:

انسان بدون توانایی حرف­زدن، نوشتن، خواندن و انجام مهارت­ های پیچیده ورزشی، موجود نسبتاً ساده­ای دیده می­ شود. بنابراین به دلیل اهمیتی که یادگیری در زندگی انسان دارد، محققانی که برای درک قوانین یادگیری تلاش می­ کنند با سوالات مختلفی روبرو می­شوند که با روش­های معین علمی به دنبال یافتن پاسخ به این سوالات هستند. از این­رو هدف همه این علوم، یافتن روش­های بهتری در امر یادگیری انسان می­باشد.

علم ورزش و تربیت بدنی حیطه­ای از علم است که تنها مخصوص یک قشر خاص از جامعه نمی­ شود بلکه کودکان، نوجوانان و حتی سالمندان با این حیطه از علم در ارتباط هستند. ورزش و علوم ورزشی ابعاد مختلفی دارند از جمله بعد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و غیره که هر بعد ورزش اهداف خاص خود را دارد و یادگیری مهارت­ های ورزشی موضوعی است که در این ابعاد مشترک است و از هر بعد که به ورزش بنگریم با یادگیری مهارت حرکتی مواجه خواهیم شد، که امروز به شکل پدیده­ای فراگیر درآمده است. این واقعیت که ما می­توانیم دانش و مهارت جدیدی بیاموزیم، علاقه دانشمندان را به شیوه ­های یادگیری و عوامل مهم در سودبردن از تجربیات دیگران و طراحی برنامه ­های آموزشی جلب کرده­است (اشمیت[1] ،1997).

سال­های زیادی است که دانشمندان و مربیان برای عوامل تعیین­کننده و اثرگذار بر اجرای مهارت ­ها و حرکات ماهرانه تلاش می­ کنند. کسانی که با آموزش مهارت­ های حرکتی سروکار دارند، می­دانند که یادگیری این مهارت ­ها بدون تمرین امکان­ پذیر نیست. ارتقاء کارایی مردم به­ طور عام و دانش ­آموزان و ورزشکاران به­ طور خاص در امر یادگیری مهارت­ های حرکتی موردعلاقه مربیان و معلمین تربیت بدنی و علوم ورزشی می­باشد. از سوی دیگر برنامه ­های فشرده در مدارس و پی­بردن به اهمیت هر چه بیشتر مهارت­ های حرکتی در زندگی روزمره و متعاقب آن محدودیت­های زمانی، دانشمندان را به شیوه ­های یادگیری و عوامل مهم در سودبردن هرچه بشتر از تمرین و طراحی برنامه ­های آموزشی جلب کرده­است(عیدی علیجانی، 1371).

دانشمندان رفتارحرکتی با احساس چنین نیازی پس از سال­ها تحقیق اقدام به ارائه نظریه­ هایی نمودند که از جمله آنها نظریه حلقه بسته و به­دنبال آن نظریه طرحواره سرآغاز تحقیقات مبنی بر نظریه یادگیری حرکتی محسوب می­شوند (آدامز[2] 1973 ، اشمیت[3] 1975 ). یکی از ویژگی­های نظریه­ های یادگیری حرکتی، تأکید آنها بر سودمندی تغییرپذیری تمرین[4] است. تغییرپذیری در این نظریه­ها، به تنوع ویژگی­های زمینه­ای گفته می­ شود که شاگرد هنگام تمرین مهارت تجربه می­ کند، برای مثال یکی از پیش­بینی­های کلیدی در نظریه طرحواره این است که اجرای موفقیت­آمیز یک مهارت، به مقدار تغییرپذیری تمرین بستگی دارد (اشمیت، 1975).

از آنجایی­که شاگرد هنگام تمرین نیازمند است که تغییرات را در ویژگی­های تنظیمی و غیرتنظیمی تجربه کند (جنتایل [5] 1972،1978)، یکی از عوامل تاثیرگذار بر یادگیری، مقدار تغییرپذیری در توالی تمرین است. از جهتی، این موضوع روشن است که بیشتر تحقیقات مربوط به تغییرپذیری تمرین به­منظور ارزیابی پیش­بینی­های معین نظریه طرحواره انجام شده ­اند(اشمیت، 1975).

یکی از راه­های برنامه ­ریزی تمرین متغیر، به­کار بردن پدیده­ای به­نام اثر تداخل زمینه­ای به­عنوان تداخل در عملکرد و یادگیری تعریف می­ شود که از تمرین­کردن یک تکلیف در زمینه تکالیف دیگر به وجود می­آید(اشمیت و لی[6] 2005).

این مقدار از تداخل زمینه­ای روی یک پیوستار قرار دارد که در آن از تمرین مسدود به­عنوان تداخل کم و از تمرین تصادفی به­عنوان تداخل زیاد یاد شده­است (مگیل[7] 2007). در تمرین تصادفی ما با تداخل زیادی مواجه خواهیم شد که این تداخل بالا به اجرای ضعیف در مرحله اکتساب و اجرای قوی در مرحله یادداری و انتقال منجر خواهد شد، در­حالی­که در تمرین مسدود اجرای خوب در مرحله اکتساب و اجرای ضعیف در مرحله یادداری و انتقال خواهیم داشت (اشمیت[8]، 2005).

به­منظور تفسیر اثر تداخل زمینه­ای فرضیه ­های مختلفی ارائه شده­است که از مهم­ترین آنها می­توان به فرضیه بسط[9]، بازسازی طرح عمل[10] و تداخل پس­گستر[11] اشاره کرد. طبق فرضیه بسط تداخل ایجاد شده در اثر تمرین تصادفی منجر به غنی­تر شدن بازنمایی می­ شود، درحالی­که در شرایط مسدود رمزگذاری ضعیف­تر می­ شود( لی[12]، 2005 ).

فرضیه بازسازی طرح عمل عبارت است از طراحی عمل یک تکلیف خاص از طریق تلاش­ های مداخله­گر که در طی برنامه تمرین تصادفی فراموش می­ شود و فرد مجبور است بازسازی مبسوط­تری برای ایجاد طرح عمل به منظور اجراهای بعدی بکار گیرد، ولی در برنامه ­های مسدود این تکالیف فراموش نمی­شوند (لی، 2005 ).

فرضیه بازداری پس­گستر یعنی اثر مداخله­گر یک تکلیف بر تکلیفی که قبلاً آموخته شده­است این نظریه به جای سودمندی برنامه ­های تمرین تصادفی به زیان­های برنامه مسدود تمرکز دارد. در جمع­بندی، تحقیقات بیشتری در زمینه برنامه ­ریزی تمرین موردنیاز است (لی، 2005).

تکلیف حرکتی براساس تعریف تکلیف بر مبنای برنامه حرکتی تعمیم­یافته و پارامترآموزی نیز در مبحث تداخل زمینه­ای موردتوجه قرار گرفته­است. تداخل زمینه­ای در شرایطی­که برنامه حرکتی تعمیم­یافته تغییر نماید، مشاهده می­ شود (مگیل و همکاران[13]، 1990 ).

محققان یافته­ های متناقض را به ماهیت تکلیف نسبت می­ دهند از این­رو تکالیفی که از برنامه حرکتی متفاوت استفاده می­ کنند، نسبت به سایر تکالیف با تداخل زمینه­ای بیشتری مواجه می­ شود و پردازش فعالانه­تری از مجری ایجاد می­ شود. ولی این اثر در تکالیفی که از برنامه یکسان برخوردارند، کمتر مشاهده می­ شود (مگیل و همکاران[14] 1990).

در سال­های اخیر تلاش برای روشن­شدن یک روش ایده­ال تمرین و استفاده از نتایج بالقوه آن با هدف کاهش اثر منفی آن در مقیاس وسیعی موردمطالعه قرار گرفته­است. درحالی­که باتوجه به تفاوت نوع تکلیف، سطح مهارت آزمودنی­ها، تعداد کوشش اکتساب و شرایط پیگیری و محدودشدن سنجش­ها در اثر مدت زمان طرح تحقیقاتی، به­ندرت می­توان یک نتیجه کلی در مورد آرایش تمرین به­دست آورد و بعضاً نتایج متضادی گزارش می­ شود. مگیل و هال توضیحاتی ارائه دادند که برخی از یافته­ های ضعیف در مورد اثر تداخل زمینه­ای را توجیه می­کرد، آنها دشواری تکلیف برای مبتدیان را اثر نتیجه­بخشی تداخل زمینه­ای می­دانستند. علاوه براین، آنها به این گفته اشاره داشتند که افراد مبتدی با انجام تمرینات قالبی و متعاقب آن ادامه تمرینات به­صورت تصادفی به یادگیری موثرتری در تکلیف دست می­یابند (مگیل و هال[15]، 1990). این یافته­ ها در تحقیقات قبلی نیز مورد حمایت قرار گرفته­بود. سطوح بالایی از تداخل زمینه­ای برای یادگیرنده مبتدی که در اوایل تمرین قرار دارد، مشکلاتی در جهت یادگیری ایجاد خواهدکرد (گود و ویف[16] 1988، شیا و همکاران[17]، 1983). براین اساس، در تحقیقی که به بررسی روش­های تمرینی مسدود، تصادفی و فزاینده نظام­دار[18] بر اکتساب، یادداری و انتقال مهارت پرتاب توپ گلف پرداخته­شد، نتایج نشان­داد؛ آزمودنی­هایی که در طول تمرین به­صورت تدریجی تداخل زمینه­ای را بالا می­بردند(گروه فزاینده نظام­دار)، دارای اجرای بهتری در آزمون یادداری و انتقال نسبت به گروه­های تمرینی تصادفی و مسدود بودند( پورتر و مگیل[19]، 2007).

همان­گونه که ذکر شد یکی از آرایش­های تمرینی که به تازگی در ادبیات یادگیری حرکتی مورد بررسی واقع شده­است، تداخل زمینه­ای فزاینده نظام­دار می­باشد که به افزایش تدریجی تداخل زمینه­ای در طول تمرین اشاره دارد. باتوجه به این­که پژوهش­های کمی در این زمینه از آرایش تمرین صورت گرفته، در همین راستا محقق سعی دارد تا به بررسی این نوع تداخل زمینه­ای پرداخته و میزان اثربخشی این آرایش تمرینی را با آرایش­های تمرینی مسدود و تصادفی در یادگیری برنامه حرکتی در افراد کم ­توان ذهنی مقایسه کند.

بیان مسأله:

علوم ورزشی در پی گسترش وسیع خود در زمینه ­های مختلف توانسته راهکارهای تازه­ای را برای پیشرفت عملکرد حرکتی ورزشکاران و دیگر افراد درگیر در یادگیری مهارت­ های حرکتی مطرح نماید که به موجب آن امکان دستیابی به موفقیت آسانتر و سریعتر گردد. کسانی­که با آموزش مهارت­ های حرکتی سروکار دارند، می­دانند که یادگیری مهارت بدون تمرین امکان­ پذیر نیست ازسوی دیگر بسیاری از مربیان به­خاطر کمبود زمان ناچارند تا در یک جلسه تمرینی تعداد متعددی از مهارت­ های حرکتی متفاوت را آموزش دهند. در این راستا علاقه­ دانشمندان به شیوه ­های یادگیری و عوامل مهم در سودبردن هرچه بیشتر از تمرین و طراحی برنامه ­های آموزشی جلب شده­است. ازطرفی دیگر، طراحی برنامه ­های آموزشی منجربه چالش­هایی در بین مربیان تمرین­دهنده، در امر آرایش تمرین (تغییرپذیری تمرین و تداخل زمینه­ای) گردیده­است. برای مربیان، فیزیوتراپ­ها، معلمین تربیت بدنی و کارفرمایان بسیار عادی است که محیط­های یادگیری را ایجاد کنند تا مهارت­ های متعدد یاد گرفته شوند. هدف مربیان، درمانگران و معلمان تربیت بدنی در بسیاری از موقعیت­های واقعی تمرین، آموزش دادن بیش از یک مهارت در یک هفته و گاهی در یک جلسه تمرین است. هم­چنین از اهداف مربیان ایجاد یک محیط تمرینی است که یادگیری را در طول تمرین افزایش دهد تا به­صورت مطلوبی منجر به افزایش عملکرد در آزمون­های یادداری و انتقال بعدی شود. با این هدف متخصصان تصمیم می­گیرند که چطور بهترین برنامه ­ریزی را برای یادگیری تکالیف فراهم کنند. با دستکاری ترتیب یا برنامه ­ریزی کوشش­های تمرینی متخصصین به­ طور مداوم، مقدار تداخل زمینه­ای که یادگیرنده با آن مواجه می­ شود را تغییر می­ دهند (مگیل و هال[20]، 1990).

یکی از ویژگی­های مهم تمرین که احتمال موفقیت را افزایش می­دهد، تغییرپذیری در تجارب تمرینی فرد است. تغییرپذیری ممکن است تنوع در حرکت یا تنوع ویژگی­های زمینه­ای باشد که فرد هنگام تمرین مهارت ­ها آن را تجربه می­ کند. نظریه­ های مختلف یادگیری حرکتی نیز تغییرپذیری تمرین را تاکید کرده ­اند، و تغییرپذیری تمرین را نیاز فرد برای اجرای موفقیت­آمیز یک مهارت می­داند (اشمیت[21]، 1975).

یکی از راه­های برنامه ­ریزی تمرین متغیر، بکاربردن پدیده­ای به­نام اثر تداخل زمینه­ای است. تداخل زمینه­ای به­عنوان تداخل در عملکرد و یادگیری تعریف می­ شود که از تمرین کردن یک تکلیف در یک زمینه از دیگر تکالیف بوجود می­آید(اشمیت و لی[22]، 2005). این مقدار اختلاف از تداخل زمینه­ای روی یک پیوستار قرار دارد که در آن از تمرین مسدود[23] به­عنوان تداخل کم و از تمرین تصادفی[24] به­عنوان تداخل زیاد یاد شده­است(مگیل، 2007). بعنوان مثال برخی از محققان جهت ایجاد تداخل زمینه­ای به بررسی روش­های تمرین در سطوح متفاوت از مهارت افراد (هال، دومینگوس و کاوازوس[25]،1994؛ لاندین، هیبرت و سالمن[26]، 1996، مگ نسون و رایت[27]،2004، میرا و تانی[28]، 2001)، سن یادگیرنده(دل ری و وود[29]، 1983، جرس و همکاران[30]، 1999، لی، 1997)، تأثیر تعداد کوشش­های تمرین(شیا و کهل[31]، 1990؛ اشمیت، 2002)، استفاده از تکالیف مختلف (دل ری و وایت 1982؛ لی، ولف و اشمیت[32]، 1992، لی و فرانک[33]، 2004، مورینیو، اویلا داماس[34]، 2003)، استفاده از تکالیفی که توسط یک یا چند برنامه حرکتی کنترل می­شوند (گوودون و میویسن[35]، 1996، امینک و رایت[36]، 2001، مگنسن[37] و رایت، 2004، سیکا و مگیل[38]، 2000) و هم­چنین تکالیف آزمایشگاهی و غیرآزمایشگاهی(برادی[39]، 1997، دل ری و همکاران، 1982، هال، دومینگوس[40]، 1994) پرداخته و یافته­ های یکسانی از تاثیر تداخل زمینه­ای تمرین در محیط آزمایشگاه مشاهده نمودند البته باید متذکر شد که این نوع از تکالیف ساده هستند و نمی­توانند نمونه بارزی از اجرای آن در خارج از محیط آزمایشگاه باشند(برادی، 1998).

در این­خصوص روش عمومی موجود در ادبیات تحقیقی، به مقایسه دو سطح ثابتی از تداخل زمینه­ای(مسدود و تصادفی) برنامه ­ریزی تمرین پرداخته­اند، به­ طوری­که این نتایج صریحاً نشان داده­اند که تمرین تکالیف مختلف با آرایش تصادفی یادگیری بیشتری در مقایسه تمرین تکالیف با آرایش مسدود ایجاد می­ کند. هم­چنین در تعدادی از تحقیقات روش­های تمرینات زنجیره­ای که به­عنوان حد متوسط این دو انتها در نظر گرفته می­ شود، مورد بررسی قرارگرفته­اند (اشمیت، 2005). این نوع از تمرینات ترکیبی از پیش­بینی­پذیری تمرین مسدود و غیرتکراری بودن تمرین تصادفی است (لی و مگیل، 1983).

پیامد بسیاری از تحقیقات نشان داد تمرینات با تداخل زمینه­ای متوسط(زنجیره­ای[41]) و بالا(تصادفی) در مقایسه با تمرینات با تداخل زمینه­ای کم منجر به افزایش اجرا در آزمون یادداری می­شوند(شاپیرو تول[42]، 1984؛ آلمیر[43] تول 1993، لاندین و هیبرت[44] 1997، گود و مگیل[45] 1989، مگیل2007، پورتو[46] و مگیل 2008، چارلز و شیا[47] 2001، فولادیان 1385، سیاح 1386).

باتوجه به تحقیقات انجام­شده نظریه­ های مختلف و بعضاً متضادی در خصوص سودمندی روش­های مختلف آرایش تمرین در اکتساب، یادداری و انتقال مهارت­ های حرکتی وجود دارد و در اکثر تحقیقات، مقایسه مقدار ثابتی از تداخل زمینه­ای(مسدود، تصادفی و زنجیره­ای) مدنظر بوده ­است. اما از جمله آرایش­های تمرینی که به تازگی در ادبیات یادگیری حرکتی مورد بررسی قرار گرفته­است، تداخل زمینه­ای فزاینده نظام­دار می­باشد که به افزایش تدریجی تداخل زمینه­ای در طول تمرین اشاره دارد. تحقیق حاضر به بررسی پیش­بینی­های مگیل و هال و گوادگنولی و لی خواهد پرداخت که بیان نموده ­اند حضور یا عدم حضور اثر تداخل، به تغییراتی بستگی دارد که فرد در مهارت و روش تمرین به وجود می­آورد(مگیل و هال1990، گواداگنولی[48] 2004). باتوجه به این­که پژوهش­های کمی در این زمینه از آرایش تمرین صورت­گرفته، محقق سعی دارد تا به بررسی این نوع تداخل زمینه­ای پرداخته و میزان اثر بخشی این آرایش تمرینی را با آرایش­های تمرینی مسدود و تصادفی در یادگیری برنامه حرکتی در افراد کم ­توان ذهنی مقایسه کند. اگرچه افراد کم ­توان ذهنی در مقایسه با افراد معلول از استعداد کمتری برخوردار هستند ولی علاقه آنها نسبت به شرکت در فعالیت­های ورزشی و یادگیری اگر بیش از افراد عادی نباشد، کمتر هم نیست. بسیار روشن است که کودکان کم ­توان ذهنی نیاز دارند از نظر آمادگی جسمی، توانایی حرکتی و مکانیک بدن پیشرفت کنند. در مطالعات مقایسه­ای، همیشه دانش ­آموزان کم ­توان ذهنی در زمینه ­های قدرت، تحمل، چالاکی، تعادل، سرعت دویدن، انعطاف­پذیری و زمان واکنش نسبت به کودکان هنجار امتیازهای پایین­تری کسب می­ کنند(احمد وند،1380).

پیدا کردن راه­های موثر و معنادار برای تسهیل در یادگیری افراد با معلولیت ذهنی تلاش چالش­برانگیزی است. شواهد نشان می­دهد که مداخلات آموزشی طراحی­شده برای ارتقاء سطوح بالاتری از پردازش شناختی به افراد کم ­توان ذهنی کمک کرده­است(کامپیون و همکاران[49] 1982، هاوور[50] 1985).

در این تحقیق شرکت کننده­ های کم ­توان ذهنی آموزش­پذیر در یک آزمایش به تاثیر سطوح مختلف از تداخل زمینه­ای می­پردازند و این­که با افزایش تدریجی سختی تمرین می­توان یادگیری بیشتری در مراحل انتقال و یادداری ایجاد کرد؟

[1].schmidt

[2] . Adamz

[3] . schmidt

[4]. practices varibility

[5]. Gentile

[6] . Lee

[7]. Magill

[8] . schmidt

[9] . Elaboraion hypothesis

[10]. Action plan reconstraction hypothesis

[11]. Retroactive inteference

[12] . Lee

[13] . Magill & et al.

[14] . Magill & et al.

[15] . Hall

[16] . Goods & wulf

[17]. Shea & et al.

[18].Sestematically increasing

[19].Porter & Magill

[20] . Magill & Hall

[21] . Schmited

[22] . Lee

[23]. Blocked practices

[24]. Random practices

[25]. Hall, Dominguez & Cavazos

[26]. Hebert, landin, & Solomon

[27]. Magnuson & Wright

[28] . Mira & tanii

[29] . Dell Rey & Wood

[30] . Jers & et al.

[31] . Shea & Kohll

[32]. Wulf & Schmited

[33] . Lee & Ferank

[34] . Morino

[35] . Goodoon

[36] . Aminik & Wright

[37] . Magnesen

[38]. Sekiya & Magill

[39] . Beradi

[40] . Domignos

[41].Serial

[42]. Shapiro & Toole

[43] . Al-Ameer

[44] . Landin and Hebert

[45] . Good & Magill

[46] . Porto

[47] . Charls & Shea

[48] . Goadagnoli

[49] . Campiun & et al.  

[50] . Haver

یکی از سازگاری های مهم فیزیولوژیک پس از فعالیت بدنی، سازگاری هورمونی است. پاسخ هورمونی به فعالیت بدنی تابع شدت، مدت ونوع برنامه تمرینی است(1). تمرین­ مقاومتی ﻣﻲ­ﺗﻮاﻧﺪ اﺛﺮ ﻣﺘﻔﺎوﺗﻲ ﺑـﺮ روی ﻏﻠﻈﺖ ﻫﻮرﻣﻮن و ﻓﺎﻛﺘﻮرﻫﺎی عملکردی ﺑﮕﺬارد. اﮔﺮ ﭼﻪ اﻫﻤّﻴﺖ ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ ﺑﺴﻴﺎری از اﻳﻦ ﺗﻐﻴﻴﺮات در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ، اﻣﺎ در واقع پاسخ اﻳـﻦ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎ ﻧﺴـﺒﺖ ﺑـﻪ ﻓﻌﺎﻟﻴﺖﻫﺎی ورزﺷﻲ، دارای اﻫﻤﻴﺖ بسیاری اﺳﺖ، همچنین از این تمرین مقاومتی به­ عنوان ﻣﺤﺮك اﺻﻠﻲ ﺑﺮای اﻓﺰاﻳﺶ ﺣﺎد غلظت ﻫﻮرﻣﻮنﻫﺎ یاد شده است(2، 7). امّا از آنجا که مشخصه تمرین­ مقاومتی ایجاد محیطی­ حاد برای پاسخ­های ­فیزیولوژیکی از جمله پاسخ­ هورمونی بوده ­که­ نقش حیاتی­ در فرایند تغییر و تبدیل سلول­های­ پروتئینی ­تارچه­ای ­ایفا می­ کنند و عوامل ﻫﻮرﻣﻮنی جزو اﺛﺮﮔﺬار ﺑﺮﮐﻠﯿﮥ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی تنظیم رشد هستند(18،17،8) و ­به همراه ترشح ­هورمون­های ­آنابولیک­ اثرات­ فیزیولوژیکی مهمی خصوصاً برای مردان جوان ­وجود­ دارد­، لذا روش­های مختلفی ­برای ­افزایش ­تعامل ­بین­ فعالیت­های مقاومتی­ و غدد ­درون ریز ­مورد ­مطالعه قرار­گرفته است(1۰،9). در این بین مد نظر قرار دادن­ دستکاری ­متغیرات تمرینی نظیر: حجم، شدت­، استراحت ­بین ­دورها و… توانسته بر ­اثر­ پاسخ هورمونی، در چرخه واکنش پذیری ­سبب ­سازگاری بزرگ ­سنتز پروتئین شود(18،17،16،11). امّا با این وجود که روشن است ­­طراحی ­برنامه ­های ­ویژه ­سبب­ پاسخ متفاوت­ هورمونی می­ شود، مشخص ­نیست ­تا ­چه ­اندازه ­اختلاف ­پاسخ هورمونی­ در مداخله حاد تمرین مقاومتی پس ­از­ یک ­دوره تمرین ­رخ ­می­دهد(۱3). گفته شده ترکیب نوع تمرینات توانسته تعادل آنابولیک و کاتابولیک هورمون­ها را تغییر دهد(1)، بنابراین به نظر می­رسد، شیوه ­های تمرینی متنوع بتواند حقایق بسیاری درباره ماهّیت انواع تمرین مقاومتی آشکار کند. با این تفاسیر ارائه شده و ضمن اینکه پروتکل­های تمرین علمی می ­تواند در بهینه­ ­سازی و پاسخ مطلوب فرایندهای رشد ورزشکاران و مربیان را یاری کند(۱۷،۱۴،۱۵،۹) ما در پی بررسی تأثیر ترتیب بکارگیری حرکات مشخص در تمرین مقاومتی بر پاسخ هورمون تستوسترون و مقدار تغییرات عملکردی انجام شده با دستورالعمل تجویز ­ پروتکل تمرینی مقاومتی به صورت سنتی و منتخب هستیم.

2-1- بیان مسأله

سیستم اندوکرین تعادل حیاتی بدن را حفظ کرده و به انسان کمک می کند تا به محرك خارجی پاسخ دهد. سیستم اندوکرین بخشی از راهبر بهینه سازی اعمال فیزیولوژیک بدن است . این مکانیسمهای کنترل شده بوسیله سیستم اندوکرین میتواند در پاسخ به یک جلسه تمرین مقاومتی حاد فعال شود (4). مکانیسم­های آنابولیک ویژه­ای مانند ترشح هورمون رشد، و تستوسترون بر رشد و توسعه ی عضلانی تأثیر می­گذارند. ورزش مقاومتی یک محرک برای توسعه ی قدرت و هیپرتروفی تار عضلانی است. این موضو

ع می ­تواند كمینه در بخشی به افزایش حاد ناشی از ورزش در هورمون­های آنابولیک آندوژنی مربوط باشد(3). با افزایش سن، عملکرد قدرتی، توده عضلانی تستوسترون یک هورمون آنابولیک است که از آندروژنC-19 استرول مشتق می­ شود­­ و مانند همه هورمون­های استروئیدی دیگر به طور عمده در سلول­های لیدیگ بیضه ازکلسترول تولید می­گردد(10،9). گفته شده تستوسترون نقش مهمی در توسعه حجم عضلانی و قدرت بازی می­ کند، که آن را به عنوان میواستاتین تسهیل کننده برای رشد عضلات در تعامل ­برای تحریک سنتز پروتئین عضلانی ­می­شناسند. مشخص شده دوره­ های تمرین حاد به سرعت باعث افزایش سطح تستوسترون در گردش خون می­ شود(2،1). از طرفی آثار تمرین با توجه به نوع آن اختصاصی است. به علاوه انواع سازگاری های ایجاد شده در عضله در پاسخ به نوع تمرین نیز اختصاصی می­ شود. نوع تمر­ین سازگار­های متفاوتی را در بدن ایجاد می­كند كه برخی متضاد با هم هستند(1). یک بار تمرنی برای تحریک سیستم عضلانی نه فقط با شدت ورزش، بلکه با نوع و زمان بازیافت بین انقباض­های تناوبی یا تداومی ارتباط دارد(3). با این وجود به نظر می­رسد ترتیب به کارگیری حرکات در تمرین مقاومتی شکل پاسخ هورمونی را دستخوش تغییرات عمده­ای خواهد کرد.

امّا از آنجا که ممکن است به ­طور ظاهری­ یک­ تصمیم ­ساده ­برای ­به ­کارگیری­ محرک ­مطلوب­­ در تمرین مقاومتی به واقع ­­یک ­انتخاب ­پیچیده ­باشد­ که­ تمام ­زنجیره ­رویداد در مسیر ­سازگاری ­را تحت­ نفوذ ­قرار می­دهد. بنابراین آگاهی از این قضیه که بدانیم چه نوع تمرینی می ­تواند پاسخ هورمونی بهینه­ای ایجاد کند بسیار حائض اهمیت است(11)و در این تحقیق جهت بررسی آثار متغییر ترتیب حرکت بر پاسخ هورمونی و عملکردی در پی بررسی آثار تمرینات مقاومتی با دو ترتیب متفاوت به روش سنتی ومنتخب بر میزان

فعالیت و تحرک جزء جدانشدنی زندگی بشر بوده که در هر دوره به اشکال خاص در زندگی انسان مطرح بوده است.در جوامع صنعتی و متمدن امروزی که حرکت انسان روز به روز محدودتر می‌شود،تربیت بدنی و فعالیت‌های جسمانی جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده است.زندگی ماشینی بشر امروز موجبات دوری او از فعالیت را فراهم ساخته و این فقر حرکتی نشاط و شادابی را از جسم او دور کرده و به جای آن عامل خطرآفرین چاقی را جایگزین ساخته است.

مطالعات انجام شده در آخرین دهه قرن گذشته نشان دادند که چاقی و چگونگی توزیع چربی بدن به ویژه در ناحیه‌ی میانی بدن(کمر و شکم)،پیشگوی مناسبی برای ابتلا به بیماری‌ها در آینده است.بر اساس نتایج این تحقیقات ،مهم‌ترین اختلالات تندرستی که با افزایش میزان چربی بدن به ویژه در نواحی شکم و کمر رابطه دارند،عبارتند از :هیپرلیپیدمی،بیماری پر فشارخونی،دیابت نوع دوم،بیماری کرونری قلب،سرطان سینه و رحم و پروستات،بیماری‌های تنفسی،ناهنجاری‌های ساختاری،عملکرد قلب و افسردگی از طرفی بعضی از پژوهشگران ارتباط چربی بدن به ویژه در ناحیه‌ی شکم را با میزان مرگ و میر مشخص کرده‌اند(کنایت،1979؛فرانین،1993).

اهمیت ترکیب بدن و رابطه‌ی آن را با سلامتی را نمی‌توان نادیده گرفت.بدن و ترکیبات آن در موفقیت و عدم موفقیت ورزشکاران نقش به سزایی دارد.این مسئله نه تنها برای شرکت برای شرکت در میادین ورزشی،بلکه برای سالم زیستن و شاداب ماندن از اهمیت بالایی برخوردار است.بنابراین ،ارزیابی ترکیبات بدن به منظور تعیین میزان مطلوب آن ضروری است(دسپرس،1991).

طی سال‌های اخیر شیوع چاقی و اضافه وزن در کودکان و نوجوانان رشد زیادی داشته و هم اکنون به یک مشکل جدی در دنیا تبدیل شده است (افتخاری و همکاران، 1386؛اکبری و همکاران،1386). عامل اصلی چاقی به درستی مشخص نیست اما به نظر می‌رسد عواملی مانند تغییر در الگوی غذایی، مصرف میان وعده‌ها ، غذاهای آماده ، مصرف نوشابه، زندگی بی تحرک مثل تماشای بیش از حد تلویزیون، استفاده از کامپیوتر و بازی‌های کامپیوتری به خصوص کاهش فعالیت بدن در این زمینه مؤثر باشد. انجام فعالیت متوسط تا شدید به میزان حداقل 6 دقیقه در روز و پرهیز از سبک زندگی بی تحرک در دوره نوجوانی می‌تواند از چاقی جلوگیری کند.طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت،فعالیت فیزیکی به هر گونه حرکتی گفته می‌شود که با حرکت ماهیچه اسکلتی ایجاد می‌شود و انرژی مصرف می‌کند.این سازمان توصیه می‌کند در افراد 5 تا 17 ساله،حداقل 60 دقیقه در هفته فعالیت فیزیکی متوسط تا شدید به میزان حداقل 60 دقیقه در روز به خصوص در دوره نوجوانی، به پیشگیری از چاقی کمک می‌کند(مانسون و همکاران،2008؛ فولهلم و همکاران،1999).بنابراین فعالیت ورزشی کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد زیرا سطح انرژی را افزایش می‌دهد و موجب سلامت جسم و روح و روان می‌شود و همچنین به بیماری‌های ناشی از کم تحرکی (مانند بیماری قلبی،فشار خون،دیابت،پوکی استخوان و مانند آن‌ ها)کمک می‌کند(گائینی و دبیدی روشن،1387).

به طور کلی،ترکیب بدن ارزیابی می‌شود تا وضعیت آمادگی و تندرستی فرد مشخص و کنترل شود.این ارزیابی،ضمناً به طراحی برنامه‌های تمرینی ورزشکاران کمک می‌کند.به خوبی معلوم شده است که درصد زیاد چربی بدن(توده‌ی خالص کمتر در بدن)با بیشتر شدن خطر بیماری‌ها همراه است،از طرف دیگر،درصد زیاد توده‌ی خالص بدن و توده‌ی کم چربی،با موفقیت‌های ورزشی و تندرستی کامل توأم می‌باشد(گائینی و دبیدی روشن،1387).

بیان مسأله:

افزایش وزن بدن در نتیجه عدم تعادل بین دریافت و مصرف انرژی است فعالیت بدنی،مهم‌ترین عامل در مصرف انرژی است و در تنظیم وزن نقش به سزایی دارد.تمرین هوازی تمرینی است که با اجرای آن، کارایی دستگاه‌های تولید انرژی به روش هوازی، افزایش یابد و باعث افزایش استقامت قلبی- تنفسی شود. برای کسی که اهداف تندرستی را دنبال می‌کند، تمرین هوازی باید یک بخش ارزشمند در زندگی باشد. این تمرینات در افراد چاق که میزان چربی بدنشان بیش از حد طبیعی است با کاهش چربی بدن باعث کاهش وزن در آن­ها می­ شود (گائینی و رجبی،1387). چاقی مهم‌ترین مشکل تغذیه‌ای ـ بهداشتی نوجوانان در کشورهای توسعه یافته است. امروزه در کشورهای در حال توسعه نیز به دلیل تغییر در شیوه زندگی، مدرنیزه شدن و توسعه شهرنشینی شیوع چاقی روبه افزایش است (باژن و همکاران،1384). بی تحرکی، سرچشمه بسیاری از بیماری‌های مزمن است و ریشه در عادت‌های دوره کودکی و نوجوانی دارد (واگنر و همکاران،2004؛مانسون و همکاران،1991). با توجه به جمعیت بالای دختران نوجوان در ایران، آسیب پذیری بالای این گروه، وسعت و اهمیت مشکل چاقی در دوره‌های بعد زندگی و محدودیت منابع اطلاعاتی در این زمینه مطالعه روی دختران نوجوان لازم است (باژن و همکاران،1384). انجام فعالیت فیزیکی در دوره نوجوانی موجب افزایش اعتماد به نفس و پیشگیری از چاقی، افسردگی می‌شود و باعث تناسب اندام می‌شود و پایه‌ای برای الگوی فعالیت در دوره‌های بزرگ‌سالی است (ماگنسون و همکاران،2008؛فولهلم و همکاران،1999).در زمینه تأثیر تمرین هوازی بر وزن و درصد چربی، بر روی دختران نوجوان تحقیق کمی انجام گرفته، در برخی تحقیقاتی که روی نوجوانان انجام گرفته، کاهش سطح فعالیت بدنی و افزایش رفتارهای کم تحرک (تماشای تلویزیون) در این آزمودنی‌ها، با اضافه وزن و چاقی مرتبط است، ولی هیچ ارتباطی بین الگوی رژیم غذایی و اضافه وزن و چاقی وجود ندارد (زارعی و همکاران،1389). در مطالعات برنسون و وال نیز افزایش دریافت انرژی عامل افزایش بروز چاقی در نوجوانان گزارش شد. تمرین‌های هوازی می‌تواند باعث کاهش چربی بدن شوند و برای کاهش چربی بدن، ورزش‌های هوازی با شدت کم مؤثرتر از ورزش‌های شدید است (گائینی و رجبی،1387). با توجه به محدود بودن اطلاعات و همچنین تحقیقات ضد و نقیضی که در زمینه فعالیت نوجوانان و تغییرات وزن آن‌ ها ارائه شده است و تحقیقات قبلی بیشتر بر روی مردان انجام گرفته شده است و چون آمار زنان در معرض خطر چاقی در کشور ما بیشتر از مردان است بنابراین دختران نوجوان باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند. لذا این تحقیق بر روی دختران نوجوان گرمی استان اردبیل انجام خواهد شد. و به آزمون گر در تشخیص این مسئله کمک خواهد کرد که تمرین هوازی بیشتر بر روی وزن دختران نوجوان تأثیر دارد و یا درصد چربی بدن آن‌ ها؟

اهمیت و ضرورت تحقیق:

رفتارهای بهداشتی دختران نوجوان بر سلامت آنان و سلامت و توسعه جامعه موثر است (نجات و همکاران،1387). ورزش نوجوانان به دلایل مختلفی می‌تواند بر ارتقای سلامت موثر و در صدر اولویت‌های مربوط به بهداشت نوجوانان باشد (پندر و همکاران،2002). برنامه ریزی پیرامون سلامت نوجوانان با توجه به رفتارها و عوامل خطرساز این دوره بسیار مهم است. بنابراین باید به نوجوانان فرصت داد که فعالیت بدنی داشته باشند و زمینه را برای رشد و کمال خود فراهم آورند و تکامل جسمی در

آن‌ ها پدیدار گردد. (نجات و همکاران،1387)

فعالیت بدنی منظم در تمامی دوران زندگی، به ویژه کودکی و نوجوانی حائز اهمیت است و اثرات مفید آن را بر رشد جسمانی، فکری و روانی کودکان و نوجوانان نباید نادیده گرفت. انجام فعالیت بدنی جدی منظم با عوامل اصلی خطر بیماری قلبی مقابله‌ کند (فشارخون بالا، چاقی و روش زندگی کم تحرک) و قدرت عضلانی، انعطاف پذیری و استقامت را گسترش می‌دهد و همچنین اعتماد به نفس، خویشتن داری و عزت نفس را گسترش می‌دهد و به تنظیم کنترل وزن و ترکیب بدن کمک می‌کند. در این میان تمرین هوازی نقش زیادی در کاهش چربی بدن دارد و باید به عنوان رکن اصلی برنامه‌های کاهش وزن قرار گیرد(گائینی و رجبی،1387).تمرین هوازی هنگامی که شدت کار از کم تا متوسط افزایش می‌یابد،سرعت لیپولیز، مقدار جریان خون بافت چربی و جریان خون ماهیچه افزایش می‌یابد که باعث افزایش دسترسی ماهیچه‌ها به اسید چرب می‌شود. این امر با افزایش مقادیر مطلق اکسیداسیون چربی همراه است.

از طرفی برای آزمودنی‌های چاق عاقلانه‌ترین راه این است که به جای فعالیت بدنی شدید، آن‌ ها را به انجام فعالیت بدنی با شدت متوسط تشویق کنیم زیرا انجام فعالیت بدنی با این شدت عملی‌تر و اجرای آن برای آزمودنی‌ها راحت‌تر است (لازر و همكارانش،2007).

یکی از عوارض زندگی ماشینی که روز به روز نمایان‌تر می‌شود.کاهش فعالیت‌های بدنی است.ما،اگر چه از مزایای تکنولوژی بهره کامل نبردهایم.اما به تبعات و پیامدهای منفی آن،مصرفی شدن و شیوع بیماری‌های ناشی از فقر حرکتی گرفتار شده‌ایم.فقر حرکتی عامل بسیاری از بیماری‌های جان‌فرسا چون چاقی،ضعف دستگاه‌های قلبی عروقی و تنفسی و کاهش ظرفیت حیاتی ریه می‌باشد و سلامتی را به طور مستقیم و غیر مستقیم به خطر انداخته و زندگی را برای انسان ناخوشایند ساخته است(دیوید،1366).

بنابراین،فعالیت بدنی،یک بخش مهم در برنامه‌های مرتبط با سلامتی است و فقدان آن موجب بسیاری از بیماری‌ها می‌شود.هر چند،اهمیت برخورداری از زندگی فعال بدنی در دوران بلوغ و بزرگ‌سالی به خوبی ثابت نشده است.اما،ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامتی در کودکان و نوجوانان،به خوبی مشخص نشده است.با این وجود برخی تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که فعالیت بدنی در دوران کودکی باعث افزایش سلامتی استخوان توسعه بهداشت روانی و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های فشار خون،چاقی،دیابت و فقر حرکتی می‌گردد(لویگنسون،2001).

در حال حاضر نیز،یکی از مشکلات عمومی سلامت جسمانی در تمامی کشورها،چاقی و اضافه وزن است و مسئله نگران کننده ارتباط چاقی دوران کودکی و نوجوان با چاقی بزرگ‌سالی است. زیرا مشخص شده است که در حدود 30% دختران و 10 % پسرانی که در کودکی چاق بودند.به افراد بزرگ‌سال چاق تبدیل شده‌اند(ویلیامز و همکارانش،2000).

مصرف مواد غذایی پر چرب در کنار زندگی بی تحرک،همچنین شیوع برخی اختلالات تغذیه‌ای و تغییر رفتارهای تغذیه‌ای در دو سه دهه گذشته از عوامل بر هم خوردن تعادل بین انرژی مصرفی و مواد غذایی دریافتی است.علاوه بر انرژی دریافتی اضافی از مواد غذایی و پایین بودن انرژی مصرفی در نتیجه‌ی فعالیت بدنی کمتر،عوامل وراثتی،پایین بودن اکسیداسیون چربی،پایین بودن فعالیت سیستم عصبی سمپاتیک،کاهش سطح لپتین پلاسما،عوامل فشارزای روانی و وضعیت اجتماعی اقتصادی از دیگر عوامل موثر در چاقی ست(بری،1985).

اهمیت چاقی در دوران کودکی و نوجوانی نه تنها به دلیل عوارض جسمانی و روانی زودرس، بلکه به دلیل افزایش چاقی بزرگ‌سالی، مرگ و میر و بار هزینه اقتصادی سنگین آن بر اجتماع است (برش و همکاران،2000). چاقی با بیماری سرخرگ کرونری، بیماری فشار خون، دیابت نوع 2، بیماری انسداد ریوی، التهاب مفصلی و انواع مشخصی از سرطان ارتباط دارد.بنابراین برای برخورداری از وزن مطلوب باید شیوه زندگی را به گونه‌ای تغییر دارد که انرژی دریافتی بدن کمتر شود و انرژی اضافی آن نیز به مصرف برسد (گائینی و رجبی،1387).فعالیت ورزشی به تنهایی، یا به صورت ترکیب با رژیم غذایی معقول، مهم‌ترین پیامدهای بلندمدت کاهش وزن را به دنبال خواهد داشت (گائینی و دبیدی روشن،1387).

با توجه به محدود بودن اطلاعات و همچنین تحقیقات ضد و نقیضی که در زمینه فعالیت نوجوانان و تغییرات وزن آن‌ ها ارائه شده است و تحقیقات قبلی بیشتر بر روی مردان انجام گرفته شده است و چون آمار زنان در معرض خطر چاقی بیشتر از مردان است این تحقیق بر روی دختران نوجوان انجام شد.

چاقی یک اختلال در حال رشد سریع در کشورهای صنعتی است که با مقاومت به انسولین ، نقص چربی،دیابت ملیتوس نوع 2 و فشار خون زیاد همراه است ((Seeger & Et al,2008,247-251.

دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیکی سیستمیک است و با افزایش قند خون مشخص می شود                 Et al,2010,1883-1892) & Rao) و منجر به نقص در ترشح انسولین ، مقاومت به انسولین یا هر دو می شود Zaheer Baquer & Et al , 2011,1-21)).

در سال 2000، 8 /2 درصد جمعیت در سراسر دنیا از این بیماری رنج می بردند و ممکن است تا سال 2025   از 4/5 درصد عبور کند ( M.Upendra & Et al ,2010,1883-1892). بر طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، در سال 2000، صد و پنجاه میلیون نفربالای سن 20 سال با دیابت زندگی می کردند و آنها پیش بینی کردند که در سال 2025 ، سیصد میلیون نفر با این شرایط زندگی خواهند کرد. انتظار می رود این افزایش 42 درصد در کشورهای توسعه یافته و70 درصد در کشورهای در حال توسعه باشد. دیابت ملیتوس فقط یک بیماری نیست بلکه به شکل های مختلف نمایان می شود و عوارضی دارد که می تواند هر سیستمی در بدن را تحت تاثیر قرار دهد. دیابت و عوارض همراه با آن از قبیل تصلب شرائین و بیماری قلبی عروقی دلایل اصلی مرگ و میرهستند134-138) A.Bawadi & Et al ,2009,). بدلیل اینکه یکی از منابع تامین انرژی بدن گلوکز است ، خون همیشه مقداری گلوکز در داخل خود دارد. اما مقدار زیاد گلوکز در خون برای سلامتی خوب نیست. بدن انسان همیشه بیشتر غذاهایی را که می خورد به گلوکز تبدیل می کند.خون گلوکز را به سلولها در سراسر بدن منتقل می کند.گلوکز به انسولین برای رفتن به درون سلولهای بدن نیاز دارد.انسولین هورمونی است که در پانکراس ساخته می شود. پانکراس انسولین را به داخل خون آزاد می کند.انسولین کمک می کند که گلوکز از خون به داخل سلولهای بدن برود. اگر بدن انسان به انداره کافی انسولین نسازد یا انسولین به درستی کار نکند،گلوکز نمی تواند به داخل سلولها انتقال یابد،بنابراین در داخل خون باقی می ماند و این باعث می شود که سطح گلوکز خون بالا برود و فرد مبتلا به دیابت شود (Hui, Tang & W Go,2009,1-19). بعضی علایم دیابت شامل: تکرر ادرار ، تشنگی بیش از اندازه ، گرسنگی خیلی زیاد،کاهش وزن غیر عادی ،افزایش خستگی ،تحریک پذیری ، تاربینی و تکرار عفونت ها می باشد,2005,111-134) Bastaki). اگر دیابت کنترل نشود می تواند منجر به نابینایی، بیماری قلبی ،اختلالات کلیوی، قطع عضو (برای مثال برداشتن پا یا انگشت شصت پا) و آسیب عصب شود (Hui , Tang & W Go,2009,1-19). از طرف دیگر مشخص شده است که ویسفاتین از انسولین تقلید می کند و در چاقی و دیابت نوع 2 بالا می رود (Sun & Et al,2007,399-404). این هورمون ادیپوکاینی است که به تازگی کشف شده است و در بافت چربی احشایی بیان می شود. گذشته از بیان در بافت چربی ، ویسفاتین همچنین در نوتروفیل های خون محیطی به محض تحریک توسط فاکتورهای التهابی از قبیل فاکتور نکروز تومور- α (α TNF-) بیان می شودEt al , 2009,1) & Lambert). نتایج برخی مطالعات نشان می دهد که ویسفاتین ممکن است در متابولیسم چربی در مردان جوان سالم نقش ایفا کند (Sun & Et al,2007,399-404). بنابراین یافتن روش های خوب و ایمن تر برای کاهش این هورمون در افراد چاق و بخصوص افراد دیابتی ضروری می باشد.

همچنین هورمون واسپین به عنوان یک ادیپوکاین جدید درارتباط با چاقی و حساسیت به انسولین شناخته شده است ( Youn & Et al ,2008 ,247-251). در رت هایOLETF، بیان mRNA واسپین دربافت چربی احشایی با افزایش چربی بدن و سطح انسولین افزایش یافت.درمان با انسولین یا عامل حساس به انسولین، پیوگلیتازون ، در رت های OLETF میتواند سطح واسپین سرم را طبیعی کند. گزارش شده است که در نمونه های انسانی غلظت  mRNAواسپین سرم با غلظت گلوکز خون ، حساسیت به انسولین ، و شاخص توده بدنی(BMI) یا درصد چربی بدن همراه است (Yin & Et al ,2009,2530-2533). زنان دیابتی با کنترل قندی خوب سطوح واسپین کمتری نسبت به کنترل های قندی ضعیف دارند. در رت های [1] OLETF، سطوح واسپین سرم در سنی که چاقی و غلظت های انسولین پلاسما به اوج می رسد ،به اوج رسید. البته ، سطوح واسپین با بدتر شدن دیابت و از دست دادن وزن بدن کاهش یافت (Nese Ersoz & Et al,2009,16065-70). راه های مختلف برای درمان بیماری دیابت پیشنهاد و توصیه شده است. انواع مختلفی از داروهای کاهنده قند خون وجود دارند.البته،بیشتر این داروها ممکن است عوارض جانبی از قبیل : افت شدید قند خون،اسیدوز لاکتیک، آسیب سلول کبدی ،ناراحتی گوارشی، سردرد، سرگیجه و حتی مرگ ایجاد کند2009 ,1-19) , & Et al Hui).گلی بن کلامید از خانواده سولفونیلوریا است و عوارض جانبی داروهای این خانواده شامل: افت شدید قند خون ، افزایش وزن (4-1کیلوگرم در طول 6 ماه)، واکنش های پوستی، به ندرت هیپوناترمی یا سطح پایین سدیم در خون است (Bösenberg &- van Zyl,2008,80-88). و علاوه بر این در طول شش سال 44 درصد کارایی در بیماران از بین می رودGupta &- chakraborty ,2011,74-80)).

متفورمین ،یک بیگوانید، حساسیت به انسولین را افزایش و برون ده گلوکز کبدی را کاهش می دهد و برای بیماران دیابتی چاق مفید است بدلیل اینکه سطوح زیاد انسولین را کاهش می دهد و به از دست دادن

وزن کمک می کند) Albu &- Raja-Khan, 2003, 1-19). اما عوارض جانبی متفورمین شامل

حالت تهوع ، اسهال و اسیدوز لاکتیک است,80-88)2008Bösenberg &- van Zyl). برای جلوگیری از اسیدوز لاکتیک متفورمین نباید توسط بیماران دیابتی که بیماری شدید کبدی، کلیوی یا قلبی دارند استفاده شود(,2003,1-19 Albu &- Raja-Khan). درمان با انسولین باعث ایجاد افت شدید قند خون و دیستروفی چربی در محل تزریق می شود (Gupta &- chakraborty,2003,74-80 ). یکی از روش های ساده و بی خطر برای درمان دیابت استفاده از داروهای گیاهی است که عوارض اندکی دارد. شنبلیله گیاهی با کاربردهای پزشکی سنتی در دیابت است است ( Vaez Mahdavi & Et al ,2008,59-63). شنبلیله برای کاهش قند خون بعد از صرف غذا موثر است.بخش مناسب شنبلیله دانه است. اجزای فعال شامل تریگونلین ، 4 هیدروکسی ایزولوسین و سوتولن است . حدود 80 درصد محتوی کل آمینواسیددر دانه ها به صورت 4 هیدروکسی ایزولوسین موجود است که به نظر می رسد به طور مستقیم انسولین را تحریک می کند . این اثر وابسته به گلوکز است و تنها در حضور غلظت های متوسط تا بالای گلوکز اتفاق می افتد,1-5) Klemens,2006). شنبلیله گیاهی است که در سرتاسر هند و مناطق خاصی از چین کشت می شود. دانه های شنبلیله به عنوان داروی گیاهی در بسیاری از نقاط دنیا برای اثرات ضد نفخ ، نیروبخشی و به عنوان داروی مقوی غرایز جنسی استفاده می شود. گزارشات مختلف نشان داده اند که دانه های شنبلیله می توانند گلوکز خون و کلسترول را در افراد دیابتی نوع 1 و 2 و در حیوانات دیابتی آزمایشگاهی کاهش دهند& Et al ,2007,422-426) Wan-Li).

اثرات کاهندگی قند خون به مکانیسم های مختلفی نسبت داده شده است. درانسانها ، دانه های شنبلیله اثرات کاهندگی قند خون را با تحریک ترشح انسولین وابسته به گلوکز از سلولهای بتای پانکراس و نیز توسط مهار کردن فعالیت های آلفا-آمیلاز و سوکراز، دو آنزیم روده ای درگیر در متابولیسم کربوهیدرات ، اعمال می کنند & Et al,2003,20-27) Basch).                                                                                                                            

دانه های شنبلیله حاوی مقدار زیادی فیبر (30 درصد فیبر محلول و 20 درصد فیبر نامحلول) است. نقش فیبر در کاهش گلوکز خون بیمار دیابتی به طور وسیعی مطالعه و ثابت شده است. بنابراین یکی از مکانیسم های دیگری که دانه های شنبلیله سطح گلوکز خون را کاهش می دهد ناشی از محتوی زیاد فیبر محلول   آن است که تخلیه معده را به تاخیر می اندازد و در جذب گلوکز دخالت می کند ( & Et al ,2009,134-138 A.Bawadi) . دانه های شنبلیله همچنین تری گلیسیرید سرم ، کلسترول کل ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین را کاهش می دهد. این اثرات شاید ناشی از ساپوجنین ها باشد که دفع کلسترول صفراوی را افزایش می دهد تا منجر به سطوح پایین تر کلسترول سرم شود.

اثر کاهندگی لیپید شنبلیله شاید مرتبط با قسمت استروژنیک آن باشدکه به طور غیرمستقیم هورمون          تیروکسین تیروئید را افزایش میدهد ,20-27) & Et al ,2003 Basch). گزارش شده است که د انه های شنبلیله مدر و ضد سرفه نیز می باشند (Et al,2009,49-51 &Zargar ).

یکی دیگر از راه های مناسب کنترل قند خون انجام برنامه های فعالیت بدنی است,1997,339-343) C. Jimenez). در مطالعاتی که به بررسی اثرات متابولیکی و اندوکرینولوژی ورزش پرداخته اند، نشان داده شده است که فعالیت جسمانی مصرف گلوکز خون و اسیدهای چرب آزاد را در عضلات افزایش می دهد و سطوح گلوکز خون در بیماران دیابتی که به خوبی کنترل شده اند را کاهش می دهد Etal,2003,314-320) & Sato). فواید ورزش منظم برای دیابت شامل : A1Cپایین تر در کودکان و بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع یک ،کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی، افزایش فشار خون، سرطان کولون، چاقی و پوکی استخوان،افزایش امید به زندگی، افزایش استقامت قلبی عروقی،تناسب عضله و انعطاف پذیری و افزایش حساسیت به انسولین کل بدن است (,27-302004 C. Riddell &-, A. Perkins). خطرات ورزش منظم برای دیابت شامل: افزایش قند خون،کاهش قند خون،آسیب عضلانی- اسکلتی،عارضه قلبی عروقی(آنژین صدری، سکته قلبی، بی نظمی قلبی،مرگ ناگهانی)، بدتر شدن اساسی آسیب شبکیه و آسیب کلیه است,2004,27-30) C. Riddell &- A. Perkins). فعالیت هوازی منظم پروفایل لیپیدی خون، فشار خون و ضربان قلب استراحت، ترکیب بدنی و کنترل قندی را افزایش می دهد و کلسترول را نیز کاهش می دهد.به علاوه ، به بیماران کمک می کند تا وزن خود را کاهش دهند (,2007,130-3 Bronwyn). تمرین استقامتی به عنوان مناسب ترین شکل ورزش با بسیاری اثرات متابولیکی مثبت از قبیل افزایش در پروفایل لیپیدی، کاهش چربی بدن و کاهش سطوح گلوکز خون همراه است . همچنین تمرین استقامتی در بهبود مقاومت به انسولین در بیماران دیابتی نوع 2 و افراد چاق غیر دیابتی موثر به نظر می آید (Et al,2005,1527-1533 & Cauza). با توجه به موارد یاد شده فوق پژوهشگر در نظر دارد تا به مطالعه استفاده همزمان از دو عامل فعالیت ورزشی استقامتی و مصرف خوراکی عصاره شنبلیله بر سطوح ویسفاتین و واسپین پلاسمای رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بپردازد.

OLETF = Otsuka Long – evans Tukushima fatty

امروزه یکی از سازمان­های مهم و تأثیر­گذار در هر جامعه­ای، نهاد آموزش و پرورش است. بی شك آموزش و پرورش اساسی‌ترین‌ نهاد اجتماعی در شكل­ دهی، هدایت و كنترل افكار افراد هر جامعه بشری است و داشتن آموزش و پرورش توانمند لازمه توسعه اجتماعی است. علاوه بر آن، به دلیل گسترش علوم و تجارب بشری و توسعه فن‌آوری و پیشرفت­های صنعتی، گرایش به سازمان­های آموزش و پرورش امری فراگیر و جهانی شده است، به گونه­ ای که یکی از شاخص ­های مهم رشد هر جامعه را وسعت دامنه وظایفی می‌دانند که آموزش و پرورش آن به عهده گرفته است(علاقه­بند، 1390). بدیهی است که نهاد آموزش و پرورش عهده­دار ایجاد زمینۀ مناسب برای رشد و شکوفایی استعداد­ها و توانایی­هایی افراد است و همانا لازمۀ این نیل به هدف، تدوین و اجرای برنامه ­ریزی­های وسیع، جامع و حساب شده با توجه به اهداف عمومی آموزش و پرورش هر جامعه است (طالب­زادگان، 1387). بی­شک هدف هرگونه فعالیت آموزشی ایجاد یادگیری است (سیف، 1380)، فعالیتی که از سوی یادگیرنده انجام می­ شود تا به تغییر در او منتهی شود. از اینرو، در جریان فعالیت یادگیری عوامل مختلفی می­توانند بر یادگیرنده تأثیر گذاشته و یادگیری او را با مشکل مواجه سازنده بنابراین، یکی از مهم­ترین شاخص ­هایی که می­توان از آن برای بررسی میزان یادگیری و موفقیت نظام آموزشی در دستیابی به هدف­های خود استفاده کرد، پیشرفت تحصیلی دانش ­آموزان است(کرمی، 1384). در واقع عملکرد و پیشرفت تحصیلی از جمله مباحثی است که در محیط­های آموزشی، به ویژه مدارس از اهمیت زیادی برخوردار است(ابولقاسمی و جوانمیری، 1391) و ممکن است به دلایل مختلف و تحت تأثیر عوامل گوناگون با مشکل مواجه شود. بنابراین، شناسایی عوامل تأثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی یکی از مهم­ترین و اساسی­ترین فعالیت­ها در نظام آموزشی است، چرا که این شاخص که بیشتر براساس نتایج آزمون­های نهایی و استاندارد سنجیده می­ شود، مهم­ترین دغدغۀ دانش آموزان، والدین، دست­اندرکاران و صاحب نظران آموزش و پرورش است و به همین دلیل بیشتر بررسی­های چند دهۀ گذشته به واکاوی عوامل موثر و راهکارهای بهبود پیشرفت تحصیلی اقدام کرده ­اندReynolds) و Teddlie، 2004). به نظر می­رسد علاوه بر ساختار، جوآموزشی، عملکرد معلمان و غیره محیط مدرسه نیز بر این فرایند مهم اثرگذار باشد و به نوعی تبیین کننده پیشرفت تحصیلی لحاظ شود. در نتیجه تحقیق حاضر با اقتباس از موارد فوق در نظر دارد به بررسی رابطه بین محیط مدرسه و پیشرفت تحصیلی بپردازد و با توجه به این که در نظام آموزش و پرورش برای رشد و تعالی افراد و رساندن انسان به کمال مطلوب فعالیت­های مختلفی اعم از آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، اجتماعی، ورزشی و غیره برگزار می­گردد. این تحقیق دانش ­آموزان تربیت ­بدنی را مد نظر قرار می­دهد با این رویکرد که این ارتباط سنجی از دیدگاه دبیران تربیت ­بدنی صورت می­گیرد.

2-1- بیان مسأله

امروزه پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان به عنوان یک شاخص مهم برای ارزیابی نظام­های آموزشی مورد توجه قرار گرفته ­است. علاوه براین، پیشرفت تحصیلی همواره برای معلمان، دانش ­آموزان، والدین، نظریه­پردازان و محققان نیز حائز اهمیت بوده است. چرا که این عامل مهم نه تنها معیاری مهم در ارزیابی عمکلرد معلمان است بلکه به نوعی معرف توانایی­های علمی افراد در بدو ورود به دنیای کار و اشتغال و مقاطع تحصیلی بالاتر است(زمانی و نصر، 1383). شاخص پیشرفت تحصیلی دستاوردی است که به طور گسترده و عمومی همواره اندازه ­گیری می­ شود Dipaola) و Hoy، 2005). از طرفی، با عوامل بسیاری از جمله نظام ارزشی مدرسه، روابط عاطفی درون مدرسه، سیستم تنبیه و تشویق، آراستگی دبیر، ساختار کلاس، روش تدریس و غیره در ارتباط است و به نوعی از آن­ها تأثیر می ­گیرد (بهرامی و رضوان، 1385) که این عمکلرد جدای از موارد نام برده شده تجزیه و تحلیل نمی­ شود، اما علاوه بر این عامل­ها، عامل دیگری به نام فضای فیزیکی مناسب و با نشاط در این فرایند به نوعی می ­تواند نقش داشته باشد که در تحقیقات بررسی شده کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در واقع فضای فیزکی مناسب و با نشاط جزو عوامل درونی اثرگذر بر مدارس به صورت مستقیم و دانش- آموزان به صورت غیرمستقیم است(حاجی­بابایی، 1391). در تصدیق این ادعا پیش از این (Dorman، 1998) اشاره به این دارد که یکی از عواملی که بر فعالیت مدارس و معلمان تأثیر می­گذارد، محیط مدرسه است. در واقع محیط مدرسه با مدیریت آموزش مدارس، که مدارس را به عنوان یک سازمان رسمی در نظر می­گیرد مرتبط است. بنابراین این محیط، با گروه­های اجتماعی در زمینه اهداف، نتایج نقش­ها، ساختار سازمانی، نظام­های پاداش، فعالیت­های مشارکتی و ارتباط اولیا و مربیان شبیه می­باشد. سالیانی است که فضای مدرسه به عنوان جنبه مهم و اساسی هر مدرسه مورد بررسی قرار گرفته­است. علاوه برآن محیط بستری برای شکل گیری بسیاری از ویژگی های رفتاری است و به عبارت دیگر، بسیاری از عواطف، عادات، سلایق و حتی طرز نگرش­ها، نشست­ها و برخاست­ها به گونه­ ای شگرف از محیط تأثیر می­پذیرد. دانش‌آموزان پس از محیط مسکونی خود بیشترین ساعات روز را در واحدهای آموزشی سپری می­ کنند و با توجه به نقش اساسی آموزش در فرایند شکل­دهی به فرهنگ جامعه، لازم است علاوه براهمیت دادن به فرایند آموزش به ایجاد محیط مطلوب که شوق و انگیزه را نسبت به فرایند یاددهی و یادگیری در دانش ­آموزان ایجاد کند توجه کافی و وافی داشت(همت، 1388).

   به طورکلی امروزه علی­رغم کوشش­های فراوانی که برای اثربخشی مدارس انجام می­پذیرد، هم­چنان ضعف مدارس در این زمینه مورد انتقاد جدی قرار دارد. از طرفی درس تربیت­بدنی در نظام آموزش و پرورش جهان جایگاه مهم و پر اهمیت یافته­است. توجه به درس تربیت­بدنی در مدارس تا آنجا اهمیت دارد که مواد اول و دوم منشور یونسکو، تربیت بدنی و ورزش را حق بنیادی تمام کودکان و نوجوانان می­داند و به منظور ایجاد تعادل و تقویت رابطه فعالیت جسمانی و دیگر اجزای آموزش و پرورش موسسات ملی هر کشور را برای بهبود و توسعه تربیت بدنی موظف می­داند. اما هم­چنان که به صورت ضمنی اشاره شد در این زمینه به ویژه در زمینه ورزش و تربیت­بدنی کمتر تحقیقی این عامل مهم را در رابطه با اثربخشی مدنظر قرار داده­است. وجود این روند نمی ­تواند در دست­یابی به یک درک جامع و کلی نسبت به پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و عوامل موثر بر آن کمک کند و ارتباط فی مابین موارد ذکر شده فوق را با پیشرفت تحصیلی دانش ­آموزان به تصویر بکشد. بنابراین با بهره ­گیری از موراد فوق این تحقیق درصدد است که به سوالات زیر پاسخ دهد:

1- آیا بین محیط مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش­ آموزان رشته تربیت­ بدنی ارتباط وجود دارد؟

2-  آیا محیط مدرسه قابلیت پیش ­بینی پیشرفت تحصیلی دانش ­آموزان رشته تربیت ­بدنی را دارد؟

3-1- اهمیت و ضرورت تحقیق

امروزه علمای تعلیم و تربیت به تربیت­بدنی و ورزش به منزلۀ موثرترین ابزار تربیت  می­نگرند. سامارانش[1] رئیس اسبق کمیتۀ بین ­المللی المپیک معتقد است: تربیت­بدنی شیوۀ موثر آموزش و پرورش انسان­هاست(1999). پرورش یافتگان مکتب تربیتی تربیت­ بدنی  انسان­هایی ارزشمندند که فضیلت­های اخلاقی انسان سالم و اجتماعی در آن­ها شکوفا شده­است. ویژگی­های اخلاقی صبر و شکیبایی، همت بلند، سخاوتمندی و فدارکاری، عدالت­گرایی و انصاف، قانون­گرایی و حرمت­گذاری به حقوق دیگران، مسئولیت­ پذیری، اهتمام در انجام مسئولیت­ها، احترام به بزرگان و پیش­کسوتان و هم­یاری و تعامل با دیگران، که همگی از مهارت­ های میدانی و کاربردی زندگی اجتماعی امروز هستند، از طریق حضور در تکاپوی­های تربیت­بدنی و ورزش قابل حصول­اند(حمیدی، 1390). به طوری که در چند دهۀ اخیر موضوع تربیت­بدنی و ورزش مدرسه­ای در سطر اول اولویت­های برنامه­ای و تحقیقی بسیاری از کشورها و نهادهای بین ­المللی قرار گرفته است(شعبانی، 1383). در واقع نقش ورزش در جهان امروزی انکار ناپذیر است در این میان آموزش و پرورش یکی از اصلی­ترین سازمان­هایی است که   می ­تواند به عنوان یک رکن و بنیاد در نظام تعلیم و تربیت عمل کند و تربیت­بدنی و ورزش به عنوان یک وسیله تربیتی می ­تواند نقش ارزنده­ای در این نظام داشته باشد(کاشف، 1390). از طرفی بررسی جوامع پیشرفته نشان می­دهد که همۀ این کشورها از نظام آموزشی موثر و کارآمد برخوردار بوده ­اند. در واقع یکی از جلوه­های آموزشی موفق میزان پیشرفت تحصیلی دانش آموزان آن نظام است. علاوه بر آن پیشرفت تحصیلی نیز برای یادگیرندگان از اهمیت خاصی برخوردار است(یوسفی و همکاران، 1388).

یکی از عوامل تأثیرگذار بر انگیزه پیشرفت تحصیلی، محیط و محرک­های بیرونی است. محیط کلاس نقش حیاتی و نیرومندی در عملکرد تحصیلی و روان­شناختی و رفتاری دانش- آموزان به عهده دارد(Kuperminc و همکاران، 2001).

حال با توجه به اهمیت مباحث پیشرفت تحصیلی و اثری که محیط در این فرایند می­توان ایفا کند تحقیق حاضر برآن است تا رابطه محیط مدرسه را با پیشرفت تحصیلی دانش- آموزان تربیت ­بدنی از دیدگاه دبیران تربیت­ بدنی مورد بررسی قرار دهد. علاوه برآن شناخت ویژگی­های دانش ­آموزان، استفاده از نظرات دبیران تربیتبدنی و ورزش به مسئولان و برنامه- ریزان در مدارس کمک می­ کند تا براساس اصول علمی و برنامه ­ریزی درسی و نیازهای آنها، فعالیت­ها و تمرین­های اثربخش و متعاقب آن تقویت و افزایش ظرفیت­های اخلاقی، تربیتی، جسمانی، ذهنی، عقلی، مهارتی، عاطفی و اجتماعی را پی­ریزی کنند.

[1] Samanrash