انرژی مبدل كرده است . به عقیده بسیاری از محققان درآستانه قرن بیست ویكم، بزرگترین واساسی ترین مشكل وبحرانی كه بشریت باآن روبرواست، بحران غذا ومشكل گرسنگی است.

صنعت قند سازی وتولید شكراز نیشكر دارای این امتیاز اساسی است كه هم محصول شكر و ملاس باقیمانده ازاستحصال آن وهم تفاله نیشكر قابل تبدیل به انرژی ومحصولات باارزش است وبه این دلیل كارشناسان اعتقاد دارند كه بشردرآینده باید كشت محصولاتی را بیشتر مورد توجه قراردهد كه حاصل بیشتردر واحد سطح داشته باشد.

2-1-1- مبدأ و سازگاری

حدود 8000 سال قبل از میلاد نیشکر به نام علمی ساکاروم[1] به عنوان یک گیاه بومی به وسیله کشاورزان عصر نوسنگی در جایی که اکنون گینه نامیده میشود کشت می گردیده و از آنجا،به غرب یعنی چین، هندو شرق جزایر اقیانوس آرام برده شده است.ایرانیان هیبریدS.barberiرا حدود 500 سال قبل از میلاد به سواحل مدیترانه بردند و اعراب این گیاه را در قرن هشتم پس از میلاد به مراکش برده و با توسعه ی کشت آن و تولید نیشکر به اعتبار آن افزودند. در قرن هفدهم مرکز اصلی تولید نیشکر به جزایر نیشکر واقع در کارائیب و شمال شرقی برزیل تغییر مکان داد. تولید مدرن نیشکر از زمانی شروع شد که₍₍نیشکر زراعی[2]₎₎که منشا آن گینه بود در سال 1768به منطقه تاهیتی رسید و جایگزینS.barberiشد.نیشکر گیاه قوی بوده و با اغلب شرایط محیطی سازگاری دارد. نیاز های اصلی آن شامل آب و گرماست. این گیاه به نور کافی نیز نیاز دارد.

نیشکر گیاه زراعی مختص مناطق گرمسیری مرطوب می باشد. اما به دلیل تقاضای روز افزون برای شکر، کشت و کار آن به سرعت به مناطق نیمه گرمسیری خشک و نیمه خشک گسترش یافته است

(et all., 1963 Bernstein ؛ Raman et all., 1996).

نیشکر محصول مناطق حاره و نیمه حاره ای می باشد. تولید نیشکر در آن نواحی که میانگین حرارت ماهیانه طی حداقل 8 ماه از سال حدود 20 درجه سانتیگراد یا بیشتر باشد امکان پذیر است، مشروط بر آنکه در هیچ ماهی از سال یخبندان وجود نداشته باشد. حرارت های حدود 20 درجة سانتیگراد درخاک برای رشد ریشه ها مناسب است و حرارت های کمتر از این مقدار موجب محدودیت رشد ریشه می گردد. حرارت های کمتر از 5 درجه سانتیگراد نیز ممکن است به برگها آسیب رساند .حساسیت نیشکر به کمبود نور شدید است و پنجه زدن آن به مقدار زیادی نور نیاز دارد.

مشخصات گیاه شناسی

نیشکر از خانواده گرامینه[1] و از جنسSaccharumاست، که داراى چهار قسمت اصلى ریشه، ساقه، برگ و گل و یا خوشه مى باشد.