شده هستند، گردیده است. در مبحث شبكه نیـز،
در سالهای اخیر توجه زیادی به شبكههای موردی و حسگر معطوف شده است، كـه بـه صـورت قابـل تـوجهی
میتوانند به صورت محو و جاسازی شده به كار رون . د به همین جهت، پروژههای گوناگونی برای نیل به محاسبات
فراگیر كه در آن رایانه ها و حسگرها در هر زمینهای از زندگی انسان دخیل هستند و به او یـاری مـی رسـانند،
صورت گرفته است كه نتیجه آنها استفاده گسترده از شبكههای حسگر بیسـیم در زمینـه هـای مخلتفـی ماننـد
صنایع نظامی، زیستی، بهداشتی، شهری، ترافیكی و ساختمان است .
شبكههای حسگر بیسیم متشكل از گرههایی میباشند. هر گره متشكل از یك یا چند حسگر است كه به وسیله
باطری تغذیه میشوند و در محیط فیزیكی پیرامون پراكنده شـده انـد و اطلاعـات مختلفـی از قبیـل نـور، دمـا،
رطوبت، صدا و … را از آن كسب و به كاربران شبكه ارائه میدهند. دادههای اكتسابی مـی تواننـد بـه كـاربران در
3 تصویربرداری
از دنیای واقعی یاری برسانند. به كمك تصویربرداری از دنیای خارجی می توان رویدادها و حوادث
محیط را كنترل و یا پیش بینی نمود. ارتباط میان حسگرها و كاربران به صورت بیسیم و از طریق هوا به عنوان
رسانه ارتباطی مشترك میباشد و هدف نهایی جمعآوری اطلاعات كسب شده از محیط در یك نقطه از شبكه به
4 نام ایستگاه اصلی
كه به رایانه كاربر متصل است، میباشد. از آنجایی كه هر حسگر قادر به ارسـال اطلاعـات تـا
5 شعاعی محدود در پیرامون خود میباشد، ارتباط در این شبكهها به صورت چندگامه
صورت مـی پـذیرد . بـدین
طریق كه هر حسگر در شبكه غیر از ارسال اطلاعات خود، مسئول ارسال دادههای دریافتیِ ارسـال شـده توسـط
حسگرهای دیگر به سمت ایستگاه اصلی میباشد.
در هر حال یكی از اساسیترین ملزومات رسیدن به چنین موقعیتی، پرسوجوی دادهها و تركیب این دادههـای
كسب شده توسط حسگرهای جاسازی شده در محیط میباشد. زیرا بازیابی و استفاده از دادههای هزاران گره، به
صورت خام و منفرد كاری طاقت فرسا و غیرممكن میباشد. از طرف دیگر از آنجایی كه حسگرها ابـزاری تغدیـه
شونده به وسیله باطری هستند، دارای ذخیره انرژی محدودی میباشند و غالباً نیز باید بـرای دوره هـای نسـبتاً
طولانی در شبكه باقی بمانند و به كسب داده ادامه دهند، ارسال داد ههای اكتسابی به صورت خام امری نامعقول