مطالعات مختلفی ‌در مورد سازگاری اجتماعی و یا طرحواره های یانگ انجام شده است ازجمله پژوهش امانی (۱۳۹۱)،که به بررسی رابطه بین سبک‌های دلبستگی وسازگاری اجتماعی می پردازد ونتایج آن نشان داده است که بین سبک‌های دلبستگی وسازگاری اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد. نتایج پژوهش شیروانی یوسف نژاد (۱۳۹۰) نشان داده است که بین طرحواره های محرومیت هیجانی ،انزوای اجتماعی،نقص /شرم ،شکست ،وابستگی /بی کفایتی ،آسیب پذیری نسبت به ضرریا بیماری ،اطاعت،ایثار،بازداری هیجانی معیارهای سرسختانه /عیب جویی افراطی ‌و خویشتن – داری وخود- انضباطی ناکافی با رضایت اززندگی ،رابطه منفی معنادار ی وجود دارد. نتایج پژوهش داسیانا والینا ^[۱](۲۰۱۲)نشان داده است که طرحواره های بی ثباتی /رهاشدگی ،محرومیت هیجانی،نقص /شرم،انزوای اجتماعی /بیگانگی،وابستگی /بی کفایتی،آسیب پذیری نسبت به ضرریا بیماری،اطاعت،ایثار و بدبینی /منفی گرایی پیش‌بینی کننده خوبی برای کاهش رضایت زناشویی بوده اند.در پژوهش های انجام شده، مطالعه ای درباره ی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با سازگاری اجتماعی انجام نشده است؛ لذا در این پژوهش، پژوهشگر به دنبال بررسی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با سازگاری اجتماعی دانشجویان و پیش‌بینی میزان سازگاری بر اساس این طرحواره ها می‌باشد .

اهمیت وضرورت مسئله

سازگاری اجتماعی به عنوان مهمترین نشانه سلامت روان ،از مباحثی است که در دهه های اخیر توجه بسیاری از جامعه شناسان ،روانشناسان وبه ویژه مربیان را به خود جلب ‌کرده‌است. معیار اندازه گیری رشد اجتماعی هرکس ،به میزان سازگاری او با افرادی همانند دوستان ،افرادخانواده ،بستگان ،همسایگان و….بستگی دارد . در رشد اجتماعی نه تنها سازگاری با اطرافیانی که فرد هم اکنون با آن ها در ارتباط است،مؤثر می‌باشد ، بلکه بعدها در میزان موفقیت شغلی وپیشرفت اجتماعی آن ها نیز تاثیر دارد (وایتزمن^[۲] ،۱۳۷۳).

ورود به دانشگاه برای جوانان موفقیت تلقی می شود ،علی رغم احساس موفقیت از پذیرش دردانشگاه ،ورود ‌به این محیط جدید نیز می‌تواند مشکلات سازگاری به همراه داشته باشد به گونه ای که لئونگ وبنز ورود به دانشگاه را تجربه استرس زا می دانند (لونگ وبونز^[۳] ،۱۹۹۷)

درمورد دانشجویانی که سال‌های تحصیلی خودرا به دور از خانواده می گذارانند ،باید گفت از آنجا که قبلا حمایت وامنیت آن ها از سوی خانواده ارضا می شده با ورود به محیط دانشگاه این نیاز را طور دیگری تجربه می‌کنند ؛وچنانچه این محیط از سیستم حمایت کافی برخوردار نباشد احساس تنهایی می‌کنند واین احساس در نتیجه عدم سازگاری با محیط دانشگاه می‌باشد که بایستی روابط اجتماعی را درخود پرورش دهند که کیفیت این روابط ،بر میزان تنهایی فرد تاثیر می‌گذارد (ریس،۲۰۰۹). سازگاری با دانشگاه درسایر فعالیت ها وابعاد زندگی دانشجویان اثر می گذارد ومی تواند موجب ارتقا عملکرد عمومی،احساس خوشبختی معنوی ،خودکارآمدی ،پیشرفت ،موفقیت تحصیلی ودرنهایت باعث افزایش سازگاری اجتماعی افراد درحوزه های خارج از محیط دانشگاه شود (الیاس ونوردین^[۴]،۲۰۱۰).

کنار آمدن با محیط اجتماعی می‌تواند سلامت را ارتقا بخشد وشخص راازتاثیرات منفی بیماری‌ها مصون بدارد (کوهن^[۵] و همکاران ،۲۰۰۴). مطالعات نشان داده‌اند دانشجویانی با سازگاری اجتماعی پایین ،عملکرد نازلی در تحصیل داشته اند ودرگیریهایی با قانون وسابقه استفاده از الکل ومواد مخدر پیدا می‌کنند(افوری وچارلتون^[۶] ،۲۰۰۲)وهمچنین پژوهش ها نشان می‌دهد افرادی که فاقد مهارت های اجتماعی هستند و تنها زندگی می‌کنند تحت شرایط استرس بیشتری درمعرض مبتلا شدن به بیماری‌های عفونی قرار دارند (کوهن وویلیامسون^[۷] ،۱۹۹۱)،ولی افرادی که دارای مهارت‌های اجتماعی می‌باشند کمتر دچار نشانه های جسمانی ومشکلات سلامتی می‌شوند(بیلینگز^[۸] و همکاران ،۲۰۰۰) بروز مشکلات مربوط به بهداشت روانی ‌در طبقات روشنفکر ‌و تحصیل کرده ی یک کشور به خصوص درجوانان دانشجونه تنها باعث روی آوردن این قشر مولد از جامعه ، به الکلیسم واعتیادهای دارویی می‌گردد ،بلکه باعث می شود که نیروی متخصص وجوان، فاقد کارایی مطلوب جهت گرداندن چرخ های اقتصادی کشور شود. توجه به ارقام گزارش شده ی مربوط به اختلالات روانی واجتماعی توسط مراکز مربوطه ،مارا متوجه دوهدف اصلی بهداشت روانی یعنی پیشگیری از اختلالات روانی –اجتماعی ودست یابی به رشد اجتماعی سازگاری بهینه می‌کند (خدایاری فرد ،۱۳۸۵).یکی از مهم ترین مسایل ومشکلات اجتماعی امروزه ،نابهنجاری های رفتاری وروانی وروش های مقابله با آن ها ست ،تردیدی نیست که ‌در مسئله بهداشت روانی ،سازگاری روز به روز بیشتر اهمیت می‌یابد (امانی ،۱۳۹۱). از آنجایی که درمحیط های دانشگاهی ،اتخاذ سیاست های حمایت کننده ،به صورت ارائه ی حمایت های اجتماعی مختلف می‌تواند عامل بازدارنده وتخفیف دهنده برای ناراحتی های عاطفی وروانی محسوب شود ،برقراری جریان های حمایت کننده به گونه ای که بتواند جای خالی والدین ،دوستان صمیمی وبه طور کلی نزدیکان فرد رابه نحو احسن پر کند نقش مهمی درحفظ سلامت روانی دانشجویان وتوانمند کردن آن ها درمقابله با تنیدگی های وارده به آن ها ودرنتیجه سازگاری شخصی واجتماعی بیشتر آنان دارد (خدایاری فرد ،۱۳۸۵).درپژوهش (فوستروموفات^[۹] ،۲۰۰۵)کشف شده است که محیط های مثبت اجتماعی فرصت هایی برای دانشجویان دریادگیری نحوه اجتماعی شدن ،را فراهم می‌کند وبنابراین از سازگاری اجتماعی بهتری برخوردار می‌شوند .لذا با توجه به اهمیت سازگاری اجتماعی در زندگی و نیز پیشرفت تحصیلی دانشجویان، شناسایی عوامل مرتبط با آن و تاثیر گذاری بر روی آن از این طریق می‌تواند ضرورت زیادی داشته باشد. هدف اصلی پژوهش حاضر پیش‌بینی سازگاری اجتماعی ‌بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه است تا با بررسی میزان پیش‌بینی پذیری سازگاری اجتماعی از روی طرحواره های فرد بتوان در پژوهش ها ی بعدی از طریق مداخله بر روی طرحواره ها ، میزان سازگاری اجتماعی افراد را تحت تاثیر قرار داد.

اهداف پژوهش

الف – هدف کلی :

۱–تعیین میزان پیش‌بینی پذیری سازگاری اجتماعی دانشجویان بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه

ب- اهداف اختصاصی :

۱-تعیین رابطه بین طرحواره ها در حوزه طرد /بریدگی ‌با سازگاری اجتماعی دانشجویان

۲-تعیین رابطه بین طرحواره ها درحوزه خودگردانی وعملکرد مختل ‌با سازگاری اجتماعی دانشجویان

۳-تعیین رابطه بین طرحواره ها درحوزه محدودیت های مختل اجتماعی دانشجویان

۴-تعیین رابطه بین طرحواره هادر حوزه دیگر جهت مندی ‌با سازگاری اجتماعی دانشجویان

۵-تعیین رابطه بین طرحواره ها درحوزه گوش به زنگی بیش از حد ‌و بازداری ‌با سازگاری اجتماعی دانشجویان

ج-سئوالات پژوهش :

1. 1. سازگاری اجتماعی دانشجویان به چه میزان از طریق طرحواره های ناسازگار اولیه قابل پیش‌بینی است؟

1. 1. آیا بین طرحواره هادر حوزه طردوبریدگی با سازگاری اجتماعی دردانشجویان رابطه وجوددارد ؟