توجه به حریم خصوصی به عنوان یكی از اساسی‌ترین مصادیق حقوق بشر به شمار می‌آید، این مهم نشأت گرفته از توجه به شأن و منزلت انسانی و ارزشهایی است كه حقوق بشر برای انواع آزادی‌ها قائل است. حریم خصوصی امروزه به یكی از كانونی‌ترین مباحث در جامعه اطلاعاتی و یكی از مهم‌ترین مسائل حقوق بشر در سبز فایل تبدیل شده است. حریم خصوصی از جمله حقوقی است كه انسان‌ها به دلیل نیازهای شخصی از یک طرف به آن وابسته‌اند و از طرف دیگر به دلیل ضرورت زندگی جمعی مكلّف‌اند این حق را نسبت به دیگران به رسمیت بشناسند. زندگی و ادامه حیات انسان دارای دو بُعد است: بعد فردی و بعد اجتماعی و به عبارت دیگر: زندگی خصوصی و عمومی. هر كدام برای خود آداب و مقررات ویژه‌ای دارند ولی چون انسان ناچار است با هم‌نوعان خود زندگی كند؛ لازمه زندگی جمعی و عمومی این است كه انسان به ناچار باید قید و بندهای زیادی را از نظر وضع لباس و طرز رفت و آمد و برخورد با دیگران را تحمل كند، اما تحمل شبانه‌روزی این وضع مشكل و طاقت‌فرسا و خسته‌كننده است لذا انسان می‌خواهد قسمتی از شبانه‌روز را آزاد از قید و بند زندگی جمعی و عمومی بوده و با خانواده و فرزندان خود باشد و با آنان به گفتگو بنشیند و در آرامش كامل استراحت كند. انسان‌ها بنا بر فطرت خود، قلمروهایی را محدودة خصوصی خویش می‌دانند و در آن پناه می‌گیرند، در این پناهگاه امن خصوصی است كه زندگی و حیات برای آنان میسور می‌شود و «انسانیت» معنا و مفهوم می‌یابد، شخصیت، آبرو، ناموس، خانه و محل كار و اموال از آن جمله‌اند. ورود خودسرانه و بی‌ضابطه در این قلعة مقدس در حكم كشتن افراد و فرو ریختن دیوار انسانیت