اثر کاهش رطوبت داخلی بذر بر کیفیت جوانهزنی بذر بلوط ایرانی، مازودار و ویول |
جنگلها به عنوان پیچیدهترین اکوسیستمهای کره زمین هم از نظر تجاری و تامین مواد اولیه صنعتی و هم از نظر زیست محیطی وحفظ تعادل اکوسیستم عمومی زمینداری اهمیت بسیار زیادی هستند. ارزش این زیست بومها در مناطق خشک و بیابانی به وضوح قابل فهم وغیرقابل انکار است.
جنس بلوط شامل400 گونه و از خانواده راش، و از مهمترین گروه گونه های درختی مناطق جنگلی معتدله است (جانسون و همکاران، 2002)، که در شمال آمریکا، مرکز و جنوب اروپا، و آسیا میانه و قفقاز پراکنش دارد (جانسون و همکاران، 2002). تخریب این رویشگاه از دیرباز شروع شده و تاکنون نیز ادامه دارد و در مناطقی که تخریب شدیدتر است تجدید حیات طبیعی با مشکل مواجهه شده است. از اینرو کارشناسان و مدیران امر جنگلداری جهت حفظ و احیا این جنگلها از روشهای مختلف تجدید حیات مصنوعی استفاده می کنند. مشکلات تجدید حیات طبیعی جنس بلوط، از جمله بذرخواری و چرای نهال، سرمازدگی و رقابت گیاهان علفی باعث شده اند که مدیران جنگل، برای احیا این جنگلها از روشهای مختلف تجدید حیات مصنوعی (جنگلکاری) استفاده کنند (جلالی و همکاران، 2007). عوامل محیطی فراوانی در زادآوری و استقرار آن موثرند، و شناخت این عوامل بر تجدید حیات مصنوعی بلوط شانس موفقیت جنگلکاری را افزایش داده و باعث کاهش هزینهها می شود. عدم شناخت و نبود اطلاعات کافی در زمینه استقرار جنگلکاری، باعث شده است زمان و هزینه احیاء رویشگاهها افزایش یابد (علی عرب، 1389).
پوشش غالب ناحیه رویشی غرب ایران که از سردشت در استان آذربایجان غربی شروع می شود و تا فیروزآباد استان فارس امتداد دارد را درختان بلوط تشکیل میدهد. سازند جنگلی بلوط مهمترین و گستردهترین سازند جنگلی زاگرس است و از اینرو این جنگلها به جنگلهای بلوط شهرت یافته، و بیش از 40 درصد از وسعت کل جنگلهای کشور را شامل میشوند و از این نظر وسیعترین محدوده جنگلی به شمار میآیند (جزیرهای و ابراهیمی رستاقی، 1382). این جنگلها اهمیت فراوانی در حفظ آب و خاک و همچنین حفاظت حیات وحش دارند به طوریکه که 3 رود مهم و پرآب کشور از دل این جنگلها نشأت میگیرند (زاینده رود، دز و کارون). گونه های بلوط ایرانی، مازودار و ویول سازند غالب درختان منطقه رویشی زاگرس را تشکیل می دهند (جزیرهای و ابراهیمی رستاقی، 1382). پراکنش این گونه ها با توجه اختلاف اقلیم و سرشت آنها متفاوت است. گونه های مازودار و ویول فقط در زاگرس شمالی که رطوبت بیشتر و متوسط دمای سالانه کمتر است پراکنش دارند ولی گونه برودار در سرتاسر ناحیه رویشی غرب پراکنش دارد.
شواهد و مدارک تاریخی نشان میدهد که این جنگلها از گذشتههای دور تاکنون از لحاظ کمی و کیفی دچار تخریب شده اند و این تخریب همچنان ادامه دارد (فتاحی، 1373). تعداد و حجم سرپای گونه های مختلف بلوط در رویشگاههای طبیعی چه در زاگرس و چه در ارسباران و شمال به شدت کاهش یافته است. چرای مفرط، زغالگیری و قطع بیرویه از علل مهم تخریب این جنگلها محسوب میشود (فتاحی، 1373). بذرخواری، چرای دام و نامتعادل بودن تركیب درختان و فقدان پایههای مادری تجدید حیات طبیعی را با اشکال جدی روبرو کرده است و باعث شده است که سرعت تخریب همواره بیشتر از زادآوری باشد (جزیرهای و رستاقی، 1382 و فتاحی، 1373). لذا باتوجه به اهمیت این جنگلها لزوم حفاظت و احیاء این جنگلها امری اجتناب ناپذیر است. احیا و مدیریت صحیح جنگلهای ناحیه رویشی زاگرس با توجه با ارزش زیست محیطی و تولید محصولات فرعی و دارویی، مستلزم در اختیار داشتن اطلاعات لازم وکافی پیرامون چگونگی زادآوری و استقرار گونههای موجود، و ارتباط این دو با عوامل محیطی و ژنتیکی مختلف است. شناخت عوامل موثر در زادآوری و استقرار گونه های جنگلی ناحیه رویشی زاگرس اهمیت فراوانی در امر احیاء و بازسازی جنگلهای این ناحیه دارد.
کیفیت بذر از اولیهترین و مهمترین عوامل موثر در زادآوری و استقرار درختان جنگلی میباشد. کیفیت بذر یکی از عوامل مهم در تجدید حیات مصنوعی است که با شناخت آن میتوان مقدار، همگنی و سرعت جوانهزنی بذرها را تحت کنترل قرار داد (استرو؛ 1998). از اینرو شناخت عوامل موثر بر کیفیت بذر[6]گونه های مختلف بلوط اهم از جوانهزنی[7]، قابلیت حیاتی[8]، و بنیه بذر[9] می تواند ما را در احیاء هر چه بهتر رویشگاههای آن یاری دهد.
رطوبت داخلی بذر، مبدأ بذر و صفات مورفولویک بذر از جمله موثرترین عوامل در کیفیت بذر هستند (گومز، 2004 و ذوالفقاری و همکاران، 1391 و علیعرب و همکاران، 1388 و الوانینژاد و همکاران، 1388). بذرهای درشت جنگلی که حاوی چربی و رطوبت زیادی هستند معمولاً در گروه ریکالسیترانتها[10] قرار میگیرند و در مقابل بذرهای ریز که تحمل خشک شدن و سرمای زیادی دارند معمولاً در گروه ارتدکسها[11] قرار می گیرند و قادرند کاهش رطوبتی تا 1 درصد را نیز تحمل کنند بدون آنکه قدرت جوانهزنی شان کاهش یابد (سووا و کونور، 2003). عوامل محیطی مختلف و عوامل ژنتیکی بر بنیه بذر موثرند، یکی از مهمترین عوامل محیطی محتوای رطوبتی بذر است، و اغلب گونههای جنس بلوط دارای رفتار ریکالسیترانت هستند (علی عرب و همکاران،1389). جنسهای Quercus, Castanea, Acer از جمله جنسهای جنگلهای معتدله هستند که دارای رفتار ریکالسیترانت هستند (گودمن و همکاران، 2005).
بذر بلوط گونه های ناحیه رویشی زاگرس در گروه ریکالسیترانتها قرار دارد و نسبت به کاهش محتوای رطوبتی حساس میباشند با توجه به رسیدگی بذر این گونه ها در اواسط آبان ماه، و جوانهزنی پس از اولین بارندگی (معمولا در آذر ماه) (الوانینژاد و همکاران، 1387)، به سبب کاهش رطوبت درونی بذرها در این مدت، احتمال میرود جوانهزنی آن ها با افت شدیدی مواجه شود ولی تاکنون حد آستانه، حد کشنده و حد بحرانی این سه گونه بهصورت علمی مشخص نشده است. بنابراین با توجه به هزینههای سنگینی که هر ساله برای احیاء تودههای بلوط در جنگلهای زاگرس مصرف می شود ضرورت تحقیق در این رابطه اجتناب ناپذیر است. این تحقیق به منظور تعیین اثر کاهش رطوبت محتوای بذر بر کیفیت بذرهای سه گونه از جنس بلوط مستقر در ناحیه رویشی زاگرس انجام میگیرد.
1-1-2. سوالات و فرضیه های تحقیق
با توجه به اهمیت و ارزش گونههای عمده بلوط در زاگرس و همچنین روند تخریب این جنگلها، جنگلکاری بهروش بذرکاری یا نهالکاری امری ضروری برای احیاء این رویشگاهها میباشد، لذا جهت افزایش شانس موفقیت تجدید حیات مصنوعی و کاهش هزینهها، جمعآوری و نگهداری مناسب و علمی بذر این گونه ها می تواند نقش بسزائی ایفا نماید. بههمین منظور تحقیق حاضر در پی پاسخگویی سوالات اساسی زیر میباشد:
الف) آیا کاهش رطوبت داخلی بذر برکیفیت بذر سه گونه بلوط ایرانی، مازودار، ویول اثر گذار است؟
ب) رفتار ذخیرهای بذر بلوط ایرانی، مازودار، ویول چگونه است؟
پ) حدود آستانه، بحرانی وکشنده رطوبت داخلی بذر بلوط ایرانی، مازودار، ویول کدامند؟
نظر به مطالعه پژوهشکنندگان و مشاهدات محقق، تحقیق حاضر در پی بررسی فرضیههای کلی زیر میباشد:
1- بذر بلوط ایرانی، مازودار و ویول به رطوبت داخلی خود حساس میباشند وکاهش رطوبت از کیفیت بذر آنها میکاهد.
2- کاهش رطوبت داخلی بذر در بلوط ایرانی، مازودار و ویول بر طول و وزن خشک ریشهچه، ساقهچه و گیاهچه موثر است.
3- حدود آستانه، بحرانی وکشنده رطوبت داخلی بذر بلوط ایرانی، مازودار و ویول متفاوت است.
1-2. کلیات
1-2-1. تخریب جنگل و جنگلکاری
نیازهای نامحدود جمعیت رو به افزایش جامعه بشری و استفاده نادرست از منابع طبیعی باعث کاهش سطح و کیفیت این منابع خدادای در طی سالیان گذشته شده است به گونه ای که مشکلات فراوان زیست محیطی گریبانگیر بشر شده است. سطح جنگلهای ایران از 12.4 میلیون هکتار به 11.075 میلیون هکتار رسیده که اهمیت حفاظت از این منابع خدادادی را به وضوح آشکار میسازد. بسیاری از مناطق جنگلی به علل مختلفی مانند چرای مفرط دام و فرسایش خاك و آفات و امراض و یا نامتعادل بودن تركیب درختان و فقدان پایه های مادری قدرت تجدید حیات طبیعی ندارند (فائو، 2001 و فائو، 2009). مردم ایران از گذشتههای دور با توجه به توصیههای دینی اهمیت درخت و جنگل را میدانستند. از اینرو جنگلکاری و کاشت درخت امری مقبول و پذیرفته شده بوده است. در قرنهای اخیر هجوم اقوام بیگانه و به تبعآن تغییر فرهنگ و سلوک زندگی و نیاز روز افزون به غذا، موجب استفاده بیش از اندازه و ناصحیح از منابع جنگلی کشور شده و باعث کاهش شدید سطح جنگلها گردیده است. عمده جنگلکاری انجام شده به بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی در سال 57 برمیگردد که متاسفانه اغلب این جنگلکاریها بخصوص در ناحیه رویشی زاگرس ناموفق بوده است. از مهمترین دلایل عدم موفقیت، را میتوان عدم وجود اطلاعات کافی در زمینه تجدید حیات و استقرار گونه های موجود دانست. لازم است قبل از هر عملیات جنگلکاری ابتدا تحقیقات و برنامهریزی دقیق انجام گرفته و سپس با شناخت عوامل موثر در تجدید حیات مصنوعی و استقرار جنگلکاری، شانس موفقیت آن را بالا برد.
1-2-2. اثر رطوبت داخلی بذر بر جنگلکاری
بررسی حساسیت به خشکی بذر و اثرات رطوبت داخلی بذر بر کیفیت آن می تواند نقش مهمی در حفاظت از گونه های درختی موجود داشته باشد (علی عرب، 1389). به طور کلی واکنش بذر گیاهان مختلف به از دست دادن رطوبت داخلی یکسان نیست و گیاهان از این نظر به سه دسته مجزا شامل بذرهای ارتودکس (مقاوم)، حدواسط و ریکالسیترانت (حساس) طبقهبندی میگردند (هوانگ و همکاران، 1996). بذرهای ارتودکس نسبت به کاهش رطوبت داخلی خود بسیار مقاوم بوده و میتوانند مدت زمان طولانی رطوبت کمتر از 5 درصد را تحمل نمایند، اما بذرهای حد واسط و ریکالسیترانت زمانیکه با کاهش محتوای رطوبتی مواجه میشوند قدرت حیاتی آنها کاهش مییابد (پریچارد و مانگر، 1998 و پمنتر و برجیک، 1999). بنابراین نگهداری طولانی مدت از بذرهای ارتودکس براحتی امکان پذیر است. اما در گونه های ریکالسیترانت به علت حساس بودن بذرها نسبت به کاهش رطوبت، عملیات جمعآوری، نگهداری و کاشت بذرها با محدودیتهای فراوانی مواجه است. بذرهای ریکالسیترانت از نظر حساسیت به خشکی تفاوتهای زیادی باهم دارند (پمنتر
[1] Quercus
[2] Fagaceae
[3] Q.brantii
[4] Q.infectoria
[5] Q.libani
[6] Seed quality
[7] Germin ability
[8] Viability
[9] Vigor
[10] Recalcitrant
[11] Ortodex
ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است
متن کامل را می توانید دانلود نمائید
چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)
ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه
با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند
موجود است
فرم در حال بارگذاری ...
[جمعه 1399-10-19] [ 12:59:00 ب.ظ ]
|