آب، فاضلاب تولید شده در شهرها نیز افزایش چشم گیری داشت و طراحان همواره به دنبال روشهای نوین طراحی شبکه های نوین هستند.
روشهای مختلفی برای تصفیه فاضلاب خانگی شامل رشد الحاقی و رشد معلق وجود دارد. اما از نقطه نظر تکنیکی و اقتصادی هنوز موضوع تصفیه فاضلاب به عنوان یک مسئله پیچیده و پرهزینه در نظر گرفته می شود. اگرچه تکنولوژی در زمینه تجهیزات تصفیه خانه های بزرگ پیشرفت چشم گیری داشته، اما در بعضی شهرهای کوچک هنوز مشکل تصفیه فاضلاب وجود دارد. در میان پژوهش های انجام شده برای رسیدن به یک تکنولوژی قابل اجرا، استفاده از شبکه جمع آوری به عنوان رآکتور بیولوژیکی راهکار مناسبی است.
بهینه سازی توام شبکه های جمع آوری و تصفیه خانه های فاضلاب قدیمی در شهرهایی که جمعیت آن ها رشد بی رویه ای داشته، می تواند به عنوان راهکاری مناسب در برنامه ریزی های شهری در نظر گرفته شود.
استفاده از شبکه جمع آوری به عنوان تاسیسات پیش تصفیه با کاهش بار آلی فاضلاب، نیاز به تجهیزات تصفیه خانه را کاهش می دهد. همچنین در مناطقی که به دلیل هزینه های بالا، امکان احداث تصفیه خانه وجود ندارد و فاضلاب بدون هیچ گونه تصفیه وارد محیط پذیرنده می شود، با این راهکار می توان ضمن کاهش بار آلی، از ورود آلودگی بیشتر به محیط زیست جلوگیری کرد و از آن به عنوان راه حلی موقتی برای تصفیه استفاده کرد.
امروزه مهندسین تاثیر ظرفیت خودپالایی شبکه های جمع آوری را روی تاسیسات تصفیه خانه در نظر نمی گیرند که احتمالا به دلیل پیچیده بودن نحوه انجام این فرآیندها می باشد]6[. اغلب روابطی که به منظور توصیف این فرآیندها ارایه شده، به صورت تجربی می باشد. بنابراین تعداد مدل هایی که این فرآیندها را توصیف کرده و برهم کنش این فرآیندها را بیان می کند، محدود است.
با در نظر گرفتن این موضوع که فرآیندهای تصفیه از همان ابتدای ورود فاضلاب به شبکه جمع آوری شروع می شوند، طراحی بسیار کارآمدتر خواهد بود. علاوه براین باید رویکردهای کلی تری تحت عنوان توسعه پایدار، بهداشت عمومی، حفاظت از محیط زیست و بالا بردن استاندارد زندگی برای مجامع عمومی در نظر گرفته شود.
موارد فوق موید آن است که فرآیندهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی که در شبکه های جمع آوری فاضلاب رخ می دهند، اهمیت زیادی داشته و بایستی به این بخش از عملکرد شبکه های جمع آوری بیشتر توجه شود. با افزایش قابلیت شبکه ها در حذف مواد آلی، ممکن است بتوان از شبکه ها به عنوان تاسیسات پیش تصفیه در مناطق محروم و روستایی استفاده نمود. همچنین در مناطق سردسیر و کوهستانی که امکان تصفیه ی فاضلاب در فصل های سرد سال عملا در تصفیه خانه ها امکان پذیر نیست، ممکن است بتوان از شبکه های جمع آوری به دلیل پایین بودن دمای فاضلاب در زیر زمین، جهت تصفیه ی فاضلاب استفاده نمود.
به منظور حرکت به سمت مدیریت پایداردر برنامه ریزی شهری، نیاز است طراحی و بهره برداری شبکه های جمع آوری و تصفیه خانه ها به صورت یکپارچه انجام شود. درک و شناسایی واکنش های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی شبکه ها، امکان ترکیب جنبه های کیفی فاضلاب را با طراحی و بهره برداری از این تأسیسات را فراهم می سازد. در این صورت شبکه های جمع آوری در مدیریت فاضلاب شهری پایدار، علاوه بر سیستم های انتقال دهنده فاضلاب، تأسیساتی هستند که به منظور انجام واکنش های تصفیه نیز طراحی می شوند.