و معتقد هستند كه ورزشكاران ممكن است در طول تمرین شدید یا رقابت، مستعد ابتلا به بیماری های مختلف گردند. همچنین عدهای نیز معتقدند كه انجام تمرینات سبك و هوازی ممكن است پاسخ سیستم ایمنی را برای سلامتی به نحو مطلوبتری افزایش دهد (برنر و شفارد، 1994).
بسیاری از محققان عنوان كردهاند كه اگرچه شركت منظم در فعالیتهای بدنی منظم و سبك باعث افزایش اثربخشی در سیستم ایمنی میگردد، اما انجام تمرین خیلی شدیدو رقابتهای سطح بالای ورزشی، ممكن است خود باعث سركوب سیستم ایمنی و افزایش آمادگی به عفونتها گردد (مكینون، 1999).
تحقیقات زیادی در زمینه میزان، حجم و شدت تمرین در ارتباط با توان فیزیولوژیكی هنگام تمرین و سازگاریهای مثبت و منفی در دوره بازیافت دوره بازگشت به حالت اولیه انجام گرفته است. اكثر محققان معتقدند كه چنانچه حجم كار و تمرینی كه ورزشكاران انجام میدهند بیش از توان فیزیولوژیكی آنان باشد و مدت دوره بازیافت كافی نباشد، ممكن است به عوارضی از قبیل خستگی مزمن و بـیماری سندرم بیش تـمرینی دچار شوند، درنهایت بر كیفیت و كمیت اجرای مهارتها وتوانایی بدن آنها اثر منفی میگذارد، سیستمایمنی نیز تحت تاثیر بیشتمرینی قرار میگیرد. تمرینات ورزشی به طور مستقیم و غیرمستقیم، عملكرد و توزیع
سلولهای سفید گردش خون را تحت تأثیر قرار میدهند. انواع تمرینها با شدت متفاوت اثرهای زودگذر و پایداری را بر سیستم ایمنی بدن میگذارد. با وجود نتایج متناقض، اكثر محققان معتقدند كه تمرینهای سبك موجب افزایش كوتاه مدت فعالیت گلبولهای سفید میشود، درحالیكه تمرینهای شدید، فعالیت گلبولهای سفید را تضعیف میكند (پین، 1994).
[پنجشنبه 1399-10-18] [ 01:15:00 ق.ظ ]
|