در این فصل كلیاتی درباره دعا و مناجات و نیایش آمده است. در ضمن این تعاریف٬ تفاوت‌ها و شباهت‌های این واژه‌ها بررسی شده و پس از آن دعا از زاویه‌های مختلف به انواع مختلفی تقسیم‌بندی شده است و هر کدام از انواع ادعیه، از منظرهای مختلف بررسی و تفاوت‌ها و شباهت‌های آنها در ادعیه ومناجات‌های شاعران بررسی شده است.

2-1- پیشینه دعا و مناجات

شاید بتوان نخستین نجوای آدمیان با خداوند تا پگاه آفرینش را در آن زمان پی گرفت كه خداوند امانت خویش را بر آسمان‌ها و زمین و كوه‌ها عرضه داشت و همگان بیمناك از این بار سنگین سرباز زدند؛ اما انسان جسور و بی‌پروا آن را پذیرفت: «و انا عرضنا الامانه علی السموات و الارض و الجبال فابین ان یحملنها و اشفقن منها و حمله الانسان انه كان ظلوماً جهولاً: ما امانت را بر آسمان‌ها و زمین و كوه‌ها عرضه داشتیم، آنها از حمل آن سر بر تافتند و از آن هراسیدند؛ اما انسان آن را بر دوش كشید؛ او بسیار ستمكار و نادان بود.»[1]

و خدا از او پیمان بر عبودیت خویش گرفت كه «الست بربكم قالوا بلی» و او بر ربوبیت حق اقرار كرد كه «بلی». بعد از آنكه حضرت آدم به‌عنوان خلیفه الهی در میان تمام آفریدگان برگزیده شد، با عجز و نیاز با پروردگار خود به راز و نیاز پرداخت و آن گاه كه به‌خاطر تناول از شجره ممنوعه از بهشت اخراج شد، با ناله و زاری و نیایش طلب مغفرت کرد و خداوند نیز به واسطه رحمت و مهربانی بی‌پایان او را بخشید و مورد لطف خود قرار داد و پس از آن هر چند انسان جایز الخطا،‌ در انتخاب معبود برای راز و نیاز به بیراهه رفت و هر برهه از زمان چیزی را به جای خالق هستی بخش می‌پرستید، اما در فطرت خداجوی خود به دنبال تكیه گاهی می‌گشت كه مافوق قدرت او باشد و در سختی‌ها و گرفتاری‌ها به او دل ببندد و از او یاری بطلبد و در خلوت تنهایی با او رازونیاز كند تا بتواند بار امانت، تكلیف، معرفت و عشق الهی را به سر منزل مقصود برساند و خود را بیش از پیش به ربّ خود نزدیكتر کند.

البته انسان گاهی در پرستش معبود به خطا رفته و به جای نیایش با خدای یگانه،‌ گاهی سنگ و چوب و گاهی آتش، گاهی آب یا ستارگان و حتی حیوانات را به جای خالق هستی برگزیده و از آنها یاری خواسته است، اما در ضمیر ناخودآگاه خود آنها را واسطه‌ای برای نزدیكی بیشتر با پروردگار قرار داده تا بتواند اندكی از دور افتادن خود از حلقه الهی را جبران کند.

در ادبیات فارسی به‌ویژه ادبیات عرفانی، نمونه‌هایی می‌بینیم كه به شیوایی درباره جدایی انسان از خالق حقیقی خود، داد سخن داده‌اند. در نوشته‌های آنها انسان موجودی است كه از خالق خود كه همان معشوق اوست جدا افتاده و تمام تلاش او در این عالم، جستن راهی است برای قرب به خداوند متعال.

این تصویر را مولوی در اثر بزرگ خود؛ یعنی مثنوی بدین صورت بیان كرده است:

بشــــــنو از نــــی چــــون حــكایت می‌كند                       و از جــــدایی‌هــــا شكـــــایت مــــی‌كنـد

وز نیستـــــان چــــون مــــرا بــــبریــده‌انــد                        از نفیــــــرم مـــــرد و زن نالـــیـده‌انــــــــد

ســــینه خــــواهم شـــرحه شــــرحه از فراق                      تــــــا بگــــــویـــــم شــــرح درد اشـتیــاق

هر کــــسی کـــو دور مـــاند از اصل خویش                   بــــاز جـــــوید روزگـــــار وصــل خویش[2]

همان‌طور كه در این ابیات می‌بینیم مولوی دوری خود را از معشوق، چون نی جدا شده از نیستان می‌داند و خود را هر دم مستلزم ناله و نیایش می‌پندارد تا شاید بتواند با اشك و آه، اندكی از تألم و درد دوری از هجران را بكاهد. با تأمل در تاریخ می‌توان به معابد و مساجد و یا دیگر جاهایی برخورد كرد كه بشر در آنها مشغول عبادت و راز و نیاز می‌شده كه خود گواهی بر این مدعاست كه آدمی از ابتدای خلقت تا به اكنون دست از دعا و مناجات برنداشته و این چیزی نیست كه با ظهور دینی مخصوص یا پیامبر و فرقه‌ای پدید آمده باشد. شایان توجه است كه انسان بیشترین توجه و همت خود را صرف بهتر و زیباتر بنا شدن عبادتگاه‌های خود كرده است، به همین دلیل معمولاً در هر سرزمینی معابد از زیباترین و در عین حال مستحكم‌ترین بناهای آن دیار محسوب می‌شود.

تاریخ دعا را می‌توان با پیدایش انسان قرین دانست، چه انسان هرگز از نیازمندی‌ها جدا نبوده و در درون خود این احساس را داشته است كه باید در پناه قدرتی آرام بگیرد و زندگی خود را در پناه و امید به آن مبدأ سپری كند؛ زیرا زندگی انسان در هر لحظه، در گرو فضل و بخشش یک مبدأ ناشناخته است كه آدمی تلاش می‌كند خود را به این مبدأ نزدیک کند و این نزدیكی را از راه تضرع و مناجات بر روی خود گشوده است، پس انسان در تمام لحظات و حالت‌هایش برای رسیدن به نیازهایش از دعا جدا نبوده و مناجات یكی از لوازم و ضروریات  اصلی زندگی محسوب می‌شود تا در سایه آن به خواسته‌هایش دست یابد.

حسن ممدوحی در رابطه با تاریخ دعا و قرین بودن آن با پیدایش انسان می‌گوید: «كاوش‌ها نشان می‌دهد كه حتی در دورترین زمان‌ها،‌ معبد و مسجد جزء واقعیت‌های غیر انفكاك زندگی بشر بوده‌اند حتی آن زمان كه بشر توان تصور یک مبدأ نامتناهی و قدرت مطلق را نداشته و به اشتباه به بت‌ها پناه می‌برده و از آنها یاری می‌جسته است.»[3]

خداوند با فرستادن پیامبران به تفصیل شیوه مناجات را به بندگانش آموخته است، به همین دلیل نیایش‌ها یكی از بخش‌های مهم متون دینی است كه توسط پیامبران آن دین، به مردم آموزش داده شده است. در اغلب ادیان الهی نیایش جایگاه ویژه‌ای دارد، به همین دلیل متونی كه از روی آن به نیایش می‌پردازند، معمولا از متون مقدس شمرده می‌شود. برای نمونه یكی از فرایض مسلمانان نماز است كه حداقل پنج مرتبه در روز برپا می‌شود و در هر نماز دو بار سوره حمد خوانده می‌شود. این سوره نوع خواسته‌هایی كه موجب رستگاری انسان می‌شود را به انسان می‌آموزد؛ زیرا پس از حمد و ستایش باری‌تعالی از خداوند می‌خواهیم كه در نشان‌دادن راه راست ما را یاری دهد و مارا در زمره مغضوبین درگاه خود یا گمراهان قرار ندهد، هنگامی كه می‌خوانیم: «ایاك نعبد و ایاك نستعین اهدانا الصراط المستقیم… .»[4] از او می‌خواهیم تا رحمت خود را شامل حال ما کند و ما را به حال خود رها نكند تا در گمراهی فرو نرویم و این خود درسی است كه خداوند منان به انسان آموخته است، زیرا خود فرموده: «اُدعونی استجب لكم: بخوانید مرا تا اجابت كنم شما را»[5] خداوند انسان را به دعاكردن فرا می‌خواند؛ زیرا از فطرت انسان و نیازهای او آگاه است و آنها را برآورده می‌کند.

۱.احزاب، ۷۲.

[2] . جلال‌الدین محمد بلخی معروف به مولوی، مثنوی معنوی (به تصحیح و پیشگفتار عبد الکریم سروش) چاپ اول، تهران ،انتشارات علمی و فرهنگی، 1375، دفتر اول بیت 1 تا 4.

1. حسن،ممدوحی کرمانشاهی، نیایش از دیدگاه عقل و نقل،قم ، موسسه چاپ بوستان کتاب و مركز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم،1389 ،ص۲۴.

1. حمد، ۳ الی7 .

1. غافر، ۶۰.

توسعه سریع باغات زیتون در نقاط مختلف جهان با شرایط اقلیمی متفاوت ضرورت تولید نهال از ارقام مختلف زیتون را بیشتر نموده است. تقریباً به 20 گونه از درختان کوچک از خانواده Oleaceae زیتون اطلاق می­گردد، که در جهان کهن از حوزه دریای مدیترانه، شمال آفریقا، جنوب شرقی آسیا، شمال تا جنوب چین، اسکاتلند و شرق استرالیا پراکندگی گسترده‌ای داشته اند. زیتون تقریبا از 3000 سال قبل از میلاد مسیح مورد استفاده قرار گرفت و منشاء اولیه آن احتمالاً منطقه مدیترانه بوده است که از آنجا به نقاط دیگر دنیا راه یافته است. این گیاه بومی نواحی گرم و نیمه­گرم می‌باشد و عده­ای از محققین موطن اصلی آن را سوریه و جنوب ترکیه می‌دانند و احتمال می­ دهند که زیتون از این نقاط به سایر نواحی که دارای آب و هوای مدیترانه‌ای هستند برده شده است. در حال حاضر درخت زیتون در ناحیه وسیعی از دامنه‌های غربی هیمالیا در شرق تا سواحل اقیانوس اطلس در مغرب و در دو طرف دریای مدیترانه کاشته می‌شود. علاوه بر نواحی نامبرده در آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و استرالیا این گیاه را مورد کشت و استفاده قرار می‌دهند (کریستاکیس[1]، 1998).

معروف­ترین گونه شناخته شده این گیاه زیتون اروپایی با نام علمی Olea europaea که از دوران باستان از این گونه برای تهیه روغن و نیز برای خوردن خود میوه آن کشت می­گردیده است. میوه زیتون در حالت طبیعی تلخ است و باید در معرض تخمیر طبیعی قرار گیرد و یا به­منظور قابل خوردن شدن، آنرا در آب نمک بخوابانند (کریستاکیس، 1998). از دیدگاه پرورش­دهندگان مدرن، تنوع گونه­ های شناخته شده بسیار زیاد است. فقط در ایتالیا حداقل 300 گونه وجود دارد، اما تعداد کمی از آنها تا حد زیادی رشد می­ کنند (گالیلی و همکاران[2]، 1997). گونه­ های اصلی ایتالیا، کارولا، فرانتویو و لسینو هستند. هیچکدام از آنها را نمی­توان با توصیفات باستانی همانند دانست، اگرچه بعید نیست بعضی از گونه­ های نازک برگ که بیش از همه مورد توجه می­باشند از تبار لیسینین معروف باشند (بوسکو[7]، 1996). درختان پهن برگ اسپانیا میوه­ های درشت می­دهند، اما غلاف آنها طعمی نسبتاً تلخ­تر دارد و کیفیت روغن آنها نامرغوب­تر است. این زیتون­های اسپانیایی هستند که معمولاً پس از سوراخ سوراخ شدن و پر شدن پرورده شده و پس از خواباندن در آب نمک تازه خورده می­شوند (ویسبن[8]، 2006).

درختان زیتون حتی زمانیکه بدون هرس رشد آزادانه دارند، دارای رشد بسیار آهسته­ای هستند، اما هنگامی­ که امکان رشد طبیعی را در طول چند سال پیدا می­ کنند گاهی اوقات قطر تنه آنها به میزان چشمگیری افزایش می­یابد، که محیطی بیش از 10 متر را به ثبت رسانده­اند و احتمال می­رود عمر این درختان به چند قرن برسد (جاکوبونی و فونتانازا[9]، 1981). قدمت بعضی از درختان زیتون در ایتالیا را به اولین سال­های امپراطوری یا حتی روزهای جمهوری روم نسبت می­دهند، اما همیشه سن چنین درختان باستانی در زمان رشد مورد تردید قرار می­گیرد و شناسایی آنها با توصیفات قدیمی هنوز دشوارتر است. درختان تحت پرورش به ندرت به ارتفاع بیش از 15 متر می­رسند و معمولاً در فرانسه و ایتالیا بوسیله هرس کردن­های زیاد به ابعادی بسیار محدودتر منحصر می­شوند. چوب درختان زیتون که به رنگ زرد یا قهوه­ای مایل به سبز روشن است اغلب با ته­رنگ تیره­تری رگه­دار شده است و بسیار سخت و متراکم می­باشند که چوب آن برای قفسه­سازان و خراطان تزئینی بسیار با ارزش است (ویسبن، 2006).

1-2- مشخصات گیاه­شناسی زیتون

زیتون گیاهی از خانواده Oleaceae و از جنس Olea است (شکل 1-1). خانواده اولئاسه 30 تا 35 جنس و حدود 600 گونه دارد که اکثراً در مناطق گرمسیری دنیا پراکنده­اند و به صورت درختان زینتی و صنعتی هستند و فقط گونه زیتون Olea europaea دارای میوه خوراکی است (مسچی و همکاران، 1381).

1-2-1- ریشه

جنس خاک در نوع ریشه و گسترش آن تاثیر بسزایی دارد. در خاک­های سنگین که تهویه به سختی انجام می­گیرد انشعابات ریشه­ها سطحی است. در خاک­های سبک و زیتون­کاری­های دیم،‌ ریشه­ها برای دسترسی به رطوبت،‌ رشد عمقی و گسترش جانبی دارند. ریشه نهال­های حاصله از کشت هسته یا قلمه 3 تا 4 سال اولیه رشد عمقی دارند و پس از آن رشد جانبی آنها شروع می­ شود. متوسط عمق ریشه­ها را 5/1 تا 2 متر و انشعابات عرضی ریشه­ها در خاک­های شنی و سبک تا 12 متر می­رسد (مسچی و همکاران، 1381).

شکل 1-1- شکل ظاهری درخت، برگ و میوه گیاه زیتون گونه Olea europaea

1-2-2- برگ

برگ­های درخت زیتون سبزرنگ مایل به خاکستری، بیضوی و دراز در قسمت انتهایی می­باشد و به وضعیت متقابل بر روی ساقه قرار گرفته­اند (هترلینگتون و وودوارد[10]، 2003).

برگ­های درخت زیتون همیشه سبز بوده و هر 2 تا 4 سال یک بار خزان می­ کنند، در صورتی که همه ساله برگ­های جوان روی شاخه­ها ظاهر می­گردند (فرناندز[11]، 2006). طول برگ­ها 5 تا 23 سانتی­متر و عرض آنها 1 تا 2 سانتی­متر و دارای دمبرگ نسبتاً دراز هستند. رنگ سطح فوقانی برگ­ها سبز تیره است و پوشیده از یک لایه بافت مومی و در سطح تحتانی، کرک­های ستاره­ای نقره­ای وجود دارد که دو عامل فوق موجب کاهش تبخیر رطوبت و افزایش توان مقاومت در مقابل خشکی و گرما می­شوند (مارتین[12]، 1998).

1-2-3- گل

زیتون،‌ گل­های سفید کوچکی دارد که کاسه و جام گل­­ها دارای چهار درز کاسه گل، دو پرچم و کلاله شکافته می­باشند، این گل­ها به تدریج به شکل خوشه ­هایی که از بغل برگ­ها ظاهر می­شوند بر روی چوب­های سال­های آخر می­روید. گل­های زیتون معمولاً دیرتر از گل­های سایر درختان میوه شکوفا می­شوند، جوانه­های گل از شهریورماه، در محل اتصال دمبرگ به شاخه­ها تشکیل می­گردند (مارتین، 1998). پس از طی دوره زمستان اگر سرمای ملایمی را پشت سر گذارند در بهار سال آینده تبدیل به گل می­شوند. بنابراین گل روی شاخه­های دوساله ظاهر می­گردد. گل­ها خوشه­ای هستند و هر خوشه­چه از خوشه­چه­هایی تشکیل یافته است و دارای 8 تا 25 گل است (مسچی و همکاران، 1381). رنگ گل­ها سفید صدفی و دارای چهار گلبرگ، چهار کاسبرگ، 2 پرچم و مادگی 2 خانه­ای هستند. گل­ها بر دو نوع­اند، گل­های کامل که دارای اندام­های نر و ماده هستند و گل­های ناقص که فقط اندام نر دارند. تعداد گل­ها فوق­العاده زیاد است و در صورتی که 1 تا 3 درصد گل­ها به میوه تبدیل گردند، باردهی مناسب و اقتصادی خواهد بود. تلقیح توسط باد و حشرات انجام می­گیرد. عدم سازگاری گرده­ها با مادگی از مهم­ترین عوامل شناخته شده دگرباروری در زیتون است (مارتین، 1994).

1-2-4- میوه

شفت (میوه) زیتون گوشتی و هسته­دار است که در واریته­های مختلف به اشکال گرد، بیضی، گلوله­ای،‌ دراز، نوک­دار و دارای انحناء در یک طرف دیده می­ شود. وزن میوه از 1 تا 12 گرم متفاوت می­باشد (مسچی و همکاران، 1381). در گیاه وحشی زیتون، میوه کوچک و دارای غلافی گوشت­دار است. این غلاف که تعیین­کننده ارزش اقتصادی میوه می­باشد، در نوع وحشی نسبتاً نازک است. میوه­ ها در انواع کشت شده خصوصیات متفاوتی دارند، اما فشرده­تر، حاصلخیزتر و بی­خار هستند (مارتین، 1994). پوست میوه زیتون (برون­بر) نازک، صاف و براق است. گوشت (میان­بر) نرم و بسیار تلخ و رنگ گوشت ابتدا سبز که در نهایت به بنفش تغییر رنگ می­دهد. گوشت معمولاً چسبیده به هسته می­باشد. قسمت هسته میوه (درون­بر) چوبی و مغز آن گوشتی است (فارینلی[13] و همکاران، 2002).

1-2-5- درخت زیتون

درختان زیتون همیشه سبز بوده و ارتفاع آنها تقریباً 3 متر و اگر در شرایط مساعد پرورش یابد ارتفاع­شان تا حدود 12 متر هم می­رسد. چوب درخت زیتون بسیار سخت و مقاوم است. رنگ آن زرد است که خطوطی قهوه­ای رنگ در آن وجود دارد. از چوب زیتون برای تهیه اشیاء چوبی ظریف استفاده می­ شود (دگراف و اپینک[14]، 1999).

شکل تنه درخت زیتون خیلی نامنظم بوده یعنی تنه درخت صاف و عمودی رشد نمی‌کند و اغلب برجستگی­ها و غده‌هایی روی تنه و شاخه‌های آن مشاهده می‌شود. روی ریشه درخت زیتون نیز مجموعه‌ای از جوانه‌های ساقه هوایی فشرده به یکدیگر به شکل غده که اندازه آن به درشتی یک تخم غاز است مشاهده می‌گردد (حسینی مزینانی[15] و همکاران، 2004).

1-3- کاشت زیتون

خاک مناسب برای زیتون خاک سبک می­باشد و در خاک­های دارای کلسیم اگرچه خشک و ضعیف باشد، برای رشد و سلامت گیاه مناسب است و حتی در خاک­های رسی هم پرورش می­یابد. درخت زیتون نیاز به آب و هوای گرم و مرطوب دارد و برای رسیدن میوه آن باید تابستان گرم و طولانی باشد. نیاز سرمایی زیتون کم است و در مناطقی که میانگین دمای زمستانی آن 10 درجه سانتیگراد باشد رشد می­ کند. این درخت در خاک­های مساعد به آسانی درخت بید رشد می­ کند (برتولوچی و دهاکال[16]، 1999).

انواع درختان زیتونی که در ایران کشت می­ شود شامل زیتون گوله، زیتون سیاه، زیتون شامی، خرما زیتون، خارا زیتون، مارا زیتون، زرد زیتون و آوا زیتون است که از نظر تجاری به 4 درجه خیلی درشت، درشت، متوسط و ریز طبقه ­بندی می­شوند که اندازه­ های بزرگ برای کنسروسازی و اندازه­ های ریز برای روغن­گیری مورد استفاده قرار می­گیرند (زوهری و اسپیجل روی[17]، 1975).

1-4- روش­های تکثیر زیتون

درخت زیتون از راه­های مختلفی تکثیر می­ شود، از بعضی انواع روش­های تکثیر می­توان به کاشت هسته، قلمه، خوابانیدن شاخه و پیوند پایه بذری اشاره کرد. بین طرق مختلف تکثیر بیشتر از کاشت هسته برای تهیه پایه و پیوند از قلمه خشبی و یا نیمه­خشبی استفاده می‌کنند، اما معمولاً روش قلمه زدن یا خوابانیدن شاخه نسبت به سایر روش­ها ارجح می­باشد. قلمه آن از نوع قلمه نیمه­خشبی است. در قلمه­ها چند برگ هم برای فتوسنتز و هم برای منتقل کردن هورمون بر روی قلمه باقی می­ماند. پیوند هم یکی از روش­های تکثیر است که‌ البته برای ارقام نامرغوب پیوند می­زنیم (فابری[18] و همکاران، 2004). مثلاً در یونان پیوند زدن درختان اهلی با انواع وحشی متداول می­باشد. بهترین رقم برای پایه پیوند زیتون آربیکن[19] می­باشد که خوب سبز نمی­ شود و رشد آن دو سال طول می­کشد (دی جیوواچینو[20]، 2000).

1-4-1- ازدیاد گیاهان با بهره گرفتن از قلمه

به طورکلی گیاهان با دو روش جنسی و غیرجنسی ازدیاد و تکثیر می­یابند. در ازدیاد به روش جنسی گیاهان حاصله ساختمان ژنتیکی جدیدی داشته و از مزیت ترکیب صفات ژنتیکی والدین استفاده می­ کنند. ولی در ازدیاد غیرجنسی، از یکی از اندام­های گیاه مادری (بافت یا سلول) گیاه کامل، در زمان کوتاه­تری به وجود می­آید، که ساختمان ژنتیکی گیاهان حاصله کاملاً شبیه ساختمان ژنتیکی گیاه مادری است (رمضانی، 1372). متداول­ترین روش­های تکثیر غیرجنسی عبارتند از، پیوندزنی و کاشت قلمه­های ساقه و برگ. قلمه­ها پس از جدا شدن از پایه مادری در خاک مناسب قرار داده شده و پس از ریشه­دار شدن و طی مرحله خاصی از رشد به زمین اصلی و محل کاشت انتقال داده می­شوند. این روش ارزان، سریع و ساده است و از تعداد کمی گیاه مادری و در فضایی محدود می­توان گیاهان زیادی با حفظ خصوصیات پایه مادری تولید نمود (رمضانی، 1372). یکی از روش­های مهم ازدیاد زیتون نیز، ازدیاد غیرجنسی است که با بهره گرفتن از قلمه­های گرفته شده از پایه مادری انجام می­پذیرد (رمضانی و همکاران، ‌1384).

قلمه­زنی روشی است برای تکثیر گیاهان که برحسب نوع گیاه و استعداد ریشه‌زایی می‌تواند ساده باشد و یا برعکس نتیجه ­گیری از آن و یا ریشه‌دار کردن قلمه‌ها جز در شرایط استثنایی مثلاً استفاده از برخی هورمون­ها مقدور نخواهد بود (خوشخوی، 1378). بطور کلی استعداد ریشه‌زایی از گونه‌ای به گونه دیگر فرق می‌کند. عوامل موثر در قلمه­زنی بستگی به زمان برداشت قلمه، سن گیاه، شرایط محیطی و رعایت نکات بهداشتی دارد. قلمه‌ها برحسب مورد می‌توانند به صورت­های خشبی (چوبی)، نیمه خشبی و علفی (سبز)، قلمه برگ و قلمه ریشه تهیه شوند (خوشخوی، 1378).

Kiristsakis

Galili

Carolea

Frantoio

Leccino

Licinian

Boskou

Weissbein

Jacoboni and Fontanazza

Hetherlington and Woodward

Fernandez

Martin

Farinelli

De Graaff and Eppink

Hosseini-Mazinani

Burtolucci and Dehakal

Zohary and Spiegel-Roy

Fabbri

Arbiquine

Di Giovacchino

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است

موقعیت میوه و سبزی‌های تازه از یک تمایل جهانی به سوی غذای طبیعی تازه که پنداشته می‌شود نسبت به غذاهای فرایند یافته و حیوانی دارای مواد شیمیایی افزاینده‌ی کمتری هستند، سود می‌برد. احساس جامعه نسبت به غذاهای فرایند یافته بر این است که روی صنعت باغبانی فشار وارد شود تا فرآورده‌ها حالت تازگی و طبیعی خودشان را از راه استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی در طول تولید و پس از برداشت نگه دارند. به هر حال از آنجایی آنها سیستم بیولوژیک زنده هستند، پس از برداشت از بین می‌روند. آهنگ از بین رفتن به میزان زیادی در میان فرآورده‌ها متفاوت است و روی هم رفته بستگی به آهنگ متابولیسم آنها دارد ولی برد بسیاری از آنها سریع است. به هر حال با افزایش مناطق دور دست تولید از مراکز جمعیت در کشورهای در حال رشد و رشد یافته، زمان جابجایی از مزرعه به بازار زمان شایان توجهی است. بنابراین زنجیر پیشرفته بازار رسانی که تقاضا برای فرآورده را افزایش می‌دهد نیز به فناوری‌های پس از برداشت را ایجاد کرده است تا کیفیت فرآورده برای مدت طولانی حفظ شود(راحمی 1386).

توت فرنگی یکی از بی‌نظیرترین ریزمیوه‌های مناطق معتدله است که در دهه‌ های اخیر در زمره تولیدات مهم و تجاری نیز قرار گرفته است این محصول به دلیل عطر ، طعم و محتویات سرشار از ویتامین آن به خوبی شناخته شده و جایگاه خود را در رژیم عذایی میلیون‌ها نفر در جهان پیدا کرده است(فاطمی و همکاران 1387).

از طرفی استفاده اصلی مردم از توت‌فرنگی به صورت دسر غذایی می‌باشد. همچنین از این میوه می‌توان در مربا سازی و بستنی سازی استفاده کرد می توان آن را کنسرو نمود و یا منجمد کرد (Hoges and et al, 1969).

از سوی دیگر می‌توان از آن به عنوان یک محصول صادراتی و با ارزش یاد کرد. افزایش تقاضای بازارهای محلی سبب شده که سیستم‌های مدرن تولید توت‌فرنگی جای سیستم‌های سنتی و قدیمی را بگیرد. بنابراین باید تحقیقات زیادی در این زمینه برای بهبود وضعیت تولید و عرضه این محصول در کشور انجام شود.
1-2

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است

امروزه کشاورزی با بحران هایی نظیر کمبود آب ، آلودگی زیستی ، کارایی پایین مصرف آب روبروست که نگاه دقیق به این موضوعات نیازمند توجه بیشتر به موضوع مدیریت آب دراین بخش میباشد. با توجه به این مسئله با گسترش هرچه بیشتر جمعیت کره زمین مشکل فقرغذایی وگرسنگی وقحطی را خواهیم داشت. کشاورزی مشکلاتی دیگرنظیر خاک نامناسب نیز دارد. مشکلاتی که برای پرورش گیاهان درخاک بوجود می آید باعث شده تا کشاورزان باضررو زیان زیادی روبرو شوند. تغییر کشاورزی ازسنتی به مدرن وسیستم های کارآمدی به روز که به پیشرفت بخش کشاورزی ومصرف بهینه منابع آبی وزمین میپردازد کشت بدون خاک (هیدروپونیک ) میباشد.کشت بدون خاک ازروش های جدید برای کاشت وپرورش گیاهان بخصوص درمناطقی با منابع محدود آبی وخاکی وزمین های غیرقابل کشت میباشد. بسیاری ازمشکلات بخش کشاورزی با این روش ازبین میرود ومحصولی با سلامت بیشتر وکیفیت بالا راخواهیم داشت.هدف ازاین فصل بیان مسئله اصلی تحقیق یعنی بررسی تاثیر دفعات آبیاری مشخص برعملکرد میوه توت فرنگی درکشت هیدروپونیک است. همچنین مقایسه بسترهای کشت واثرات آبیاری توام با بسترها بر خصوصیات کیفی توت فرنگی موردبررسی قرارمیگیرد. بعبارتی دراین فصل مسئله مورد مطالعه طرح وچارچوب حرکت به سوی اهداف مورد نظر تدوین گردیده است.

دراین بخش سعی براین شده است که هیدروپونیک بطور گسترده مورد بررسی قراربگیرد.کلمه هیدروپونیک ازدو واژه یونانی hydro(آب) و ponus(کشت وکار) تشکیل شده است.این واژه برای اولین باردرسال1929 توسط Gerickاستاد دانشگاه کالیفرنیا که ازیک تکنیک آزمایشگاهی به ابزارتجاری برای گیاهان درحال رشددرآمده مورد استفاده قرارداد. ارتش ایالات متحده با بهره گرفتن ازکشت هیدروپونیک به رشد موادغذایی تازه برای سربازان درطول جنگ جهانی دوم درجزایراقیانوس آرام میپرداختند.1950هکتارمزارع تجاری بادوام درامریکا، اروپا، آسیا وآفریقا وجود دارد.(Arjina,2000)

هیدروپونیک رشد گیاهان درمحلول غذایی مایع و بسترهای کشت مصنوعی است.بسترهای مورد استفاده عبارتند از: رس منبسط شده، الیاف سخت و زبر، پرلیت، ورمی کولیت، ذرات آجر، بادام زمینی بسته بندی شده ، پشم سنگ والیاف چوب میباشد.هیدروپونیک بعنوان یک روش بادوام درتولید سبزیجات(گوجه فرنگی، کاهو، خیار وفلفل) وهمچنین محصولات زینتی مانند گل رز، گل های پیازدار و توت فرنگی و درختچه های زینتی شناخته شده است.oklahoma,2000)) با توجه به ممنوعیت استفاده ازمتیل بروماید درکشت های خاکی تقاضا برای کشت های هیدروپو نیک درچند دهه اخیربه سرعت افزایش یافته است.ازمزایای کاربرد این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد:

– می توان ازاین کشت درمناطقی که کشاورزی وباغبانی درآن امکان پذیر نیست مورد استفاده قرارداد برای مثال مناطق بیابانی خشک یا مناطقی با آب وهوای سرد

– کنترل کامل محتوای مواد مغذی، pH، محیط رشد، هزینه پایین مصرف آب به دلیل بازیافت آب و محلول غذایی

– رشد سریع ویکنواخت به دلیل اکسیژن رسانی بیشتربه منطقه ریشه

– حذف یا کاهش حشرات وباکتریها وقارچ ها به دلیل عدم وجود خاک

– تولید حداکثرمحصول

– عدم انجام عملیات خاک ورزی نظیر وجین، تناوب زراعی ، دفع علفهای هرز و شخم

برخی محصولات مانند کاهو وتوت فرنگی را می توان ازسطح زمین تا ارتفاع مشخص می توان کاشت وعملیات کشاورزی را روی آن یه آسانی انجام داد . دراین صورت نیز هزینه کارگرپایین می آید

– کاهش شوک پیوند

اما درکناراین مزایا معایبی دراین نوع کشت دیده می شود که به شرح زیراست:

1)هزینه بالای تاسیسات وعملیات اجرایی نسبت به کشت های درون خاکی زیاد است

2)مهارت ودانش کافی برای به نتیجه رسیدن مطلوب ودرحد تجاری

3)برخی ازبیماریهایی مانند قارچ فوزاریومی و ورتیسیلیومی می تواند به سرعت ازطریق این سیستم گسترش یابد.با این حال بسیاری گونه های مقاوم به این قارچ ها کشت می شوند.

((Erogul and Ongum, 2005

1-2- اهداف پژوهش:

هدف کلی دراین مطالعه بررسی تاثیر تعداد دفعات آبیاری و بسترهای پرلیت و کوکوپیت بر عملکرد میوه توت فرنگی میباشد که درقالب این هدف کلی اهداف زیر مورد توجه قرار می گیرد:

1)مقایسه بین بسترهای کشت

2)شناسایی کامل سیستم های هیدروپونیک

3)شناسایی تاثیر دفعات آبیاری مشخص برعملکرد توت فرنگی

1-3- گیاه شناسی توت فرنگی:

توت فرنگی یكی از بی نظیرترین ریز میو ه ای مناطق معتدله است كه در دهه های اخیر در زمره تولیدات مهم و تجاری قرار گرفته است. این محصول به دلیل عطر و طعم و محتویات سرشار از ویتامین آن به خوبی شناخته شده و جایگاه خود را در رژیم غذایی میلیون ها نفر درجهان پیدا کرده است یكی از عوامل موثر در رشد عملكرد توت فرنگی كیفیت آب مصرفی و خاك مورد نیاز این گیاه است .گیاه توت فرنگی از دو هزار سال پیش اهلی شده است.توت فرنگی از خانواده گل سرخیان Rosaceae  و از جنس Fragaria   می باشد.توت فرنگی جز ء میوه های دانه ریز می باشد و گونه توت فرنگی Fragria ananasa  هیبریدی از بین گونه طبیعی می باشد كه كشت آن در حال حاضر متداول می باشد.

*گل در توت فرنگی دو جنسی است و گرده افشانی در آن حائز اهمیت بوده ودر شكل میوه اهمیت بسزائی دارد، لذا حضور زنبور در زمان گرده افشانی در مزرعه و باد بسیار مهم می باشد. به همین علت آبیاری بارانی درزمان گلدهی برای توت فرنگی توصیه نمی شود. درجه حرارت مناسب گل انگیزی در توت فرنگی 15 درجه سا نتی گراد میباشد. گرده افشانی كامل در توت فرنگی موجب خوش فرمی میوه آن میشود.

*گل آذین توت فرنگی یک ساقه تغییر شكل یافته است كه به یک شكوفه اولیه ختم می شود.

*برگ های توت فرنگی سه برگچه ای و رنگ برگها در ارقام مختلف متفاوت می باشد.

ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل و با فرمت ورد موجود است

متن کامل را می توانید دانلود نمائید

چون فقط تکه هایی از متن پایان نامه در این صفحه درج شده (به طور نمونه)

ولی در فایل دانلودی متن کامل پایان نامه

 با فرمت ورد word که قابل ویرایش و کپی کردن می باشند

موجود است

1-1- تعریف مسأله

زبان به عنوان وجه تمایز انسان از حیوان، از دیرباز موضوعی فكری و فلسفی محسوب می‌شده و همواره مورد توجه دانشمندان و پژوهشگران بوده است؛ چنان­که دغدغه­ی شناخت زبان، منجر به شکل­ گیری دانش زبان­شناسی شده تا زبان را به صورت تخصصی و علمی مورد بررسی قرار دهد. از طرف دیگر، محققان علوم شناختی برای زبان اهمیت زیادی قایل‌اند و آن را دریچه‌ی ورود به ذهن می‌دانند. از نظر آنان زبان یكی از عالی‌ترین نمودهای ذهن است كه هم محصول شناخت است و هم خود فرایندی شناختی به حساب می‌آید. از این رو، زبان‌شناسیِ شناختی، به عنوان مكتبی كه ساخت، یادگیری و استفاده از زبان را بهترین مرجعی می‌داند كه می‌توان با بهره گرفتن از آن، شناخت انسان را توضیح داد، از جایگاه ویژه‌ای در علوم شناختی برخودار است (نورمحمدی، 1387: 2).

اهمیت کاربرد شناختی زبان موجب شده تا آن را از دو دیدگاه مورد بررسی قرار دهند: یکی مجازی که خاص زبان ادبی و شاعرانه است و دیگری، حقیقی که به صورت زبان روزمره و متعارف ظهور پیدا می­ کند و نیز گفته اند:

زبان حقیقی یا خودكار: زبانی است كه صرفاً جنبه‌ی اطلاعی و ارتباطی دارد و در متون علمی به كار می‌رود.

زبان مجازی یا ادبی: زبانی برجسته، غیرمتعارف و معمولاً هنجارگریز و غیرخودكار است. در این زبان، از صنایع و آرایه‌های ادبی برای برجسته‌سازی سخن استفاده می‌شود تا از سخن بی‌نشان متمایز شود (صفوی، 1380: 3).

استعاره از قدیم مهم‌ترین شگردِ انتقالِ زبان از كاربرد حقیقی به كاربرد ادبی و مجازی، تلقی می‌شده است؛ اما امروزه، هم در زبان خودكار و هم در زبان ادب، كاربردها و عمل­كردهای متنوعی دارد. می­توان گفت در گذشته فقط در حوزه‌ی ادبیات به استعاره توجه می‌شد؛ اما امروزه، این پدیده قلمروی فراگیر یافته و به مبحثی گسترده در زبان‌شناسی تبدیل شده است.

تعاملات زبان و ادبیات چنان گسترده و فراگیر است كه نمی‌توان و نباید پدیده‌هایی چون استعاره را صرفاً در ساحت ادبیات تحلیل كرد؛ وانگهی، نمی‌توان فقط زبان روزمره را ابزار ارتباط آحاد بشر با یكدیگر دانست؛ زبان ادبیات هم نوعی ابزار ارتباطی است.

سنت مطالعه‌ی استعاره، به غرب و به ارسطو می‌رسد. ارسطو استعاره را شگردی برای هنرآفرینی می‌دانست و معتقد بود استعاره ویژه‌ی زبان ادب است و به همین دلیل باید در میان فنون و صناعات ادبی بررسی شود. این همان نگرش كلاسیک به استعاره است. نگرش دیگر به استعاره به قرون هجدهم و نوزدهم مربوط می‌شود كه به دلیل بینش حاكم بر آن عصر، رمانتیک نامیده می‌شود. در این نگرش استعاره به زبان ادب محدود نشده و لازمه‌ی زبان و اندیشه برای توصیف جهان خارج به شمار می‌رود (صفوی، 1383: 369).

یكی از نگرش‌هایی كه به پیروی از رمانتیك‌ها، استعاره را جزء جدایی‌ناپذیر زبان می‌داند، معنی‌شناسی شناختی[1] است. از نظر معنی‌شناسان شناختی، استعاره[2] عنصری بنیادین در مقوله‌بندی و درك انسان از جهان خارج و نیز در فرایند اندیشیدن است. استعاره در این رویكرد تصویری نو می‌یابد و به هرگونه فهم و بیانِ هر مفهوم انتزاعی در قالب تصورات ملموس‌تر، اطلاق می‌شود. استعاره با این تعریف، دیگر خاص زبان ادبی نیست و در كاربرد روزمره‌ی زبان هم جای می‌گیرد. نظریه­ی معاصر استعاره[3]- كه در چهارچوب معنی‌شناسی شناختی به تبیین استعاره می‌پردازد- مدعی است كه نه تنها زبان، بلكه شیوه‌ی درك آن هم از مقولات انتزاعی جهان می‌باشد و بر مبنای استعاره استوار است و استعاره اساساً فرایندی ذهنی و شناختی است و استعاره‌های زبانی، فقط نمود و شاهد استعاره‌های ذهنی محسوب می‌شوند. در عین حال، مطالعه‌ی نمود استعاره‌های ذهنی در زبان، از راه‌های شناخت استعاره‌های ذهنی است (گلفام و ممسنی، 1387: 99).

استعاره‌های شعری، بسیار فراتر از صبغه­ی آرایه­ای، با جنبه‌های مركزی و جدایی‌ناپذیرِ نظام‌های مفهومی ما سروكار دارند. شاعران بزرگ می‌توانند با ما سخن بگویند، چرا كه آنان نیز از همان شیوه‌های تفكری بهره می‌برند كه همگی داراییم. آنان با بهره گرفتن از ظرفیت‌هایی كه همگی در داشتن‌شان مشتركیم، تجربیات­مان را برجسته می‌كنند، پیامدهای باورمان را می‌كاوند، طرز تفكرمان را به چالش می­کشند و به نقد ایدئولوژی‌های­مان می‌پردازند. بدون داشتن دانش اولیه از ماهیت استعاره و چگونگی كاركرد آن، نمی‌توانیم دركی از كاركردهای تفكر استعاری چه در ادبیات و چه در زندگی خود داشته باشیم (لیكاف و ترنر، 1989: xi).

در علوم شناختی برای توجیه مفهوم‌سازی استعاره از طرح‌‌واره‌ها استفاده می‌شود. این طرح‌واره‌ها غالباً تصوری‌اند؛ یعنی براساس الگوی شناختی و مفاهیم بنیادین ذهن ما شكل می‌گیرند. از این مفاهیم و ساخت‌های حاصل از آن‌ ها، برای توصیف موضوعات انتزاعی و اندیشیدن استفاده می‌شود (صفوی، 1383: 376-374).

هدف از این پژوهش، بررسی و مقایسه‌ی ساخت‌های طرح‌واره‌‌ای در غزلیات سعدی و حافظ می‌باشد. انواع مختلفی از طرح‌واره‌های تصویری[4] در حوزه‌ی معنی‌شناسیِ شناختی مطرح شده است؛ اما این پژوهش فقط به بررسی طرح‌واره‌ها­ی حجمی [5]، طرح‌واره‌ها­ی حرکتی[6] و طرح‌واره‌ها­ی قدرتی[7] می ­پردازد.

اشعار حافظ و سعدی همواره از جنبه‌ی زیبایی‌شناسی مورد توجه پژوهشگران قرار داشته‌اند. وجه اشتراك تمام این پژوهش‌ها محدود كردن استعاره در معنای سنتی آن است؛ اما این پژوهش‌‌در سایه‌ی نگاه نو و یافته‌های جدید معنی‌شناسی شناختی به تحلیل استعاره‌های غزلیات حافظ و سعدی می‌پردازد و به استعاره‌ها نه فقط به عنوان آرایه‌های ادبی، بلكه به عنوان كلید شناخت ذهن و زمینه ­های تفكر شاعر در زبان توجه دارد. نكته­ی مهم این است كه ما به ضرورت موضوع، هم استعاره‌های آشكار (= استعاره‌های شعری و ادبی) و هم استعاره‌های مخفی (= استعاره‌های زبانی) را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

2-1- اهمیت و ضرورت پژوهش

با وجود این­که نظریه­ی شناختی دیدگاهی نو است و سابقه­اش به چهل سال نمی­رسد؛ در ایران، در سال­های اخیر پژوهش­های ارزشمندی در این حوزه در قالب پایان نامه ­ها و مقالات صورت گرفته است که حکایت از اهمیت آن دارد. در این راستا استعاره، به عنوان یکی از مطرح­ ترین موضوعات حوزه­ شناختی، توجه فراوانی را به خود جلب کرده است.  این پژوهش­ها بیش­تر بر داده ­های زبانی تمرکز کرده ­اند و جای خالی آن  در حوزه­ ادبیات فارسی احساس می­ شود.

کاربرد این نظریه در ادبیات را از چند جهت می­توان توجیه کرد :

1- بحث درباره ادبیات از دیدگاه زبان­شناسی سبب می­ شود زبان را در پیچیده­ترین شکل خود بررسی کنیم. از آن­جا که تار و پود ادبیات از زبان تشکیل شده و زبان­شناسی وظیفه­ اش مطالعه­ علمی زبان است، برخی از دستاوردهای زبان­شناسی در بررسی آثار ادبی شیوه­ای مؤثر است» (شاه­حسینی، 1390 : 13).

2- کاربرد نظریه­ معاصر استعاره فراگیر است و می­توان آن را در انواع متون بررسی کرد . به عبارت دیگر این نظریه ادعا می­ کند که استعاره بر تفکر و اندیشه مبتنی است و تجارب عینی و ذهنی بشر را سازمان­دهی ­کرده و در زبان بازتاب می­دهد. استعاره­ها در انواع زبان حضور دارند : در زبان ادبیات، در زبان سیاست، زبان علم، زبان مذهب، زبان هنر و هر تجلی زبانی که زاییده­ی ذهن بشر است. آن­چه در مباحث استعاره­ی مفهومی و اصول آن وجود دارد، به پیکره­ی زبان ادبی نیز می­توان تعمیم داد و از این حیث تفاوتی در تحلیل وجود ندارد، جز آن­که در استعاره­های ادبی اصل خلاقیت استعاری بیش­تر به چشم می­خورد.

به اعتقاد لیکاف و جانسون، استعاره، «یکی از مهم­ترین شگردها در تلاش برای فهم نسبی چیزی است که امکان فهم کامل آن وجود ندارد مثل احساسات ، تجربیات زیبایی­شناختی، عادات، اخلاق و آگاهی روحی» ( فیارتز ، 1390 : 98 )که موضوعات اصلی ادبیات و به ­ویژه شعر غنایی را تشکیل می­دهند. بنابراین، ضرورت بررسی استعاره­ی مفهومی در شعر بیش­تر از زبان معمولی است.

به عنوان موردی از تحلیل­های شناختی استعاره در ادبیات می­توان به پژوهش لیکاف و ترنر (1989) اشاره کرد. آنان در کتاب «فراتر از استدلال محض»، انواع استعاره ­های شعری را مورد شناسایی و بررسی قرار دادند. به عنوان مثال استعاره ­های مفهومی زیر را درباره­­ی مفهوم زمان از میان شواهد شعری استخراج کردند:

زمان به منزله­ی دزد (35)، زمان به منزله­ی بلعنده (41)، زمان به منزله­ی حرکت (44)، زمان به منزله­ی تخریب­کننده (42)، زمان به منزله­ تغییر دهنده (40)، زمان به منزله­ی ارزیابی کننده (42)، زمان به منزله­ی دروگر (41) ، زمان به منزله­ی تعقیب­کننده (46).

درباره­ استعاره در شعر سعدی و حافظ با رویکردی سنتی، مطالب ارزنده­ای به رشته تحریر در آمده است؛ اما با توجه به انقلابی که این نظریه در نگاه به استعاره ایجاد کرده، بررسی دوباره­ی آن­ها در سایه یافته ­های نو ضروری می­نماید، به ویژه درباره غزل­های سعدی که هرچند حاوی استعاره­های زیادی هستند؛ اما در مطالعات سنتی به خاطر توجه صرف به استعاره­های بدیع و شاعرانه یا اساساً استعاره فرض نشده ­اند یا در قالب دیگر گونه­ های آرایه ­های ادبی قرار گرفته ­اند. این پژوهش می ­تواند با بررسی جنبه ­های زبانی غزلیات سعدی بخشی از زیبایی­کلام او را روشن سازد که با عباراتی چون «چیزی غیر قابل لمس» و «چیزی غیر قابل نشان دادن» (دشتی، 1381 :46) بیان کرده اند و یا به دلیل عدم درک این جنبه از زیبایی، او را به ناحق «بزرگ­ترین ناظم زبان فارسی» (شاملو، به نقل از عابدی، 1390: 5) نامیده ­اند.

[1]Cognitive semantics

[2]metaphor

[3]Contemporary theory of metaphor

[4]Image schemas

[5]Containment schemsa

[6]Path schemas

[7]Force schemas